francois

Μίκης Θεοδωράκης

1,387 posts in this topic

http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=...&a=&id=90776556

Αν και συμφωνώ σε πολλά σημεία της επιστολής του Μ.Θεοδωράκη , διαφωνώ σφόδρα για το γεγονός της διαμαρτυρίας του συνθέτη-σύμβολο. Τι να πούμε για την μη προβολή του έργου του αντίπαλου δέους Χατζιδάκι! Τόσα αφιερώματα έχουν γίνει στον Μίκη, τα τελευταία χρόνια. Δικαίως!! Αξίζει ,ομολογουμένως, τιμών και αφιερωμάτων. Και πρέπει να τα απολαμβάνει εν ζωή. Αλλά να αποποιείται την όποια κυβερνητική ελεημοσύνη ,όπως αναφέρει, και να οργίζεται επειδή δεν ενεκρίθη στο σύνολο η πρόταση για το Μ.Μπενάκη, είναι αμετροέπεια και εγωπάθεια. Και πολύ αργά θυμήθηκε να αποποιηθεί την -όποια- κυβερνητική ελεημοσύνη.Και είναι κρίμα και απογοήτευση για κάποιους σαν εμένα που -ανέκαθεν- τον θεωρούσαμε πρότυπο πολιτισμού και κοινωνικής συνείδησης. Τελευταία, θυμήθηκε τον γκρινιάρη εαυτό του και δεν έχει δίκιο.

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?...4914&m=C08&aa=2' target='_blank'>http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?...=C08&aa=2[/url]

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?...4914&m=C08&aa=2

’ρθρα σχετικά με την επιστολή διαμαρτυρίας του συνθέτη.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Και είναι κρίμα και απογοήτευση για κάποιους σαν εμένα που -ανέκαθεν- τον θεωρούσαμε πρότυπο πολιτισμού και κοινωνικής συνείδησης. Τελευταία, θυμήθηκε τον γκρινιάρη εαυτό του και δεν έχει δίκιο.

Ο Μίκης είναι ο Μίκης...

...κι επειδή ο Μίκης είναι ο Μίκης, θα μου επιτρέψετε να συνεχίζω να τον θεωρώ πρότυπο πολιτισμού και κοινωνικής συνείδησης...

Συντάσσομαι με το περιεχόμενο της επιστολής του και θεωρώ επίσης ότι η πολιτεία και το επίσημο κράτος του χρωστούν πολλά ακόμα...

:razz::D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είναι νομίζω σαφές ότι σε μερικούς ανθρώπους το κράτος χρωστάει ακόμα.Μόνο που όλα τα "χρωστικά" του κράτους δεν μεταφράζονται απαραίτητα σε χρήματα και απονομές τίτλων...

Είναι επίσης πεποίθησή μου,ότι κάποια κάποιοι άνθρωποι που έχουν συμβάλει με το έργο τους στο να αποκτήσει ο σύγχρονος πολιτσμός μας ταυτότητα,αλλά και να σταθεί επάξια δίπλα σε σύγχρονους πολιτισμούς άλλων χωρών ,δεν αγγίζονται.

Ο Μίκης, λοιπόν ,για μένα είναι ιερό πράγμα.

Αυτός ξέρει καλύτερα από όλους εμάς.Ποιοί είμαστε εμείς που θα τον κρίνουμε;

Όλα του τα συγχωρώ,γιατί ....έτσι μου αρέσει.Και εάν αυτό δεν είναι επιχείρημα ικανό να πείσει ορισμένους,λυπάμαι αλλά δε μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή κάτι καλύτερο,που να επιδυκνύει το μέγεθος του θαυμασμού μου γι'αυτόν τον άνθρωπο.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Επειδή ο Μίκης είναι ο Μίκης, ας δώσουμε όλο τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Πολιτισμού στην κ.Μαργαρίτα Θεοδωράκη για να κάνει πολιτισμό! Και να μετονομαστεί σε Υπουργείο Μ.Θεοδωράκη!! Ο Ξαρχάκος, ο Μαρκόπουλος, ο Μούτσης δεν έχουν προσφέρει τίποτα σε αυτόν τον τόπο; Για να μην επανέλθω στον αποβιώσαντα Χατζιδάκι, στον Κουγιουμτζή ή στον Λοίζο. Είναι κι άλλοι πολλοί πάρα πολλοί. Επιμένω πως τιμήθηκε εν ζωή -ειδικά τα τελευταία χρόνια- όσο κανείς άλλος!! Και μακάρι να συνεχίσει να τιμάται. Όχι όμως τέτοιο ύφος.Αν του δίνετε άφεση για κάποια πράγματα, εγώ δεν μπορώ. Διαβάστε λίγο προσεκτικότερα τα ποσά. Είναι πολύ ενδιαφέρον κομμάτι. Δικαίωμά σας, φυσικά, να διατυπώνετε την διαφοροποίηση της θέσης σας. Γι αυτό είμαστε εδώ.

Και κάτι ακόμα: χαίρομαι που η υγεία του Μίκη μας του επιτρέπει να παρίσταται και σε ντισκοτέκ (''Decadence'' την περασμένη Δευτέρα), προκειμένου να συμμετάσχει σε πάρτυ που κράτησε 9 ώρες. Στις έξι ώρες παιζόταν μουσική του κορυφαίου συνθέτη(αλλιώς δεν θα υπήρχε και λόγος να είναι εκεί). Οι Savage Republic διασκεύασαν τον ''Αντώνη'' και ο Μίκης έσπευσε να ακούσει. Οδήγησε ο ίδιος το αυτοκίνητό του, αργότερα ήπιε και δύο σφηνάκια και δεν έφευγε με τίποτα!! Αναλυτικό ρεπορτάζ για τα θαυμαστά της βραδιάς, στο σημερινό φύλλο της Βραδυνής.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Επειδή ο Μίκης είναι ο Μίκης, ας δώσουμε όλο τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Πολιτισμού στην κ.Μαργαρίτα Θεοδωράκη για να κάνει πολιτισμό! Και να μετονομαστεί σε Υπουργείο Μ.Θεοδωράκη!!

Ο Ξαρχάκος, ο Μαρκόπουλος, ο Μούτσης δεν έχουν προσφέρει τίποτα σε αυτόν τον τόπο; Για να μην επανέλθω στον αποβιώσαντα Χατζιδάκι, στον Κουγιουμτζή ή στον Λοίζο. Είναι κι άλλοι πολλοί πάρα πολλοί. Επιμένω πως τιμήθηκε εν ζωή -ειδικά τα τελευταία χρόνια- όσο κανείς άλλος!! Και μακάρι να συνεχίσει να τιμάται. Όχι όμως τέτοιο ύφος.Αν του δίνετε άφεση για κάποια πράγματα, εγώ δεν μπορώ. Διαβάστε λίγο προσεκτικότερα τα ποσά. Είναι πολύ ενδιαφέρον κομμάτι. Δικαίωμά σας, φυσικά, να διατυπώνετε την διαφοροποίηση της θέσης σας. Γι αυτό είμαστε εδώ.

Και κάτι ακόμα: χαίρομαι που η υγεία του Μίκη μας του επιτρέπει να παρίσταται και σε ντισκοτέκ (''Decadence'' την περασμένη Δευτέρα), προκειμένου να συμμετάσχει σε πάρτυ που κράτησε 9 ώρες. Στις έξι ώρες παιζόταν μουσική του κορυφαίου συνθέτη(αλλιώς δεν θα υπήρχε και λόγος να είναι εκεί). Οι Savage Republic διασκεύασαν τον ''Αντώνη'' και ο Μίκης έσπευσε να ακούσει. Οδήγησε ο ίδιος το αυτοκίνητό του, αργότερα ήπιε και δύο σφηνάκια και δεν έφευγε με τίποτα!! Αναλυτικό ρεπορτάζ για τα θαυμαστά της βραδιάς, στο σημερινό φύλλο της Βραδυνής.

Αυτή θα ήταν μια υπέροχη ιδέα, δυστυχώς όμως νομίζω πως είναι λίγο αργά για να πραγματοποιηθεί...Όχι βέβαια να δοθεί ο προυπολογισμός στη Μαργαρίτα, ούτε να μετονομαστεί σε Υπουργείο Μ.Θεοδωράκη.

Νομίζω όμως πως καταλληλότερος άνθρωπος γι'αυτή τη θέση , του Υπουργού πολιτισμού δηλαδή, από το Μίκη δεν υπάρχει...

Όσο για τους υπόλοιπους συνθέτες νομίζω πως αν αναφερθούμε στον καθένα ξεχωριστά , δεν θα βγάλουμε άκρη...

Αφού όμως αναφέρθηκαν κάποια ονόματα, θεωρώ πως οι περισσότεροι , από επιλογή τους στέκονται έξω από τα φώτα της δημοσιότητας.

Όσον αφορά τον Ξαρχάκο, πιστεύω πως ακόμα διευθύνει την ΚΟΕΜ και πολύ καλά κάνει βέβαια και ο Μαρκόπουλος έχει μπει ουκ ολίγες φορές τόσο στο Ηρώδειο όσο και στο Μέγαρο Μουσικής.Και όπως και να το κάνουμε, καλοί όλοι αλλά Θεοδωράκης ένας.

Ο Μούτσης νομίζω πως από επιλογή του έχει απομακρυνθεί.

Επειδή αναφέρθηκε το όνομα του Χατζιδάκι δεν πιστεύω πως δεν έχουν γίνει τιμητικές εκδηλώσεις για το Χατζιδάκι.Συνέχεια γίνονται.Διαφορετικά προβάλλονται και ακούγονται όμως κάποιες εκδηλώσεις όταν το τιμώμενο πρόσωπο είναι ζωντανό και παραβρίσκεται και διαφορετικά όταν έχει φύγει.Και να συμπληρώσω πως όσον αφορά τη διαχείριση του πνευματικού έργου των εν λόγω συνθετών, προτιμώ , με κάποιες εξαιρέσεις , αυτήν της Μαργαρίτας Θεοδωράκη, παρά του κ.Χατζιδάκι-Θεοφανόπουλου.Έδώ ίσως να έχουμε τα δυο άκρα.Στη μια περίπτωση , έχουμε πολλές εκδηλώσεις, στην άλλη με το σταγονόμετρο.Ούτε αυτό είναι καλό.Ας επαναλάβω όμως πως ο Μίκης είναι ακόμα ζωντανός.

Τα ίδια ισχύουν και για τον Κουγιουμτζή.Κάθε μέρα γίνονται εκδηλώσεις αφιερωμένες στη μνήμη και το έργο του.Πόσοι όμως τις μαθαίνουν;

Μήπως δηλαδή είναι και θέμα προβολής από τα ΜΜΕ; Διαφορετικά θα προβληθεί μια εκδήλωση με παρόντα το Θεοδωράκη και τραγουδιστές τον Νταλάρα και τη Φαραντούρη και διαφορετικά μια εκδήλωση με απόντα τον Κουγιουμτζή και τραγουδιστές τη Μαρία και το Θεοχαρίδη.

Για την περίπτωση του Λοίζου, είμαι σε θέση να ξέρω πως μεγάλη εκδήλωση που θα λάβαινε χώρα στη Θεσ/νίκη , με τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού, σταμάτησε στη βούληση της κόρης του Μυρσίνης η οποία δεν ήθελε να γίνει μεγάλη εκδήλωση στα 24 αλλά στα 25 χρόνια από το θάνατό του.Ίσως δηλαδή να γίνει του χρόνου.

Όσο για την υγεία του Μίκη , πραγματικά είναι πολύ ευχάριστο που μπορεί και πηγαίνει και στη ντισκοτέκ και σε πάρτυ και οπουδήποτε ο ίδιος θεωρεί ότι ΜΠΟΡΕΙ και είναι σε θέση να παραβρεθεί.

Ας αφήσουμε επιτέλους έναν άνθρωπο 81 ετών να κάνει τις επιλογές του για το που θα πάει και που δεν θα πάει .

Δεν έχει τόση σημασία αν πήγε στη ντισκοτέκ και δεν πήγε στον Ιανό ή πήγε στη Ζάτουνα και δεν πήγε στην Παλιά Βουλή.Οι άνθρωποι σ'αυτή την ηλικία και με βεβαρυμένο ιατρικό μητρώο δεν βρίσκονται κάθε μέρα στην ίδια κατάσταση...

Και στο κάτω κάτω , αν φωνάζαμε τον παππού μας στη γιορτή μας και η κατάστασή του τη συγκεκριμένη μέρα δεν του επέτρεπε να παραβρεθεί και μετά από μια εβδομάδα αισθανόταν καλύτερα και πήγαινε π.χ στη γιορτή του ξαδέρφου μας, θα του "κρατούσαμε μούτρα" και θα το σχολιάζαμε;

Όχι βέβαια....

Eλίνα μου , στην επόμενη συνάντησή μας , υπόσχομαι να σου φέρω το κουτί "’ξιος Εστί" με τα 59 cd με τις αφηγήσεις του Μίκη.Πιστεύω πως θα αναθεωρήσεις για πολλά πράγματα... :confused::rolleyes:

Υ.Γ: Και για να μη βιαστούν κάποιοι και βγάλουν συμπεράσματα, μια χαρά είμαστε, δεν έχουμε μαλώσει κι αν βολέψει το Σάββατο μπορεί να πάμε και για καμιά ρετσίνα...Απλά που και που διαφωνούμε κι εμείς, τι να κάνουμε...Υγεία είναι κι αυτό... :):D:huh:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θάνο, έχεις παρεξηγήσει κάποια πράγματα. Και σου δηλώνω πως ασυλία σε σχέση με τις -κατά καιρούς- δηλώσεις ή τελεσίγραφα του Μίκη δεν δίνω. Αναφέρομαι σε μένα προσωπικά. Έχει πει διάφορα τρελά, όπως γνωρίζεις αλλά ίσως δεν αναγνωρίζεις ως τρελά. Το έργο του ΘΕΙΚΟ, ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ, ΜΟΝΑΔΙΚΟ. Διαφωνώ όμως με την δημόσια τοποθέτησή του σε κάποια γεγονότα. Κάποτε αυτό το ΕΓΩ με το οποίο αρχίζει τις φράσεις του, συνήθως, θα πρέπει να αντικατασταθεί με το ΕΜΕΙΣ. Σε πληροφορώ πως πολλοί συναγωνιστές του έχουν να λένε γι αυτό το ΕΓΩ. Μεταξύ των οποίων και ο μακαρίτης παππούς μου. Όσο για τα περί υπουργοποίησής του, τα βιώσαμε τα κακώς κείμενά του. Ας μην ανοίξουμε αυτό το κεφάλαιο. Και τέλος: με ενόχλησε σφόδρα το απόσπασμα της δήλωσής του ''μου χρωστάνε''. ΝΑΙ!! Του χρωστάνε και του χρωστάμε! Ας σταματήσει να το απαιτεί ο ίδιος. Είναι ,το λιγότερο, άκομψο. Όσο για την σύγκριση με την απόδοση τιμών στο άλλο ''ιερό τέρας της μουσικής'' Χατζιδάκι, θα πρέπει να απαριθμήσω για να φανεί προς τα πού γέρνει επικίνδυνα η πλάστιγγα. Ξέρουμε όλοι για τα προβλήματα επιβίωσης της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Κι από την άλλη την άξια Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης που αφήνει απλήρωτους τους συνεργάτες της(π.χ την Σ.Θεοδωρίδου). Επίσης, απόλυτα ελεύθερος είναι να επιλέγει να παρευρεθεί όπου θέλει. Ποια είμαι εγώ να του υποδείξω πού θα πάει. Οι συγγενείς του ας προσέξουν. Αλλά τι να πούμε γι αυτό το ευαίσθητο σημείο; Η υγεία του του επιτρέπει να βρίσκεται ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ παίζουν μουσική του και τον κολακεύουν. Στην Δημητσάνα, αν δεν κάνω λάθος, ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένη η πολύτιμη υγεία του. Η υγεία του δεν του επιτρέπει να βρίσκεται στον ''αποχαιρετισμό'' του Μπιθικώτση, του Ελύτη και κάποιων συνεργατών που τους ΧΡΩΣΤΑ και του ΧΡΩΣΤΑΝΕ. Είναι κάποιες τέτοιες λεπτές διαφορές που δείχνουν την ουσία του ανθρώπου.

Δεν δέχομαι, προσωπικά η ταπεινότητά μου, να ακούω έναν γκρινιάρη Μίκη τη στιγμή που ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια του δίνουν. Οι δημοτικοί άρχοντες του δίνουν. Ο λαός του δίνει. Αγάπη, σεβασμό και επιχορηγήσεις. Οδοί, θέατρα λαμβάνουν το θρυλικό όνομά του. Λυπάμαι που αναγκάζομαι να περνώ στην αντίπερα όχθη. Αλλά είναι άδικός και φέρεται ως μικρό παιδί που του παίρνουν τα παιχνίδια του, ενώ είναι όλα στα πόδια του. Προτιμώ, πλέον, να τον βλέπω με απέραντο δέος-πίστεψέ με- επάνω σε μια σκηνή να ερμηνεύει φάλτσα αλλά συγκλονιστικά την ''Ρωμιοσύνη'' που μου αφιέρωσες, παρά να παρασύρεται σε δηλώσεις και επιστολές κατώτερες του μουσικού διαμετρήματός του. Με την ευχή την εγκάρδια να ζήσει σαν τα ψηλά βουνά και να μην άγεται και φέρεται από ασήμαντους και καιροφυλακτούντες.

Κι αν ο Μίκης είναι ιερό πράγμα και δεν πρέπει να τον αγγίζουμε, κρατώ για μένα τον τίτλο της ιερόσυλου , όσον αφορά κάποιες από τις εκφάνσεις της πληθωρικής προσωπικότητάς του.

Υ.Γ Τα άλλα από κοντά. Και είναι πολλά...

Θοδωρή, εξαιρετική και η ''άλλη'' αφιέρωση.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ρετσίνα ή κρασί; :rolleyes: Δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα! :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Διάβασα κι εγώ την επιστολή Θεοδωράκη με προσοχή, καθώς και κάποια σχετικά κείμενα στον τύπο. Από αυτά που διάβασα και από την κουβέντα που κάνουμε εδώ, έχω την εντύπωση ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.

Θεωρώ και εγώ όπως και οι υπόλοιποι φίλοι πως ο συνθέτης είναι άξιος των τιμών που του αποδίδονται. Είναι ένας σπουδαίος δημιουργός εν ζωή με ένα μεγάλο έργο πίσω του, ένα έργο με μεγάλο λαϊκό έρισμα. Αυτό το τελευταίο, όσο κι αν φαίνεται λίγο ωμό έχει τη σημασία του, μιας και ο κάθε φορέας που επιθυμεί να κάνει ένα αφιέρωμα σε ένα δημιουργό προσδοκά την επιτυχία αυτού, είτε εισπρακτική, είτε διαφημιστική, είτε οτιδήποτε. Με άλλα λόγια, καλώς ή κακώς, ο Θεοδωράκης είναι πρώτος στη λίστα των πιθανών αφιερωμάτων για τους διάφορους πολιτιστικούς ή άλλους φορείς.

Για το θέμα τώρα της χρηματοδότησης των εν λόγω συναυλιών, ίσως ο συνθέτης δίκαια να διαμαρτύρεται, μιας και εγώ την εντάσσω σε μία γενικότερη στάση του Υπουργείου Πολιτισμού να προσπαθεί να περικόψει κονδύλια με σκοπό να τα βγάλει πέρα με τον προϋπολογισμό του (και πιθανότατα με τα ελλείμματα που κουβαλάει στις πλάτες του από υπάρξεώς του). Και δυστυχώς, φοβάμαι πως τα κονδύλια αυτά δεν πρόκειται να διατεθούν κάπου αλλού, αλλά πουθενά. :pity:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πάντως στο θέμα του συνολικού προϋπολογισμού του αδικημένου Υπουργείου Πολιτισμού, θα συμφωνήσω πως απαιτείται αύξηση των κονδυλίων. Ένα χρόνιο ,αλλά απραγματοποίητο αίτημα, με πρόσχημα την λιτότητα! Θεωρώ πως φταίει η κακή λογική των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Και...

Καλή λευτεριά!! αγαπητή Δώρα!! Με έναν πόνο, χωρίς άλλες περιπέτειες. :pity:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μάλλον μπαίνω στην κουβέντα λίγο αργά και σίγουρα δεν γνωρίζω τόσα πράγματα όσα οι περισσότεροι που έχουν προηγηθεί.

Παρόλα αυτά δηλώσεις του τύπου "Αυτός ξέρει καλύτερα από όλους εμάς.Ποιοί είμαστε εμείς που θα τον κρίνουμε;" δεν μπορώ να τις δεχτώ είτε αναφέρονται στον Θεοδωράκη είτε σε όποιονδήποτε άλλο. Όλοι κρίνουμε και όλοι είμαστε αποδέκτες κριτικής, όποιο κι αν είναι το παρελθόν μας.

Και θα συμφωνήσω με την Ελίνα στο ότι ο Θεοδωράκης με απογοητεύει όταν χάνει την μετριοφροσύνη του. Και θα μου πείτε ίσως ότι η μετριοφροσύνη είναι για τους μέτριους.. Ίσως να έχετε δίκιο.. Όμως η ποιότητα του ανθρώπου, όχι ως καλλιτέχνη, αλλά ως ανθρώπου, για μένα σχετίζεται άμεσα με τη συμπεριφορά του στα θέματα αυτά. Ο Θεοδωράκης έχει προσφέρει πολλά αλλά το να παραπονιέται και να υπενθιμίζει την προσφορά του με τον τρόπο που το κάνει, εμένα προσωπικά μου φαίνεται λίγο άκομψο.

Share this post


Link to post
Share on other sites
... ο Θεοδωράκης με απογοητεύει όταν χάνει την μετριοφροσύνη του.....

Δεν θέλετε ίσως να τον αφήσετε λίγο να δείξει πως είναι κι αυτό άνθρωπος; όχι θεός, όχι τέλειος, όχι αλάθητος...... Αν μου επιτρέψτε, προσωπικά το βρίσκω πιο εύκολο ν' αγαπώ έναν άνθρωπο που να έχει και κάποια ελαττώματα :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο ''Έχει γούστο'' της Παρασκευής 17-11-06, θα υπάρχει αφιέρωμα στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Θα συμμετέχει η λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης και καλεσμένη θα είναι η κ.Μαργαρίτα Θεοδωράκη.

(Εξαιρετική η Θεματική βραδιά για τα γεγονότα του 1973 του Στ.Κούλογλου).

Share this post


Link to post
Share on other sites
Στο ''Έχει γούστο'' της Παρασκευής 17-11-06, θα υπάρχει αφιέρωμα στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Θα συμμετέχει η λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης και καλεσμένη θα είναι η κ.Μαργαρίτα Θεοδωράκη.

(Εξαιρετική η Θεματική βραδιά για τα γεγονότα του 1973 του Στ.Κούλογλου).

Να συμπληρώσω απλά πως θα τραγουδήσει το "Τρίφωνο". :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ανήκω σ' αυτούς που λατρεύουν τον μεγάλο δημιουργό Μίκη Θεοδωράκη. Δεν υπάρχει ημέρα που να μην ακούσω τραγούδια του. Επίσης σαν παρουσία και σαν προσωπικότητα μου προκαλεί δέος. Και βέβαια σέβομαι κι αναγνωρίζω πως κουβαλάει μέσα του την πολύπαθη ιστορία της νεότερης Ελλάδας(Κατοχή-Αντίσταση-Εμφύλιος-Πέτρινα χρόνια-Χούντα-Μεταπολίτευση-νεότερα χρόνια).

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ένας καλλιτέχνης και μια προσωπικότητα παγκόσμιας αναγνώρισης, είναι για την Ελλάδα ένας, εν ζωή, μύθος. Και, συνηθίζεται, στους μύθους, να παραβλέπονται ή να συγχωρούνται εύκολα και να "ξεχνιούνται" τα όποια λάθη της ανθρώπινης υπόστασής τους.

Από τα νεανικά μου χρόνια έμαθα να ξεχωρίζω τον καλλιτέχνη, τον δημιουργό, από τον άνθρωπο και πολύ περισσότερο από τον ηθικό(με την ουμανιστική έννοια) άνθρωπο. Στον καλλιτέχνη μας ενδιαφέρει, κυρίως, το έργο του, η καλλιτεχνική του αξία και δευτερεύοντως όλα τα άλλα(χαρακτήρας, ήθος, πολιτική ιδεολογία, στάση ζωής κ.τ.λ.). Αν συνδυάζονται προσθετικά όλα αυτά, είναι το τέλειο, αλλά που υπάρχει το τέλειο στον κόσμο μας; Έτσι λοιπόν μπορεί να θαυμάζω έναν μεγάλο καλλιτέχνη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε να έχει και το ανάλογο ηθικό, κοινωνικό ή πολιτικό ανάστημα, που μπορείς να το βρεις σε έναν οποιονδήποτε συνάνθρωπό σου. Θέλω δηλαδή να πω ότι το έργο του είναι κάτι το τελείως αυτόνομο κι αυτό είναι που "προσφέρει" στην κοινωνία, ακόμα και εν αγνοία του ίδιου του καλλιτέχνη.

Εκεί που διαφωνώ κι ενοχλούμαι έιναι όταν οι καλλιτέχνες/δημιουργοί -μύθοι, "αγιοποιούνται" κι "απαγορεύεται" να τους ασκήσει κάποιος κριτική ή όταν οι ίδιοι-σαν "μύθοι" που είναι-συνεχώς απαιτούν...

Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει κάνει-κατά την προσωπική μου άποψη-λάθη και καλλιτεχνικά(π.χ. η δισκογραφική του συνεργασία με την Αλέξια το 1997) και πολιτικά(βουλευτής του ΚΚΕ, υπουργός του ΠΑΣΟΚ στα τέλη της δεκαετίας του '80, υπουργός της Δεξιάς και μάλιστα επί Μητσοτάκη στις αρχές του '90). Για κάποιον άλλον, αν τα είχε κάνει όλα αυτά, θα μπορούσαμε να τον κατηγορήσουμε για καιροσκοπισμό, ποιος θα τολμούσε να το πει δημόσια για τον Μίκη; Πολλοί λίγοι.

Εν κατακλείδι : Είναι ο Μίκης Θεοδωράκης, αντικειμενικά, μεγάλος δημιουργός; Είναι! Έχει κάνει σαν άνθρωπος, σαν καλλιτέχνης και σαν πολίτης λάθη; Έχει κάνει. Από εκεί και πέρα και τον θαυμάζουμε και τον αγαπάμε, αλλά και, όταν χρειάζεται, τον "απομυθοποιούμε", αφού η αγάπη δεν απαγορεύει την, καλοπροαίρετη, κριτική.

Τελειώνοντας, μεταφέρω εδώ(χωρίς κανένα δικό μου σχολιασμό), έτσι για να δούμε και μια άλλη πλευρά-αυτή της απομυθοποίησης, ένα περιστατικό με τον άνθρωπο-Μίκη, όπως το καταγράφει ο Νέαρχος Γεωργιάδης στο βιβλίο του "Ο Μάρκος όπως τον γνώρισα-ο Βαμβακάρης από το Α ως το Ω, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2006, σελ. 29).

Επαναλαμβάνω, για να μην παρεξηγηθώ, ότι ο θαυμασμός μου για τον δημιουργό Θεοδωράκη είναι δεδομένος.

Η συνάντηση και ο διάλογος που ακολουθεί, μεταξύ των Θεοδωράκη-Γεωργιάδη, έγινε μέσα στο αυτοκίνητο του Μίκη το 1965 :

"... Στη διάρκεια της διαδρομής, οι κουβέντες του δεν ήταν αυτές που περίμενα. ’ρχισε να μου εκθειάζει τις αρετές του αυτοκινήτου του και ήτανε λες κι άκουγα κάποια διαφήμιση :

-Αυτό το Σιτροέν είναι το τέλειο αυτοκίνητο! Έχει θαυμάσιο σουστάρισμα...όση ταχύτητα και να αναπτύξεις, δεν το νιώθεις ότι τρέχει... Ακόμα και να φύγει ο ένας τροχός, αυτό θα εξακολουθήσει να τρέχει...

Εγώ δεν είχα ιδέα από ιδιωτικά ιδιόκτητα αυτοκίνητα. Πάντως δεν πίστευα στ' αυτιά μου γι' αυτά που άκουγα. Νόμιζα πως ζούσα μέσα σε ένα βασανιστικό όνειρο. Σε λίγο, καθώς περνούσαμε έξω από ένα στάδιο που πρέπει να ήταν του Ολυμπιακού, ο Μίκης άνοιξε μια καινούρια κουβέντα:

-Ξέρεις, εγώ είμαι Ολυμπιακός και συχνά πηγαίνω να βλέπω που παίζει η ομάδα μου. Κάνω μεγάλη χαρά, όταν οι παίκτες του Ολυμπιακού βάζουνε τέρμα...

Εγώ, για να φέρω την κουβέντα στα νερά μου, του είπα :

-Ξέρεις, Μίκη, πριν δυο - τρία χρόνια, όταν ήμουνα στο γυμνάσιο, μαζί με το μικρότερο αδερφό μου, ήμασταν οι πρώτοι που μαθαίναμε τα τραγούδια σου. Μόλις τα ακούγαμε για πρώτη φορά από το ραδιόφωνο, έγραφα εγώ τους στίχους κι ο αδεφός μου έπιανε τη μελωδία στο ακορντεόν. Κι αμέσως μετά τα τραγουδούσαμε.

Και τότε ήρθε το αποκορύφωμα :

-Ξέρεις, αυτά τα τραγούδια μου, που ο κόσμος τα θαυμάζει και ενθουσιάζεται, δεν είναι παρά τραγουδάκια, που δε με εκφράζουν απόλυτα. Με αυτά θέλω να κερδίσω το λαό, ώστε αργότερα να τον φέρνω στα γήπεδα, για να μπορεί να παρακολουθήσει συμφωνικές ορχήστρες, ορατόρια, λαϊκές όπερες... Αυτά είναι που με εκφράζουνε εμένα...

Από την αμηχανία μου και την δυσφορία μου ίδρωνα και ξεϊδρωνα. Παρακαλούσα να φτάσουμε μια ώρα γρηγορότερα για να κατέβω. Κι έτσι, μόλις φτάσαμε στην Ομόνοια, κι ενώ ο Μίκης θα συνέχιζε προς την κατεύθυνση του σπιτιού μου, βιάστηκα να του πω : Εδώ, εδώ θα κατέβω!

Κατέβηκα και λυτρώθηκα.".

Share this post


Link to post
Share on other sites
Στο ''Έχει γούστο'' της Παρασκευής 17-11-06, θα υπάρχει αφιέρωμα στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Θα συμμετέχει η λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης και καλεσμένη θα είναι η κ.Μαργαρίτα Θεοδωράκη.
Ωραία η εκπομπή, η οποία ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη. Απλές και ξεχωριστές, θα έλεγα, οι αφηγήσεις της κ. Μαργαρίτας Θεοδωράκη και ωραία επιλογή τραγουδιών.

Share this post


Link to post
Share on other sites

-Ξέρεις, αυτά τα τραγούδια μου, που ο κόσμος τα θαυμάζει και ενθουσιάζεται, δεν είναι παρά τραγουδάκια, που δε με εκφράζουν απόλυτα. Με αυτά θέλω να κερδίσω το λαό, ώστε αργότερα να τον φέρνω στα γήπεδα, για να μπορεί να παρακολουθήσει συμφωνικές ορχήστρες, ορατόρια, λαϊκές όπερες... Αυτά είναι που με εκφράζουνε εμένα...

Πάντως ειδικά αυτό μπορώ να το καταλάβω.. και δεν νομίζω ότι είναι κατακριτέο. Για κάποιον με κλασικές σπουδές το να γράψει "τραγούδια" είναι πολύ πολύ εύκολο και απλό όταν το συγκρίνει με μια όπερα. Και γι αυτό είναι ίσως φυσικό να είναι πιο περήφανος για ένα μεγάλο συμφωνικό έργο παρά για ένα τραγούδι που μπορεί να έχει παίξει ένα σημαντικό ρόλο μεν, αλλά μουσικά παραμένει μια απλά μελωδία. Όμορφη μεν, αλλά απλοϊκή συγκρινόμενη με άλλες μορφές.

Share this post


Link to post
Share on other sites

-Ξέρεις, αυτά τα τραγούδια μου, που ο κόσμος τα θαυμάζει και ενθουσιάζεται, δεν είναι παρά τραγουδάκια, που δε με εκφράζουν απόλυτα. Με αυτά θέλω να κερδίσω το λαό, ώστε αργότερα να τον φέρνω στα γήπεδα, για να μπορεί να παρακολουθήσει συμφωνικές ορχήστρες, ορατόρια, λαϊκές όπερες... Αυτά είναι που με εκφράζουνε εμένα...

Πάντως ειδικά αυτό μπορώ να το καταλάβω.. και δεν νομίζω ότι είναι κατακριτέο. Για κάποιον με κλασικές σπουδές το να γράψει "τραγούδια" είναι πολύ πολύ εύκολο και απλό όταν το συγκρίνει με μια όπερα. Και γι αυτό είναι ίσως φυσικό να είναι πιο περήφανος για ένα μεγάλο συμφωνικό έργο παρά για ένα τραγούδι που μπορεί να έχει παίξει ένα σημαντικό ρόλο μεν, αλλά μουσικά παραμένει μια απλά μελωδία. Όμορφη μεν, αλλά απλοϊκή συγκρινόμενη με άλλες μορφές.

Θα διαφωνήσω μαζί σου Νίκη, γιατί θεωρώ ότι είναι εξίσου δύσκολο να γράφεις μαι όπερα, όσο και ένα τραγούδι. Η όπερα,και ανάλογα έργα, βεβαίως χρειάζονται ειδικές και πολύπλευρες γνώσεις, έμπνευση και άλλα τα οποία δεν μπορεί να τα διαθέτει ο καθένας, από την άλλη όμως είναι τόσο δύσκολο να γράψεις ένα "τραγουδάκι" που να διαρκεί 3 λεπτά και μέσα σε αυτό το διάστημα να συνοψίσεις το πάθος σου και όλα όσα θες να εκφράσεις, αλλά και να χρησιμοποιήσεις όλες τις γνώσεις σου για να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σίγουρα αυτό που καταγράφει ο Γεωργιάδης είναι ένα γεγονός, το αν αμφισβητείται ή όχι είναι άλλο θέμα. Προσωπικά, θεωρώ ότι το διαψεύδει με τη στάση που κράτησε ο ίδιος ο Μίκης τα επόμενα δύσκολα χρόνια. Γιατί δεν κάθησε να γράψει συμφωνικά, ορατόρια και όπερες και να τα παρουσιάζει στους εκλεκτούς της χούντας? Προτίμησε άλλο δρόμο, κι αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα.

Προσοχή, δεν "αγιοποιώ" τον Θεοδωράκη. Έχω κι εγώ τις διαφωνίες μου με ό,τι έχει να κάνει με τις πολτικές, με την έννοια του πολίτη, επιλογές του. Το σχόλιό μου όμως αφορά στη συγκεκριμένη συζήτηση και στη συγκεκριμένη περίοδο που αναφέρεται το γεγονός του κ. Γεωργιάδη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το αυριανό κυριακάτικο φύλο της Ελευθεροτυπίας φιλοξενεί ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Μαργαρίτας Θεοδωράκη και το αναφέρω μιας και είναι ήδη δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της εφημερίδας.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=11...113,id=28893116

Στη συνέντευξη υπάρχει και η εξής αναφορά και στο ζεύγος Νταλάρα:

Εχετε ανθρώπους που σας συμβουλεύουν;

«Είναι οι άνθρωποι που μου κάνουν κριτική και καλά κάνουν. Π.χ. το ζεύγος Νταλάρα είναι φίλοι μου. Τους ακούω. Ο Γιώργος είναι συνήθως αυστηρός, αλλά αυτό μου κάνει καλό. Ο μέντοράς μου, το ίνδαλμά μου, είναι η Αννα Νταλάρα. Με την τέλεια δουλειά της μας έδειξε πώς έπρεπε να είναι ο σωστός παραγωγός. Βέβαια, κι ας ακούγεται παράδοξο, θαυμάζω και τον Τζίμη Πανούση. Ιδεολογικά είμαι κοντά του 100%. Κάθε χρόνο πάμε, εγώ και οι γιοι μου, στην παράστασή του και συνήθως καταλήγουμε στα παρασκήνια για να τον χαιρετήσουμε. Οι γιοι μου είναι οι πιο φανατικοί του οπαδοί. Αλλά πρέπει να ξέρετε ότι και ο Πανούσης τον πάει τον Θεοδωράκη 100% ιδεολογικά, 100% μουσικά».

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Μαργ.Θεοδωράκη.

Εκτός από το σημείο που παραθέτει η Δώρα, να προσθέσω και την αναφορά της στο παρασκήνιο συνεργασίας με τον Ρέμο. Δείχνει πολλά για αυτό που λέγαμε και σε σχέση με τον Νταλάρα. Καλός τραγουδιστής ο Ρέμος ,αλλά μέχρι εκεί. Δεν φρόντισε να μάθει από αυτούς τους ανθρώπους. Ούτε να παιδευτεί. Δικαίωμά του βέβαια.

Κάναν λάθος που τον εμπιστεύτηκαν. Και του χαρίσαν τα ονόματά τους στο βιογραφικό του. Κι αυτό είναι το χειρότερο...

http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=...&a=&id=34809148

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει κάνει-κατά την προσωπική μου άποψη-λάθη και καλλιτεχνικά(π.χ. η δισκογραφική του συνεργασία με την Αλέξια το 1997) και πολιτικά(βουλευτής του ΚΚΕ, υπουργός του ΠΑΣΟΚ στα τέλη της δεκαετίας του '80, υπουργός της Δεξιάς και μάλιστα επί Μητσοτάκη στις αρχές του '90).

Τάσο , όντως είναι λάθη αυτά που αναφέρεις αλλά υπουργός του ΠΑΣΟΚ δε νομίζω πως ήταν ποτέ... :huh:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θανάση, αν δεν ήταν υπουργός, πρέπει,,πάντως, να του είχε ανατεθεί κάποια επίσημη θέση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ(επί Ανδρέα Παπανδρέου), γύρω στα 1988...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Υπουργός του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν σίγουρα. Αλλά ήταν κάτι σαν άτυπος πρέσβης, με ταξίδια στο εξωτερικό. Με επιφύλαξη για το χρονικό διάστημα πάντως.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σχετικά με το γνωστό θέμα ακύρωσης επικείμενων συναυλιών, λόγω μείωσης της οικονομικής συμβολής του υπουργείου Πολιτισμού (εφημερίδα Ελευθεροτυπία, σημερινό φύλο): http://www.enet.gr/online/online_text/c=11...113,id=79397260

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...