Posted September 3, 2014 · Report post Νομίζω ότι αυτό που σημάδεψε την χθεσινή συναυλία ήταν η πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Το θέατρο ήταν πάνω από τα 3/4 γεμάτο, γεγονός που ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο (είχα εκφράσει επιφυλάξεις και ανησυχίες ότι είναι μεγάλο θέατρο και θα φαινόταν ψιλοάδειο), και από την πρώτη στιγμή το κοινό καταχειροκρότησε τον Νταλάρα. Μετά τα πρώτα 2-3 τργούδια είπε κάποια πράγματα για το ρεμπέτικο και το θέατρο Πέτρας. Θύμισε στους ακροατές τους πρωτοπόρους Μίνωα Βολανάκη και Γιάννη Βόγλη, οι οποίοι σήκωσαν στις πλάτες τους το έργο της μετατροπής των παλιών νταμαριών σε θέατρα. Είπε επίσης για την πρώτη συναυλία σε αυτό το χώρο που τράβαγαν γραμμές με κιμωλίες για να φτιάξουν τη σκηνή και κουβάλαγαν τις καρέκλες (μια κυρία δίπλα μου είπε "έτσι είναι, όπως τα λέει"). Την πρώτη αυτή παρέμβαση την έκλεισε με μια αναφορά στην απώλεια του Α. Βαρδή λέγοντας διάφορα για την κοινή τους πορεία των πρώτων χρόνων και ότι η βραδιά θα ονομαστεί "βραδιά για τον Αντώνη". Γενικά ήταν ιδιαίτερα ομιλητικός και ακούστηκαν κάποιες φορές από το κοινό, με ωραίο τρόπο, ατάκες του τύπου "τραγούδια θέλουμε". Το πρόγραμμα ήταν πανομοιότυπο με τα προηγούμενα. Η ωραιότερη στιγμή της βραδιάς ήταν το μπιζάρισμα. Ενώ φαινόταν ότι θα αναχωρήσει ο κόσμος τον περιτριγύρισε εμποδίζοντάς τον να αναχωρήσει με αποτέλεσμα την επιστροφή στη σκηνή. Το κοινό κατέβηκε μπροστά όπως παλιά και απόλαυσε τα τελευταία τρία τραγούδια. Ξεκίνησε με το "Σαν τα μάρμαρα της πόλης", "Ξημερώνει και Βραδυάζει", αφιέρωσε στους παρόντες Βαγγέλη Κορακάκη και Λευτέρη Ζέρβη το "Πολλά καράβια φεύγουνε" και η βραδιά έκλεισε με μια υπέροχη κορώνα στο "Μη μου θυμώνεις μάτια μου". Φαίνεται ξεκάρφωτο αλλά όπως παρουσιάστηκε ήταν ο ωραιότερος τρόπος να κλείσει η βραδιά. Όπως είπε, ένας κύριος του την "έπεσε" γιατί δεν είπε Κουγιουμτζή. Εξήγησε ότι η συναυλία έχει άλλα τραγούδια αλλά είναι αλήθεια ότι ο Κουγιουμτζής αγαπούσε βαθιά το ρεμπέτικο με αποτέλεσμα να γράψει ένα "Μινόρε της Αυγής" του '70, το "Μη μου θυμώνεις μάτια μου". Είπε μάλιστα στον Μάτσικα "Γιώργο όλο το ταξίμι". Φωνητικά ήταν πολύ καλός στο μεγαλύτερο μέρος με μια ελαφρά την κούραση να έρχεται από τα μισά και μετά. Η ορχήστρα ήταν πολύ καλή και δεμένη με τον Μάτσικα να ξεχωρίζει, νομίζω. Αναφορικά με τις τραγουδίστριες,η Ασπασία Στρατηγού κάθε φορά γίνεται όλο και καλύτερη. Νομίζω ότι είναι από τις καλύτερες επιλογές του Νταλάρα αναφορικά με τις νέες φωνές που επιλέγει να έχει δίπλα του τα τελευταία χρόνια. Η Αθηνά Λαμπίρη, χωρίς να είναι κακή, δεν με εντυπωσίασε. Ο ήχος ήταν επίσης πολύ καλός. Μια πολύ όμορφη βραδιά που θα μείνει, νομίζω, κυρίως για την υπέροχη ατμόσφαιρα που δημιούργησαν Νταλάρας και κοινό, ιδιαίτερα στο τέλος. 15 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post Ημουν και εγω εκει και ηταν μια πολύ ωραια βραδια πραγματι! Ηταν πολύ διαφορετικη από άλλες μιας που ειχε πολύ μπλα μπλα και λιγοτερο τραγουδι. Η αληθεια είναι ότι μου αρεσε και αυτό γιατι δεν το ειχα ξαναδει και ο Νταλάρας μου φανηκε πολύ διαφορετικος από παλιοτερα, πολύ χαλαρος και ηρεμος και με πολύ κεφι γενικα.Ωστοσο μου εδωσε την αισθηση ότι ηταν κουρασμένος, αφου τραγουδησε πολύ λιγο... Δεν ξερω τι λετε εσεις που τον βλέπετε πολύ συχνα, εγω ειχα αρκετο καιρο να τον δω. Παντως η ατμοσφαιρα στο χωρο ηταν ζεστη και ο κοσμος ειχε πολύ ορεξη και διαθεση. Η Ασπασια Στρατηγου ηταν παρα πολύ καλη, ωστοσο η Αθηνα Λαμπιρη δεν μου αρεσε, μου φανηκε πολύ υπερβολικη και με κουρασε. Και να σας πω και αυτό... Μενω στην Πετρουπολη, και δεν εχω χασει καμια συναυλια του Νταλαρα (οκ εκτος από την πρωτη που ημουν παρα πολύ μικρη, οσο είναι τωρα η κορη μου και μου εκρυψε η μαμα μου ότι πηγε για ευνόητους λογους όπως εκανα κι εγω τωρα ). Όπως λεω είναι σα να ερχεται στο σπιτι μου και να μη του ανοιγω την πορτα! Και ναι το θυμαμαι το θεατρο σαν νταμαρι όπως ειπε και εκεινος, με τις καρεκλες αναψυκτήριου, πρασινες και πορτοκαλι, που ποτε δεν εφταναν και καθόμαστε στα βραχια τα οποια βρισκονταν μεσα στο θεατρο Και να σας πω και ότι όταν πηγαινα στο κοντινο δημοτικο σχολειο μας πηγαιναν μεσα στο χωρο του Θεατρου Πετρας εκδρομες Και θυμαμαι εικονες στο μυαλο μου, από Παπάζογλου, Γλυκερια, Αλεξιου, Αρβανιτακη και Πρωτοψαλτη μαζι. Και την πρωτη "επισημη" συναυλια μου του Νταλαρα το 1990, που από τοτε δεν εχω χασει καμια. Εκει να δειτε τι γινοταν! Ωραια χρονια... 9 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post Δεδομένου ότι ξεκίνησε ακριβώς 21:30 (ούτε λεπτό καθυστέρηση) και τέλειωσε 12 παρά κάτι (και δεν έγινε και διάλειμμα), δε νομίζω ότι ήταν μικρότερη από άλλες συναυλίες.Κράτησε, δηλαδή, σχεδόν 2:30 ώρες.Μου φαίνεται αρκετά φυσιολογικό. 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post Ευχαριστούμε για τις εντυπώσεις. Ο Νταλάρας ήταν από τους πρωτεργάτες της μετατροπής των νταμαριών σε χώρους πολιτισμού. Πώς να μην αναφέρεται σε αυτή την σπουδαία ιστορία;Κάποιοι παλαιότεροι κάτοικοι φαίνεται να το θυμούνται και τον τιμούν και γι αυτή την προσφορά του. ''Πολλά καράβια φεύγουνε '' 7 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post Ευχαριστούμε για την περιγραφή και τις εντυπώσεις!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post Πράγματι ήταν μια παράσταση από αυτές που θέλεις να ζεις και θα θυμάσαι.Είμαστε όλοι στενοχωρημένοι για την φυγή του Αντώνη Βαρδή,είναι λογικό αυτό αλλά μόνο με το τραγούδι απαλύνεις αυτές τις στιγμές όπως είπε και ο Γιώργος επί σκηνής.Μετονόμασε λοιπόν τη βραδυά και δικαίως,"Βραδυά για τον Αντώνη". Όλοι μας συμμετείχαμε στα τραγούδια μαζί του και αυτό βοήθησε τα πάντα,(τολμώ να πω πως στην προηγούμενη συναυλία στο Μαρκόπουλο αυτοί που τραγουδούσαν είμαστε εμείς΄ οι λίγοι!!)ενώ στην Πετρούπολη ήταν διαφορετική η συμμετοχή του κοινού από χιλιάδες κόσμο. Τα λαϊκά και τα ρεμπέτικα είναι στο αίμα του,αυτό το έχουμε ξαναπεί,είναι γεγονός και μετα λύπης μου κανένας άλλος τραγουδιστής εδώ και χρόνια δεν το πράττει,για να μην πω πως έχουν αφαιρεσει το μπουζούκι από τα προγράμματα τους ενώ ο Νταλάρας έχει δύο με τρια μπουζούκια όπως εχτές.Μάτσικα,Γεδίκη και Κορακάκη. Ιδιαίτερη στιγμή ήταν το τελείωμα της παράστασης με τον κόσμο να έχει κατακλύσει την πλατεία μπροστά στη σκηνή,καιρό είχα να το δω αυτό και να που οι παλιές καλές στιγμές δικαίως επανέρχονται.Σαν τα μάρμαρα της Πόλης,Πολλά καράβια φεύγουνε και ω τι ευτυχία!!Το μη μου θυμώνεις μάτια μου του αγαπημένου μας Σταύρου Κουγιουμτζή που αυτό το μεγαλειώδες τραγούδι είναι,ναι σαν το μισό αποτύπωμα του Μινόρε της αυγής. Ήταν όμορφες οι στιγμές και με χαρά θα τις ζήσει και η ρεμπέτισσα Θεσσαλονίκη και εσείς όλοι σας στην τελευταία παράσταση. Υ.Γ. Μου είπε μια φίλη πως στις πρόβες έπαιξε ένα τραγούδι του Μπιθικώτση αλλά δεν ήξερε ποιο ήταν,επειδή εμένα όπως και σε εσάς αρέσουν οι... βόμβες,φώναξα προς το τέλος το "Ο μπατίρης ο Λουκάς"αλλά δεν... Όπως και να'χει ήταν μια παράσταση από εκείνες που μένουν και κρατούν!! 6 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post Συναυλία όμορφη και ζεστή που σε κάνει να ξεχνιέσαι και να χαίρεσαι.Χωρίς κάποια έκπληξη, αλλά με μια φωνή σειρήνα και καμπάνα. Ήλπιζα για κάποιο τραγούδι από Βαρδή που δεν ήρθε. 'Ενα ευχαριστώ στον Νταλάρα για το encore που μας χάρισε παρόλο που το χειροκρότημα στο τέλος ήταν χλιαρό. 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post Αλλη μια εκπληκτικη σε αποδοση συναυλια.. Ενα θεατρο σχεδον γεματο, με το κοσμο να συμμετεχει ως το τελος, το ολο μουσικο συνολο να 'παιζει' ασταματητα καταπινοντας το ενα τραγουδι μετα το αλλο, με την Ασπασια και την Αθηνα να συνοδευουν τον κυριοτερο και σπουδαιοτερο εκφραστη και ερμηνευτη του ρεμπετικου κ οχι μονο Ελληνικου τραγουδιου, τον Γιωργο Νταλαρα.. Αυτες ειναι στιγμες, αυτες μενουν, οσοι βρεθηκαμε εκει, απολαυσαμε την 'βραδια Αντωνη Βαρδη'.. υ.γ. με καλυψανε πληρως οι φιλοι πιο πανω για τις εντυπωσεις!! 4 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post ''Μικρός αρραβωνιάστηκα'' Και λίγα λόγια καρδιάς με αφορμή το ''φευγιό'' του Αντ.Βαρδή. Της Μάρως το βίντεο και την ευχαριστώ. ''Βραδιά για τον Αντώνη'' 9 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post Πολυ όμορφη η χθεσινη βραδια.. Σε ενα θεατρο καταμεστο σε ενα προγραμμα λιγο πολυ γνωστο ομως τοσο πολυ αγαπημενο,, Συγκινητικά τα λόγια που είπε ο Γιωργος για τον φιλο του Αντωνη.. Καταπληκτικη η κορωνα στο τελος της συναυλια στο "Μη μου θυμωνεις ματια μου".. 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 3, 2014 · Report post To video της Μάρως για την αφιέρωση της συναυλίας στον Αντώνη Βαρδή και στο www.gossip-tv.gr http://www.gossip-tv.gr/showbiz/story/337872/ntalaras-afierose-tin-synaylia-toy-ston-vardi 4 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 4, 2014 · Report post Αφού τελικά, μας έκανε το χατήρι ο καιρός και δεν έριξε ούτε ένα 'σιγανοψιχάλισμα',όσοι βρεθήκαμε στο Θέατρο Πέτρας ,το οποίο είχε κατακλυστεί από πολύ και ένθερμο κόσμο,περάσαμε μια πολύ όμορφη βραδιά-και φορτισμένη στην αρχή λόγω της φυγής του Αντώνη Βαρδή.Ο Γιώργος μας ,ιδιαίτερα ομιλητικός αλλά και με μεγάλη όρεξη,μιας και βρισκόταν στο στοιχείο του,τα ρεμπέτικα τραγούδια! Υπήρξαν μερικές μικροαλλαγές στο πρόγραμμα σε σχέση με τις 2 προηγούμενες συναυλίες που παρουσιάστηκαν στον κήπο του μεγάρου και στο Μαρκόπουλο, καθώς προστέθηκαν στο τέλος της συναυλίας τα "Στο τούνεζι στη Μπαρμπαριά","Καίκι μου Αη-Νικόλα","Ξημερώνει και βραδιάζει" και η έκπληξη το "Σαν τα μάρμαρα της πόλης" ,ενώ δεν παίχτηκε "Το Γράμμα" και "Οι Θαλασσινοί" .Στα τέλευταία τραγούδια αρκετός κόσμος κατέβηκε κάτω και κοντά στη σκηνή,θυμίζοντας το κλίμα που επικρατούσε σε συναυλίες τα παλιότερα χρόνια! Ένας κύριος στο τέλος φώναξε στο Γιώργο,ότι έχει έρθει από τον Καύκασο ειδικά γι αυτόν και θέλει ν ακούσει Κουγιουμτζή και ο Γιώργος δεν του χάλασε το χατήρι παίζοντας του το ''Μη μου θυμώνεις μάτια μου" .Για μια ακόμη φορά όλοι οι συντελεστές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και θέλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία στην Ασπασία Στρατηγού ,η οποία κατά τη γνώμη μου είναι η σημαντικότερη τραγουδίστρια της νέας γενιάς που διαθέτουμε, με ιδαίτερο ηχόχρωμα και πολύ καλά και μελετημένα γυρίσματα! Τέλος,θα ήθελα να ρωτήσω ,αν γνώριζει κάποιος που έχει παρεβρεθεί σε μια από αυτή τη σειρά συναυλιών, ποιο είναι το σύντομο ορχηστρικό που παίζεται στα καπάκια μετά το "Δεν με στεφανώνεσαι". 4 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 5, 2014 · Report post http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.mousiki&id=36185 50 χρόνια Γιώργος Νταλάρας Από τον Νίκο Ορφανό Μπαίνω στο θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη. Ανεβαίνω ψηλά στις κερκίδες, καθώς το θέατρο είναι σχεδόν γεμάτο. Είναι η πρώτη φορά που θα δω «ζωντανά» τον Γιώργο Νταλάρα. Τριάντα τόσα χρόνια πριν, στις πολιτικά ταραγμένες εποχές της μεταπολίτευσης, τα τραγούδια του συνόδευαν τις μέρες μου, άθελά μου. Στις απανωτές συγκεντρώσεις και πολιτικές ομιλίες, τα μεγάφωνα στην πειραιώτικη πλατεία που έμενα, έπαιζαν από το πρωί συνέχεια Νταλάρα. Κάπου τότε κυκλοφορούν οι ζωντανές ηχογραφήσεις του από τον ιστορικό Ορφέα της οδού Σταδίου. Για ένα χρόνο περίπου τις έπαιζαν παντού, σε ταβέρνες, σπίτια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, ψησταριές, ταξί, πανηγύρια, όπου μπορείς να φανταστείς. Από όλη αυτή την Νταλαροκρατία της εποχής, εγώ απομακρύνθηκα. Βυθίστηκα στη ροκ και ηρέμησα. Τον ανακάλυψα τον Γιώργο μέσω του Μάνου Χατζιδάκι. Ο μέγιστος Χατζιδάκις, που γνωρίζω για καλή μου τύχη ήδη από το γυμνάσιο, με συμφιλίωσε με τη φωνή του, μέσω της Λαϊκής του Αγοράς και τη συνεργασία μαζί του στον Σείριο το ’88-‘89. Ήδη ο Γιώργος βέβαια, είχε φτάσει στα αστέρια. Και ήδη είχε αρχίσει να προκαλεί τον φθόνο. Ξεκίνησε νεότατος, πέτυχε τάχιστα, περιζήτητος από όλους τους σημαντικούς συνθέτες της εποχής, τότε που οι δίσκοι πουλούσαν όπως το ψωμί, έβγαλε πολλά χρήματα από τη δουλειά του, ένα λαϊκό παιδί που τραγουδούσε εργατικά τραγούδια, αλλά γρήγορα ανέβηκε κοινωνικά πολύ παραπάνω, πώς να το χειριστείς αυτό; Και επιπλέον ένα σωρό τραγούδια γίνονται επιτυχία, μόνο αφού τα τραγουδήσει αυτός. Το ’75 με το «50 χρόνια Ρεμπέτικο» ξεκινάει τη μεταπολιτευτική του αναβίωση. Το 1987, με τα Λάτιν, ξεσπάει μια φρενήρης λατινομανία, που ακόμα κρατάει μέχρι σήμερα. Οι τίτλοι της δισκογραφίας του προκαλούν δέος. Τα σπουδαία τραγούδια που έχει πει είναι ατελείωτα και ναι, δηλώνω πλέον θαυμαστής, ιδίως εκείνης της πρώτης του εκπληκτικής δεκαπενταετίας, οι ερμηνείες του έχουν σα στάμπα τις ζωές μας σημαδέψει. Ξέρω ότι πολλοί τον αντιπαθείτε, και λόγω της αντιδικίας του με τον Τζιμάκο, μια ιστορία που στενοχώρησε εμάς που θαυμάζουμε και τους δύο. Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν, ό,τι έγινε, έγινε. Παρατηρώ τον κόσμο στις κερκίδες του θεάτρου της Πετρούπολης, που εμπνεύστηκε ο Μίνως Βολανάκης. Κοιτάζω πέρα, προς το άλλο θέατρο, που έφτιαξε η Μελίνα το ’85 για να παίξει ο Πήτερ Μπρουκ τη Μαχαμπαράτα. Ο κόσμος δεν είναι τόσος πια, δεν πρέπει να αναπολούμε την εποχή του Ολυμπιακού σταδίου, ή εκείνον τον Αύγουστο στον Κοκκινόβραχο, όπως το έλεγαν οι αριστεροί το Κατράκειο της Νίκαιας, που είχε γίνει πανζουρλισμός. Λαϊκοί άνθρωποι, με τα μαξιλαράκια τους, μπύρες και καλαμπόκια στα χέρια, 9 και μισή ακριβώς τα φώτα σβήνουν και η μπάντα ξεκινάει την εισαγωγή. Ο Νταλάρας ανεβαίνει στη σκηνή τρία λεπτά μετά, ηλιοκαμένος, καλοστεκούμενος, ένα αφιέρωμα στο ρεμπέτικο τραγούδι, με πολύ ωραίο ήχο, χωρίς ντραμς -ευτυχώς- και με τον Γιώργο ενδιαμέσως να εξηγεί πράγματα, να συνιστά την προσοχή στις εισαγωγές των μουσικών και στα σόλα, θυμάμαι το Χατζιδάκι που απαγόρευε στο κοινό να χειροκροτά προτού τελειώσει το τραγούδι εντελώς, μόνο εκείνος μπορούσε να τους επιβληθεί έτσι. Ο κόσμος αισθάνεται τη σπουδαιότητά του και ανταποκρίνεται θερμά. Κάποια στιγμή, έτσι μακριά που κάθομαι, μου έρχονται στη θύμηση εκείνες οι στιγμές που διέσχιζα την πλατεία ακούγοντας τη φωνή του, ή τότε που τον ανακάλυπτα στα ακουστικά μου, στη μοναχική μου νεότητα, ξαναγίνομαι έφηβος για λίγο και οι αναμνήσεις μου θολώνουν τα μάτια. Γιώργο, σε ευχαριστώ για τα τραγούδια. Και δε χρειαζόταν προχθές το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», ακόμα κι αν στο ζητούσαν επίμονα. Είπαμε, σήμερα θα παίξουμε ρεμπέτικα. Θα ήθελα μόνο να σε ρωτήσω κάτι: Μετά από τόσα χρόνια, ποιος πιστεύεις ότι άλλαξε περισσότερο; Ο Στράτος ή το συνδικάτο; Ή και οι δυο; Τι λες; 6 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 5, 2014 · Report post ΄Οταν κατέβηκε ο κόσμος στην πλατεία έτυχε ο Ορφανός να ήταν πλάι μου και ήταν εντυπωσιασμένος από το επί σκηνής πάθος του Νταλάρα στο "Πολλά καράβια φεύγουνε". 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 6, 2014 · Report post Μια πολύ όμορφη και ¨καθαρη" λήψη απο τον χρήστη στο ΥΤ: Sakis Kourou Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 6, 2014 · Report post Το βίντεο αυτό έχει ανέβει από τον συγκεκριμένο χρήστη. Απλά ο άλλος το πήρε και το έκανε ασπρόμαυρο.Γενικά ρίχνοντας μια ματιά στο κανάλι του,έχει ανεβάσει αρκετά τραγούδια ,των οποίων προσπαθεί να καθαρίσει τον ήχο,αλλα το μόνο που καταφέρνει είναι να τα αλλοιώνει σε μεγάλο βαθμό!! Και μερικά ακόμα βιντεάκια από τη συναυλία 7 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 10, 2014 · Report post Φωτογραφίες από την Πετρούπολη... https://www.flickr.com/photos/marochr/sets/72157647245230921/ 6 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 10, 2014 · Report post Πολλα ΜΠΡΑΒΟ και πάλι βρε Μάρω!! 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 10, 2014 · Report post http://www.musicpaper.gr/we-saw/item/5412-giorgos-dalaras-rempetiko-unplugged-theatro-petras Γιώργος Νταλάρας - «Ρεμπέτικο unplugged» [Θέατρο Πέτρας] Γράφει ο Σιδερής Πρίντεζης Όταν πας να παρακολουθήσεις συναυλία του Γιώργου Νταλάρα, τις περισσότερες φορές, ξέρεις πως θα ακούσεις ψυχωμένες ερμηνείες, δουλεμένες ενορχηστρώσεις παιγμένες από καλούς και «δεμένους» μεταξύ τους μουσικούς και καθαρό ήχο. Πολλώ δε μάλλον όταν το συγκεκριμένο ρεπερτόριο υπάρχει στην κυτταρική μνήμη του κεντρικού ερμηνευτή. Κάτω από αυτό το πρίσμα λοιπόν η συναυλία της Πετρούπολης δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Τραγούδια ρεμπέτικα, σμυρναίικα, λαϊκά (με αυτά του Βασίλη Τσιτσάνη να καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος του προγράμματος και για φινάλε το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» του Σταύρου Κουγιουμτζή που ζητήθηκε επίμονα) ερμηνευμένα με κέφι, αλλά και λυρισμό όπου το έφερνε το τραγούδι, από τον Γιώργο Νταλάρα, την ΑσπασίαΣτρατηγού και την Αθηνά Λαμπίρη, αλλά και τον Βασίλη Κορακάκη που ήταν ο ένας από τους τρεις μπουζουξήδες μαζί με τους Γιώργο Μάτσικα και Κώστα Γεδίκη. Την ορχήστρα αποτελούσαν επίσης ο ΑνδρέαςΚατσιγιάννης, ο Θανάσης Σοφράς, ο Χρήστος Ζέρβας, ο Ντάσο Κούρτι και ο Γιώργος Παπαχριστούδηςπου ήταν και ο μαέστρος. Φυσικά μέλος της ορχήστρας θα πρέπει να θεωρηθεί και ο ίδιος ο Νταλάρας καθώς στα περισσότερα τραγούδια έπαιξε κιθάρα, μπουζούκι ή μπαγλαμά. Αυτή τη φορά όμως δε θα ήθελα να σταθώ τόσο σε αυτά που τραγούδησε, αλλά σε αυτά που είπε απευθυνόμενος στο κοινό, ενδιάμεσα στα τραγούδια. Μίλησε για τη σημασία του ρεμπέτικου τραγουδιού, όχι μόνο μουσικά αλλά και εθνολογικά. Παρατήρησε πως ενώ στην Ελλάδα, από αρκετούς, το ρεμπέτικο τραγούδι έχει ταυτιστεί με τη διασκέδαση, υπάρχει πολύς κόσμος από το εξωτερικό που έρχεται στη χώρα μας για να το ανακαλύψει, να το ερευνήσει και να το μελετήσει περισσότερο, παραλληλίζοντας τη σημασία του με τη σημαντικότητα του flamenco για τους Ισπανούς και διατυπώνοντας την ευχή-παράπονο για την ίδρυση – κάποτε- Ακαδημίας λαϊκού τραγουδιού στην Ελλάδα. Στη συναυλία της Πετρούπολης ο Γιώργος Νταλάρας δεν παρέλειψε να αναφερθεί ακόμα τόσο στον αείμνηστο Μίνωα Βολανάκη, όσο και στον Γιάννη Βόγλη που πρωτοστάτησαν πριν από πολλά χρόνια στη διαμόρφωση του συγκεκριμένου χώρου, αλλά και στη σπουδαιότητα και την αναγκαιότητα της ύπαρξης αυτών των χωρών για τις διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Άφησα για το τέλος αυτό που είπε με το «καλησπέρα» ο Γιώργος Νταλάρας. Μετονόμασε τη συγκεκριμένη παράσταση σε «βραδιά για τον Αντώνη», καθώς το πρωί της ίδιας μέρας είχε ανακοινωθεί ο θάνατος του ΑντώνηΒαρδή. Προσπαθώντας να συγκρατήσει τη συγκίνησή του, αναφέρθηκε στην πολύχρονη γνωριμία και τη συνεργασία τους, αλλά και στη μουσική προσωπικότητα του Βαρδή, ο οποίος, όπως είπε, ενώ ήθελε να παίζει κιθάρα σαν τουςKinks, την ίδια στιγμή λάτρευε τον Καζαντζίδη, τον Καλδάρα και τον Τσιτσάνη, ενώ ήταν και μεγάλος θαυμαστής των τραγουδιών του Δήμου Μούτση. Την ώρα που τα έλεγε αυτά μου ήρθε στο νου ένα ηχητικό στιγμιότυπο από τη ραδιοφωνική εκπομπή «Ζωντανές ηχογραφήσεις» που παρουσίαζε στο Δεύτερο Πρόγραμμα τη δεκαετία του 1980 η Σοφία Μιχαλίτση. Σε μία από αυτές τις εκπομπές ήταν καλεσμένος ο Αντώνης Βαρδής και, πέρα από τα δικά του τραγούδια, παίζοντας στην κιθάρα του, μετά από παρότρυνση της Σοφίας Μιχαλίτση, μόνο κουπλέ ή ρεφραίν από διάφορα τραγούδια όλων σχεδόν των εποχών, έδωσε μέσα σε 15 περίπου λεπτά το μουσικό του στίγμα. Χωρίς να τραγουδήσει κάποια σύνθεση του Αντώνη Βαρδή, ο Γιώργος Νταλάρας σημείωσε πως με τέτοιες απώλειες «μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε το μπόι μας, να δούμε ποιοι είμαστε σ’ αυτό που μας περιβάλλει» και, κλείνοντας την εισαγωγή του, αφιέρωσε τη βραδιά «σ’ έναν καλό φίλο, σ’ έναν καλό άνθρωπο, σ’ έναν καλό μουσικό». 5 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 11, 2014 · Report post Μαρουλάκι σε ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες. Παραπάνω από εξαιρετικές! 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 26, 2014 · Report post Το φινάλε στο Θεατρο Πέτρας. 9 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted October 27, 2014 · Report post 5 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
