Apostolis

Νταλάρας, Βιτάλη, Γλυκερία - Ιερά Οδός 2014

148 posts in this topic

Καταρχήν ένα μεγάλο ευχαριστούμε για τα βιντεάκια και τις φωτογραφίες.Την Παρασκευή στις 2/1 παρακολούθησα για τρίτη φορά το πρόγραμμα και μπορώ να πω με μεγάλη βεβαιότητα ότι ήταν πολύ πολύ καλύτερο. Πρώτα απ' όλα ο ίδιος ο Νταλάρας ξεπέρασε το κρύωμα των πρώτων ημερών και φωνητικά ήταν σε εξαιρετική φόρμα. Στο πρόγραμμα έγιναν 2-3 μικρές βελτιώσεις και κατά τη γνώμη μου έστρωσε περισσότερο. Από ότι φαίνεται και από τα βιντεάκια κρατάει ως τώρα την υπόσχεση για ένα-δυο τραγούδια ανά βραδιά που είναι από τα "αδικημένα". Η Βιτάλη επίσης θεωρώ ότι ήταν σαφώς σε καλύτερη μέρα. Στο "Με γέλασαν μια χαραυγή" ήταν καθηλωτική. Η Γλυκερία κακώς έκοψε το "Σε μια σχεδία" αλλά ήταν και πάλι εξαιρετική. Κορυφαίες στιγμές της βραδιάς "Το βουνό" και το "Δώσε μου το χέρι σου" ενώ αστεία ήταν η στιγμή του "Οι κυβερνήσεις πέφτουνε" (νομίζω ότι είχε και μια δόση πλάκας λόγω των πολιτικών εξελίξεων). Καλή συνέχεια σε όλους.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Υπάρχει βεβαίως και μια σημαντική μερίδα ακροατών (μεταξύ αυτών και ο υπογράφων), που παρακολουθεί ανελλιπώς την πορεία των ερμηνευτών και περιμένει εναγωνίως να ανοίξουν το «σεντούκι» της τεράστιας δισκογραφίας τους και να «ξεσκονίσουν» όλα αυτά τα «σκονισμένα διαμάντια», που περιμένουν μια «δεύτερη ευκαιρία»… 

 
Eντυπώσεις, πλήρες πρόγραμμα, φωτογραφίες του Χρήστου Θωμαΐδη και video από τις παραστάσεις της περασμένης Παρασκευής και του Σαββάτου...
 
«Το τραγούδι όμως μένει» με Νταλάρα, Βιτάλη, Γλυκερία στην «Ιερά Οδό»
 
Γράφτηκε από τον  Θανάσης Γιώγλου
Δευτέρα, 05 Ιανουαρίου 2015
 
 
7 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Βρέθηκα στην Οδό την περασμένη Παρασκευή, 2 Ιανουαρίου.
Είναι αλήθεια πως, παρακολουθώντας αποσπασματικά κάποια βίντεο που είχαν ήδη αναρτηθεί στο youtube, είχα ένα φόβο, πρωτίστως για τον Νταλάρα και την κατάσταση της φωνής του και δευτερευόντως για την ορχήστρα.

 

Εντούτοις, ο Νταλάρας ήταν “ζωντανός”. Τραγούδησε μελετημένα, προσεκτικά, ερμήνευσε, έκανε τις… “νταλαριές” του εκεί που έπρεπε, αποφεύγοντας να καταντήσει φλύαρος ή κουραστικός. Το γεγονός οτι ήταν κρυωμένος πρωτύτερα, ίσως να τον ταρακούνησε λιγάκι, θέτοντας τον σε πιο σταθερά ερμηνευτικά και τραγουδιστικά μονοπάτια. Διατηρώντας αυτό το προφίλ και αποφεύγοντας ταλαιπωρίες και υπερέκθεση, μπορεί να τραγουδά ακούραστα, για ώρες, ακόμη και τώρα που είναι 65 χρονών. Προσωπικά, αυτόν τον Νταλάρα θέλω. Αυτον έμαθα, αυτόν τον Νταλάρα μου έμαθε ο ίδιος τόσα χρόνια.

 

Η Γλυκερία, παρόλο που διατηρεί το υψηλό επίπεδο που διακρίνει χρόνια τώρα την ερμηνεία της, υπάρχουν στιγμές που δείχνει τάσεις… αυτοκαταστροφής: σπεύδει σε υπερφίαλες κορώνες, ξοδεύεται σε άσκοπα γυρίσματα και χαλά μια συνολικά αξιοπρεπέστατη παρουσία. Έχει μεγάλες αντοχές, η φωνής της έχει διάρκεια, κατέχει άψογα την ερμηνεία, αλλά θεωρώ πως κάπου χάνει το δάσος. 

 

Η Βιτάλη, δεν είναι η Βιτάλη που γνωρίσαμε στην δεκαετία του 80 (κυρίως). Έχει μια ταλαιπωρημένη φωνή, της λείπει αέρας στις ανάσες της και κουράζεται εύκολα - λογικό, αν αναλογιστούμε το τι τράβηξε. Έχει χάσει σε έκταση φωνής αλλά κερδίζει σε ερμηνεία. Είναι απόλυτα θεατρική, έχει φαντασία στην ερμηνεία της, κρύβει την έκπληξη στις αντιδράσεις της καθώς τραγουδά. Η φωνή της διατηρεί ακόμη εκείνο το συγκλονιστικό μέταλλο που, όσο περνούν τα χρόνια, αποκτά όλο και περισσότερα καράτια. Ναι, δείχνει ευάλωτη, αδύναμη, κουρασμένη. Χάνεται και αυτή κάπου - κάπου σε υπερβολές. "Νταλαρίζει". Μαζεύεται όμως για τους προαναφερθέντες λόγους, κάνοντας την τελικά να ξεχωρίζει - στα δικά μου αυτιά - σε σχέση με τη Γλυκερία.

 

Η μεγαλύτερη απογοήτευση για εμένα ήρθε από την ορχήστρα. Πρώτη φορά είδα μια τόσο πλήρη σε μέλη και όργανα ορχήστρα, να παίζει τόσα λίγα πράγματα… Καμία έκρηξη, καμία διαφοροποίηση στα όργανα. Δεν ξεχώριζα κιθάρες, πλήκρα, πνευστά, έγχορδα... Δεν ξέρω αν φταίει ο ήχος που έρχεται στην σάλα ή η διάθεση των μουσικών, αλλά η εμπειρία μου μου λέει πως απο αυτά τα δυο, η ευθύνη βαραίνει περισσότερο τους μουσικούς. Θεωρώ πως είναι κρίμα να έχουν στην διάθεση τους τέτοιες ανέσεις (άψογος ήχος, άπλετος και "καθαρός" χώρος στο “πατάρι”, αθρώπινες συνθήκες εργασίας, λογικό ωράριο, 3 φωνές-οδηγοί) και παρόλα αυτά να παιζουν τόσο “άδεια” (μακάρι να είχα ως μουσικός αυτές τις προϋποθέσεις). Οι εποχές που πήγαινες στις συναυλίες του Νταλάρα και άκουγες ΚΑΙ ορχήστρα, έχουν περάσει (ανεπιστρεπτί; θέλω να πιστεύω πως όχι).

Παρόλο που πάνω στην σκηνή υπάρχουν σολίστες - και μάλιστα υψηλού επιπέδου - ένιωσα πως δεν υπήρχε ο μουσικός εκείνος που την δέουσα στιγμή θα έπαιρνε πάνω του το παιχνίδι. Όποτε ακουγόταν ένα σολο ή ένα ταξίμι, ο εκάστοτε μουσικός έπαιζε σαν να εκτελούσε απλά την δουλειά του, χωρίς διάθεση, χωρίς κέφι, χωρίς έμπνευση. Λες και έπαιζε “για το μεροκάμματο”. Υπάρχουν εξαιρέσεις - μια χούφτα μουσικοί ματώνει πάνω στο πατάρι βγάζοντας όλη τη δουλειά - αλλά η δουλειά δεν βγαίνει έτσι. Βαριούνται; Έχουν κουραστεί; Έχουν ξενερώσει; Δεν ξέρω. Υποθέσεις κάνω, ως μουσικός και ως ακροατής. Ίσως οι μουσικοί που έκαναν εδώ στην Θεσσαλονίκη την “πρόβα τζενεράλε” τους, να μην “έδεσαν" καλά με τους μουσικούς του Νταλάρα (που είναι η βάση της ορχήστρας στη Οδό). Ίσως πάλι να μην έγιναν πολλές πρόβες. Το αποτέλεσμα ήταν κακό στα αυτιά μου. Να μην παρεξηγηθώ: κακό, για μια ορχηστρα Νταλάρα.

 

Ο τελευταίος δείχνει πως έχει την διάθεση για το παραπάνω. Θέλει να εντάξει στο πρόγραμμα γύρω στα 150 τραγούδια, τα οποία θα βάλει “σιγά-σιγά”. Δεν ξερω αν θα συναντήσει δυσφορία ή αντιδράσεις. Καλά θα κάνει να πράξει αυτό που πιστεύει, δίχως ενδοιασμούς για την αρέσκεια αυτών των τραγουδιών στο ευρύ κοινό. Έχει τον τρόπο να μας λέει “άλλα”, τοποθετώντας τα ως σφήνες στο πρόγραμμα του. Πάντοτε το έκανε, μπορεί να το κάνει και τώρα. Δεν γνωρίζω αν διαβάζει το φόρουμ στον ελεύθερο του χρόνο, αλλά αν το κάνει, τότε εύχομαι να προχωρήσει στην ανανέωση που θέλει να κάνει. Ας είναι μόνο δική του και όχι των δυο κοριτσιών (όπως τις αποκαλεί). Ανανέωση ήταν το “Να με θυμάσαι” της Παρασκευής, παρόλο το άγχος του για “υποτονικό τραγούδι". Ανανέωση είναι το “Ένα χέρι απο νερό”. Ανανέωση ήταν το “Στην Ανατολή στη Δύση”. Έχει και άλλα τραγούδια εκείνος ο δίσκος. Και τα “Άπονα μάτια” θα μπορούσαν να είναι μια ανανέωση. Έχει πολύ μεγάλη παρακαταθήκη. Μπορεί να αντικαταστήσει τα “Βεγγαλικά σου μάτια” με το “Μυστικά” του Αντώνη. Έχει να μας πει πολλά.

 

"Σιγά- σιγά" όμως; Έστω. Τα γνωστά τραγούδια είναι βραχνάς για τους “γνώστες". Οι πολλοί τα ζητούν, τα απαιτούν, τα φωνάζουν μέσα στην ζάλη τους. Σεβαστό. Ας μην γκρινιάζουμε για αυτήν την κατάσταση. Αναπόφευκτη είναι.

Για εμάς τους 1000 που χτυπιόμαστε με τα σπάνια και αρκούμαστε σε αυτά, το “σιγά-σιγά” ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας (θέλω να πιστεύω δηλαδή).

6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παραθέτω κάποια από τα τραγούδια που δεν ανήκουν στη σταθερή λίστα του Νταλάρα και ακούστηκαν το Σάββατο 10/1. Κάποια έχουν παιχτεί και άλλες ημέρες. 

 

Μες στου Βοσπόρου τα στενά

Καραντί (με κορώνα στο τέλος)

Θέλω να τα πω 
Ο τραγουδιστής 
Σαν τα μάρμαρα της Πόλης 
Του Βοτανικού ο μάγκας 
Καράβια βγήκαν στη στεριά
 
 
Επίσης, πρόσθεσα κάποιες φωτογραφίες στο άλμπουμ της Ιεράς Οδού (το οποίο δεν είχα ξαναβάλει εδώ): 
5 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παρασκευή 16/1: 


"Εγώ ήμουν εσυ"


 


Παρόντες οι: Χαρούλα Αλεξίου (της ζητήθηκε να τραγουδήσει όταν έλεγαν το "Με γέλασαν μια χαραυγή", αρνήθηκε (κατά τη γνώμη μου λογικό), ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Νίκος Μωραϊτης, η Νατάσσα Θεοδωρίδου (της πήγε ο Νταλάρας το μικρόφωνο και είπε ένα κομμάτι από το ρεφραίν στο "Πεπρωμένο"), ο Γιώργος Θεοφάνους και η Ευτυχία Μητρίτσα. 


 


Ήταν και 2-3 φωτογράφοι οπότε θα δούμε υλικό και σε site. 


 


 


Παρεμπιτόντως, ήθελα να σημειώσω ότι άλλες βραδιές έχουν παρευρεθεί ο Μίλτος Πασχαλίδης, η Μιρέλα Πάχου, η Μαρία Παπαγεωργίου, ο Οδυσσέας Ιωάννου, ο Σπύρος Παπαδόπουλος, ο Ηλίας Μπενέτος (δις)... και αυτή τη στιγμή δε θυμάμαι να έχω δει εγώ κάποιον άλλον όποτε έχω πάει.  

6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τέλεια !!! Δεν μπόρεσα να κατέβω ακόμα αλλά ελπίζω να προλάβω!
Μέχρι πότε είναι ;

Χαίρομαι που μπαίνουν σπάνια τραγούδια και ελπίζω τουλάχιστον για εμάς που δεν μπορούμε να 'ρθούμε πολλές φορές να έχουμε αυτές τις εκτελέσεις
έστω στο youtube! και ευχαριστώ την Alona για αυτό και όποιον άλλον φίλο μπαίνει στον κόπο να καταγράψει!

Μου άρεσε πολύ το Ανατολή και δύση , Αγάπη ... Αν έχει κανείς το Σαν τα μάρμαρα της Πόλης ας το ανεβάσει!

Καλή συνέχεια !

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το''Για πιάσε γύφτο σφυρί κι αμόνι'' το αφιέρωσε εχτές στον σπουδαίο Λευτέρη Ζέρβα, ο οποίος καθόταν κοντά μας κι έβλεπα πως απολάμβανε και τους τρεις του. Εχτές ειδικά ήταν εκπληκτικά εξαίρετοι φωνητικά. Και ο κόσμος πολύ θερμός.Στην Ιερά Οδό εχτές και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.

4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

''Τρεις... ιερές φωνές στην Ιερά Οδό''

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=667761

 

Δεν είναι εύκολο να προσεγγίσεις κριτικά ένα πρόγραμμα στο οποίο επί τετράωρο περνά ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του λαϊκού μας τραγουδιού. Και επιπροσθέτως τα τραγούδια αυτά ερμηνεύουν οι Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Βιτάλη και Γλυκερία. Δεν είναι εύκολο, όχι επειδή είναι άρτιο, αλλά επειδή έπειτα από αυτό δεν ξέρεις τι άλλο πρέπει να ζητήσεις. Επί της ουσίας στην «Ιερά Οδό» επανατοποθετείται ο όρος «πρόγραμμα». Ενα πρόγραμμα non stop επί τέσσερις συνεχείς ώρες, ένα πρόγραμμα ψυχαγωγικό και λυτρωτικό, ένα πρόγραμμα όπου δεν υπάρχει περίπτωση ακόμη και ο πλέον ιδιότροπος και δύστροπος θεατής να μη σιγοτραγουδήσει κατά τη διάρκειά του κάποιο τραγούδι. Δεν είναι δυνατόν να μη βρει εικόνες, μυρωδιές, μνήμες που θα τον κάνουν να νιώσει όμορφα. Στιγμές που θα του φέρουν στον νου αποσπάσματα της ζωής του.


Ο Γιώργος Νταλάρας και οι δύο κυρίες που τον συνοδεύουν Ελένη Βιτάλη και Γλυκερία ανεβαίνουν στη σκηνή με σαφή διάθεση να ξεσηκώσουν τους χιλιάδες θεατές που συγκεντρώνονται κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ στην «Ιερά Οδό». Από τη φαρέτρα τους δεν έχουν παρά να βγάλουν τις σημαντικές στιγμές της δισκογραφίας τους και να επιλέξουν παράλληλα κλασικά τραγούδια άλλων δημιουργών. Μπορεί να ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι. Εχουν και οι τρεις τόσο μεγάλο πλούτο τραγουδιών ώστε η επιλογή και μόνο είναι μαρτύριο. Τα κατάφεραν όμως και σε αυτό.

Και εδώ τώρα τι να πρωτογράψεις για αυτά τα τραγούδια που παρουσιάζονται στο πρόγραμμα; «Ισως φταίνε τα φεγγάρια», «Πάρε με απόψε, πάρε με», «Ο,τι αγαπώ είναι δικό σου», «Κιβωτός», «Ξενάκι», «Αϊ γαρούφαλό μου», «Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν», «Αν υπάρχει λόγος», «Της γερακίνας γιος», «Μέλισσες», «Ξένος για σένανε και εχθρός», «Το πεπρωμένο», «Καράβια στη στεριά», «Η φαντασία», «Μες στου Βοσπόρου τα στενά» είναι μερικά μόνο από αυτά που θα ακούσει ο ακροατής-θεατής σε μια λίστα που δεν είναι πάντα η ίδια αλλά εναλλάσσεται ανάλογα με την ημέρα και τα κέφια. Μάλιστα, στο τέλος της εμφάνισής τους οι τρεις ερμηνευτές στήνουν ένα λαϊκό α λα παλαιά πάλκο, από το οποίο παρελαύνουν ρεμπέτικα, μικρασιάτικα, παραδοσιακά και άλλα τραγούδια.

Οι Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Βιτάλη και Γλυκερία με τους συνεργάτες τους κατάφεραν να στήσουν ένα λαϊκό πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα αποφόρτισης της καθημερινότητας, ένα πρόγραμμα που σε βουτά με γλυκύτητα στο παρελθόν, χωρίς να σε μιζεριάζει. Ενα πρόγραμμα που θα είχε ίσως ενδιαφέρον να αποτυπωθεί και δισκογραφικά.

Και φθάνουμε στους... αφανείς ήρωες των μουσικών προγραμμάτων. Την καλοκουρδισμένη ορχήστρα απαρτίζουν οι μουσικοί: Γιώργος Παπαχριστούδης, πιάνο - διεύθυνση ορχήστρας, Γιώργος Μάτσικας, μπουζούκι, Γιώργος Ρόκας, μπουζούκι, Δημήτρης Λάππας, κιθάρα - μπουζούκι, Νίκος Ζέρβας, πλήκτρα, Χρήστος Ζέρβας, κιθάρα, Κωνσταντίνος Φωτιάδης, κιθάρα, Θανάσης Σοφράς, μπάσο, Πόλυς Πελέλης, μπάσο, Ντάσσο Κούρτι, ακορντεόν, Ζήσης Σκλαβουνάκης, βιολί, Αποστόλης Βαγγελάκης, πνευστά, Πέτρος Κούρτης, κρουστά, Πέτρος Πελέλης, κρουστά και Γρηγόρης Συντρίδης, τύμπανα. Ιδιαίτερο ρόλο στην παράσταση κρατά η δουλειά του Νίκου Σούλη, ο οποίος σε ένα video wall πίσω από την ορχήστρα «ντύνει» το πρόγραμμα. 

ΥΓ.: Για να λειτουργήσει ένα πρόγραμμα δεν αρκεί η αρτιότητα των ερμηνευτών και των μουσικών αλλά πρέπει να υπάρχει συνάρτηση τιμής - θεάματος. Οταν η φιάλη ουίσκι, για παράδειγμα, κοστίζει 140 ευρώ (4 άτομα) και η αντίστοιχη του κρασιού 80 ευρώ (δύο άτομα) η παραπάνω συνάρτηση λειτουργεί άψογα και υπέρ του θεατή. Σε αυτό να προσθέσουμε και το απολύτως εξυπηρετικό service των ανθρώπων της «Ιεράς Οδού» προς τους θεατές.
 
 
6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

«Ιερές φωνές» στην Ιερά Οδό με επώνυμες παρουσίες!

 

Γράφτηκε από  Μαριάννα Μπάτη

Δευτέρα, 19 Ιανουαρίου 2015

 

 

http://www.ogdoo.gr/epikairotita/mousika-nea/ieres-fones-stin-iera-odo-me-eponymes-parousies

4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πολύ επώνυμες όμως... ;)

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το Σάββατο ''Τα κλειδιά'' ;) 

 

4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παρασκευή 23/1:

 

"Στην Αθήνα μες στο κέντρο φύτρωσε καινούργιο δέντρο 

έχει κόκκινα τα φύλλα και ολόγλυκα τα μήλα..." 

Αυτό σχεδόν στο φινάλε, συνοδευόμενο με την ατάκα: "last year"... Μόνο την πρώτη στροφή είπε μετά από "Μέχρι να βρούμε ουρανό" και πριν το "Πού'ναι τα χρόνια".

 

Είπε επίσης το "Κάποια κάπου κάποτε" (λόγω Χαψιάδη στο κοινό). Δεν θυμάμαι κάποιο άλλο, με σημάδεψε το Δέντρο στο τέλος και τα ξέχασα τα άλλα.  :razz:

 

Παρούσες η Ελεωνόρα Ζουγανέλη με την Ισιδώρα Σιδέρη και η Νατάσα Μποφίλιου. Η Ζουγανέλη τραγούδησε με τη Βιτάλη το "Μακριά μου να φύγεις". Ενώ ήθελα να βγάλω αργότερα σχετικό φωτογραφικό υλικό, δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Οι εικόνες είναι πολύ τρυφερές, όπως και η συνάντησή τους. Δημοσίευσα κάποιες εδώ: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.822627337797705.1073741832.701241933269580&type=1&pnref=story

5 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Όταν η νέα γενιά δεν αγωνιά να σπάσει την αλυσίδα αλλά σέβεται,αναγνωρίζει, αγαπά και είναι δίπλα. Και η Ισιδώρα Σιδέρη με όλη της τρυφετότητα. Μπράβο,Μάρω!

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ωραία βραδιά, με γεμάτο μαγαζί, κέφι επί σκηνής και κάτω απ´ αυτήν και υψηλού επιπέδου ερμηνείες. Δεν ακούστηκαν, σε σχέση με την πρώτη μου επίσκεψη, τα Μάννα δε φυτέψαμε, Κάτι Ελλάδες, Της αγάπης μαχαιριά, Καφενές, Αλάνα. Αντί γι αυτά ακούσαμε Ντύλαν Τόμας, Κάποιος χτύπησε την πόρτα, Καραντί, Κάποια κάπου κάποτε, Κυβερνήσεις και στο τέλος την πρώτη στροφή από το Δέντρο, παραγγελιά του Τσίπρα όπως είπε χαριτολογώντας. Θα περίμενα και κάτι άλλο αλλά μάλλον διαλέγω λάθος βράδια... Από τα περίεργα της βραδιάς ότι ξέχασε δύο φορές (!!!), σε Ντύλαν Τόμας και Καραντί, τους στίχους. Αξιοσημείωτη η θερμή παρουσία των δύο κοριτσιών και του μεγάλου Λευτέρη Χαψιάδη, η συμπερφορά του οποίου αποτελεί πραγματικό μνημείο απλότητας, σεμνότητας και αγάπης στον Νταλάρα! Η Ελεονώρα, που την είχα απέναντι μου, φάνηκε να απολαμβάνει όλο το πρόγραμμα, όταν δε ανέβηκε να τραγουδήσει με τη Βιτάλη και ψάχνοντας μικρόφωνο, είπε γελώντας "θα πάρω του Νταλάρα που θα είναι το καλύτερο"! Φάνηκε ότι της έχει ιδιαίτερη αδυναμία και ο ίδιος, από τον τρόπο που τη χαιρέτησε στο τέλος και από μία κουβέντα που διάβασα στα χείλη του, στο τέλος ενός τραγουδιού που τον παρακολουθούσε σχεδόν χωρίς να αναπνέει: "μη με κοιτάς έτσι γιατί θα σε φάω"!!! Το πρόγραμμα λοιπόν σκίζει, με δύο μόνο αδυναμίες: την περιρέουσα εκτός σκηνής ατμόσφαιρα που θυμίζει μπουζουκομάγαζο και την επανάληψη κάποιων τραγουδιών (βεγγαλικά, καράβια στη στεριά, ψαρού για παράδειγμα), που νομίζω δε θα πείραζε κανέναν να αντικατασταθούν...

4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστούμε και για τις φωτογραφίες και για τις εντυπώσεις!

 

Υ.Γ. Με τους στίχους γίνεται συχνά αυτό τελευταία. Μάλλον πρέπει να μεγαλώσει κι άλλο τη γραμματοσειρά που έχει μπροστά του :razz:

Υ.Γ Το "Δέντρο" είναι η μετεξέλιξη του "Οι κυβερνήσεις πέφτουνε" :D  :D  :D  :walkman:  :walkman:  :walkman:

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aπορία (μάταιη;; ;) ...Ποτε αραγε θα ακουστει το

Τις μακρινές τις θάλασσες (με δευτερες απο Βιτάλη) -εχει ακουστει μηπως;;-

 

Καποια κομματια απο το Σεργιάνι οπως π.χ, Ο Σκλάβος κ.α. ΓΙΑΤΙ δεν εχουν ακουστει ακομα

Εγω απο μια τετοια συνεργασια πρωτα απο ολ αυτα τα κομματια περιμενω ν ακουστουν...

 

Please George!!!Τρελανε μας με τις κομματάρες αυτες!!!

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...