francois

50 χρόνια ρεμπέτικο

82 posts in this topic

Well, there was a rumour a month or two ago that from September, Minos would start re-releasing the whole Dalaras catalogue. And we have been complaining loudly enough that double LP's like "50 chronia Rembetiko" and "Latin" have been put onto a single CD, so that they miss some songs.

Maybe the damm record company finally did something right?

More probably it's wishful thinking... surely we would have heard *some*thing about it, if only on The Radio???

Share this post


Link to post
Share on other sites

I have the CD 50 Xronia Rebetico Tragoudi.I don't have the LP.So I don't have the songs included in the LP,songs that are not included in CD.If I manage to find to find this LP I wan't be able to listen to it because I don't have this kind of machine.

If anyone has the kindness and he knows how to do it I would be very very very very very pleased to send me these tracks.PLEASE!!!!!!!!! :(:wow::music::pity::blush::blush::blush::blush::blush::blush::blush::blush::blush::blush::blush::blush:

Share this post


Link to post
Share on other sites

The tracks are in the "Mousiko kouti" (I think). I have them on a cassette, but the sound is awful and the cassette is falling apart (28 years old).

I still don't have an answer about that double CD. :(

Share this post


Link to post
Share on other sites
I still don't have an answer about that double CD. :)

Off topic:

At greekbooks.gr they are very quick and reliable in fulfilling the online orders. But it seems that they do not like to answer e-mails sent to their shop. Once I have sent an e-mail, asking if they can find for me a certain CD which they do not have in their catalogue. (By the way: it is a CD dedicated to the songs of a very good lyrics-writer: Χρήστος Προμοίρας). Up to now I did not get a response. My e-mail was sent at the beginning of June ... :lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αναμφισβήτητα ο καλύτερος δίσκος του Νταλάρα.Δημιούργημα αποκλειστικά του Νταλάρα(τραγούδι,όργανα,ενορχήστρωση) και των φίλων του μουσικών φυσικά.

Ξεχωρίζω όλα τα τραγούδια του Βαμβακάρη,το Σχολείο,το καταπληκτικό Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι,το Βαρβάκειο και φυσικά το πολυαγάπημένο μου Γιοβάν Τσαους με την καταπληκτική εισαγωγή με τον τζουρά,που πολυ θα θελα να μάθω ποιος παίζει.

Αυτός ο δίσκος είναι πραγματικα μια κατάθεση ψυχής...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένα κείμενο του Ξ.Ραράκου από το ένθετο της Καθημερινής και του Μελωδία fm "100 δίσκοι και η ιστορία τους" (29/6/2003) για το συγκεκριμένο δίσκο.

"Ο ήχος από τα κουτούκια άλλων εποχών"

"Το άλμπουμ "50 χρόνια ρεμπέτικο'' έσκασε σαν βόμβα στα μέσα της δεκαετίας του '70. Όταν όλη η ελληνική δισκογραφία επιχειρούσε να εκφραστεί μέσα από το πολιτικό και το κοινωνικό τραγούδι , με τη μελοποίηση σπουδαίων ποιητών, όταν τα τραγούδια του αγώνα και της επανάστασης δονούσαν τα στάδια, ο ήχος από τα κουτούκια του Πειραιά άλλων εποχών έφθανε σε κάθε ελληνικό σπίτι.Κι αυτό το χρωστάμε στον Γιώργο Νταλάρα.Ο ίδιος σήμερα εξηγεί ότι ήταν τα τραγούδια με τα οποία μεγάλωσε. "Ήταν ένα χρέος στον εαυτό μου, στον πατέρα μου και στον παππού μου .Ήταν τα νανουρίσματά μου.Γι'αυτό και η ηχογράφηση του δίσκου ήταν για μένα τόσο φυσική διαδικασία, όσο η αναπνοή μου" , εξηγεί.

Κόντρα στην επικαιρότητα , την τάση και τις αναζητήσεις της εποχής, ο δίσκος δεν ήταν μόνο μια τεράστια εμπορική επιτυχία, αλλά στάθηκε αφορμή για να γίνει μόδα το ρεμπέτικο, να απλωθεί και να διαπεράσει όλες τις κοινωνικές τάξεις.Ήταν η αφορμή ώστε τα ρεμπέτικα που συνεχίστηκαν να ακούγονται όλη τη δεκαετία του '80 με αμείωτη ένταση , επηρέασαν τη φόρμα του έντεχνου και του λαικού τραγουδιού της εποχής μας, που την περίοδο της χούντας είχε ξεστρατίσει προς ...ανούσιες ελαφρολαικές κατευθύνσεις.

"Παίζαμε ήδη από το '72 στο στούντιο ρεμπέτικα τραγούδια κάνοντας το κέφι μας", θυμάται ο Γιώργος Νταλάρας.Και προσπαθώντας 30 σχεδόν χρόνια μετά να εξηγήσει την τεράστια επιτυχία του εγχειρήματος σημειώνει ότι "το μυστικό ίσως να κρύβεται στο ειλικρινές και αυθόρμητο πλησίασμα των τραγουδιών". "Δεν προσπάθησα να μιμηθώ το ερμηνευτικό ύφος των δημιουργών τους.Τα πλησίασα με την ψυχή μου, την αλήθεια μου και την εποχή μου.Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, ακόμα και στις διαθέσεις της εταιρείας, ήξερα ότι κάνω το σωστό.Και δικαιώθηκα.Και αυτό είναι ένα υπέροχο συναίσθημα" συνεχίζει.

’λλωστε , το άλμπουμ αυτό είναι το πρώτο πλατινένιο στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας.'Ισως , αν ο Γιώργος Νταλάρας δεν είχε μεγάλη επιτυχία και αποδοχή εκείνη την περίοδο, ο δίσκος να μην είχε εκδοθεί ποτέ.Παρά το γεγονός ότι οι δισκογραφικές εταιρείες δεν ήταν αυτό που είναι σήμερα, σίγουρα υπήρξαν αναστολές και επιφυλάξεις."Εκμεταλλεύθηκα τη δύναμη που είχα να κάνω αυτό που επιθυμούσα.Είναι γνωστό εξάλλου, ότι είμαι επίμονος".

Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι ο Γιώργος Νταλάρας είχε στο μυαλό του έναν ακόμη δίσκο πριν ολοκληρωθεί καν ο συγκεκριμένος.

Σμυρναίικα ,νησιώτικα και δημοτικά θα ήταν το υλικό εάν δεν προέκυπταν τα "Νησιώτικα" του Γιάννη Πάριου. "Με τον Γιάννη είμαστε πολύ φίλοι.Δεν ήθελα να μπω σ'αυτή τη διαδικασία που θα έμοιαζε ανταγωνιστική

Τα χρόνια πέρασαν και ο Γιώργος Νταλάρας απλώθηκε και ταξίδεψε σε πάρα πολλά μουσικά είδη.Εξέλιξε την τέχνη του , αλλά -όπως λέει πάντα-πάνω απ'όλα αγάπησε τα ρεμπέτικα τραγούδια.Κι ακόμα , ο Κώστας Χατζηδουλής, φίλος και συνεργάτης στο δίσκο υπογραμμίζει ότι το "50 χρόνια ρεμπέτικα" είναι αποκλειστικό δημιούργημα του Γιώργου Νταλάρα".

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ένα κείμενο του Ξ.Ραράκου από το ένθετο της Καθημερινής και του Μελωδία fm "100 δίσκοι και η ιστορία τους" (29/6/2003) για το συγκεκριμένο δίσκο. [........]

An article by Xenofon Rarakos about «50 chronia rembetiko tragoudi» (50 years of rembetiko song) from the supplement of the newspaper Kathimerini, co-edited by Melodia FM: «100 diskoi kai i istoria tous» (100 records and their history), released 29/6/2003.

"The sound from the bars of another time"

The album "50 chronia rembetiko" burst like a bomb into the middle of the 1970's. While all of Greek record-making was concentrating on the expression of political and social songs, on turning to song the major poets, while the stadiums were shaking with the songs of combat and revolution, suddenly the sound of the bars from the bad neighbourhoods of the Peiraias of another epoch reached into every Greek household. And this we owe to Giorgos Dalaras. He himself explains, today, that these were the songs he had grown up with. "I owed it to myself, to my father and grandfather. These songs rocked my cradle. That's why recording this album was so natural for me, as natural as breathing", he explains.

Tough it went right against mainstream, the tendencies and ways of the time, the record was not just a huge commercial success, it also put rembetiko into fashion, spreading it to permeate all classes of society. It gave the rembetika the chance to go on being heard all through the 1980's, unabated, to influence the forms of the entechno and laïko song of our day, which, under the military regime, had degenerated... meaningless light popular entertainment.

"As early as 1972, we were playing rembetika in the studio, for fun" says Giorgos Dalaras, rembering. And, trying, nearly thirty years later, to explain the gigantic success of the venture, he notes that "possibly, the secret lies in the honest and spontaneous approach to the songs. I didn't try to imitate the way they were interpreted by their creators. I approached them with my own soul, my own truth, and my own time. And against all expectations, including the inclinations of the record company, I knew that I was doing the right thing. And I was proved right. That's a really nice feeling." he says.

By the way, this album was the first ever to go platinum in the history of Greek record-making. Yet, if Dalaras had not had such great success, such a wide audience, at that time, quite possibly the record would never have been released. Beside the fact that the record companies were not what they are today, there definitely were delays and hold-backs. "I applied what power I had to do what I wanted to do. It's well-known, anyway, that I don't give up easily."

What most people don't know is that Dalaras had in mind yet another record, before this one was even quite finished.

The material was to be smyrneïka, nisiotika and dimotika, except that Giannis Parios' record "Nisiotika" was released first. "We are close friends, Giannis and I. I didn't want to be in his way, it would look hostile to get into that just then."

The years have passed, Dalaras has reached out and travelled into a great many different kinds of music. He has developed and refined his art, but - as he always says himself - he loved the rembetiko songs above all. And even Kostas Chatzidoulis, his friend and collaborator on the record, stresses that the "50 years of rembetiko songs" is exclusively the creation of Giorgos Dalaras.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο ηλεκτρονικό περιοδικό styx.gr ένα αφιέρωμα στο ρεμπέτικο, του Γ. Αρκουλή. Παραθέτω εδώ μόνο την παράγραφο που αναφέρεται στα "50 χρόνια ρεμπέτικο", καθώς το άρθρο είναι αρκετά μεγάλο.

Το ρεμπέτικο αντέχει

γιατί στη φλέβα του

ριζώνουν αλήθειες

[...] Σχεδόν τρεις δεκαετίες έχουν περάσει που το ρεμπέτικο τραγούδι θεωρείται νεκρό, ακούγεται σπάνια από τα ραδιόφωνα ( με εξαίρεση μια μικρή σε διάρκεια εκπομπή του Β Προγράμματος της ΕΡΤ, που και αυτή έχει χάσει την αίγλη της με τον θάνατο του φανατικού με το είδος δημοσιογράφου Πάνου Γεραμάνη). Εντούτοις, όταν σήμερα οι καλλιτέχνες (σημαντικοί ή του συρμού) θέλουν να χειροκροτηθούν στην πίστα ή να κερδίσουν καλό μεροκάματο στη δισκογραφία τους, στις πηγές του ρεμπέτικου καταφεύγουν. Πρώτος πολύ πονηρά- ανακάλυψε τη φλέβα χρυσού και ακούμπησε πάνω του ο γνωστός λαϊκός τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας, δημιουργώντας με την εταιρεία του Μάτσα τον δίσκο 50 χρόνια ρεμπέτικο. Δεν έχει σημασία αν ο Νταλάρας τα είπε καλά ( ή σωστά), που τα είπε, σκοράροντας σούπερ επιτυχία και σαρώνοντας τις εισπράξεις. Η ουσία είναι ότι η κίνηση Νταλάρα Μάτσα λεηλάτησε πέντε δεκαετίες ρεμπέτικου τραγουδιών. Αυτών που μόνο με το ταλέντο τους είχαν φτιάξει δεκάδες αυτοδίδακτοι μερακλήδες για να κάνουν το κέφι τους ή να εκφράσουν τους καημούς τους. Τον δίσκο του Νταλάρα προφανώς ζήλεψε η δεύτερη (?) δύναμη του χώρου, κυρία Χάρις Αλεξίου, ακολουθώντας με το διπλό άλμπουμ Τα τσίλικα. Αυτή τη φορά η προσπάθεια πήγε ακόμη πιο πίσω στο σκοτεινό παρελθόν της ρεμπέτικης μουσικής που δημιουργούσαν οι τεχνίτες στα παράλια της δυτικής Τουρκίας με ορμητήριο την ελληνική Σμύρνη. Και αυτός ο δίσκος εξαντλήθηκε, επανεκδόθηκε, πούλησε όσο εκείνος με τον Νταλάρα, έτσι απλά και με αρκετή υποκρισία. Το ρεμπέτικο έδινε την σωστή απάντηση σε όσους το πολέμησαν με λύσσα την περίοδο του Εμφυλίου και την δεκαετία του 50, προσπαθώντας να το πνίξουν, να το εξαφανίσουν, χωρίς να έχουν αντιληφθεί ότι προσπαθούσαν να επιπλεύσουν αντίθετα σε ένα ρεύμα γεμάτο ορμή. Προσέξτε επιστολή του αριστερού συνθέτη Α. Ξένου στον Ριζοσπάστη της 4.2.1947 ( όπως την έχει καταγράψει ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος στο βιβλίο του Δημοσιεύματα για το ρεμπέτικο- εκδόσεις Μπιλιέτο-Παιανία): «Το ρεμπέτικο διαμορφώνεται από τα μελωδικά υπολείμματα του Τούρκου κατακτητή και κείνα τα μελωδίσματα που μας φέρνουν τα πληρώματα των καραβιών από τα τούρκικα λιμάνια. Τραγουδιέται από τα πιο λούμπεν στρώματα που δημιούργησε η εξαθλιωτική οικονομική τακτική της κεφαλαιοκρατίας. Μέσα στους οίκους ανοχής, σε κάθε είδους κακόφημες ταβέρνες, στους τεκέδες, γίνεται τραγούδι του νταή, του μακαντάση αγαπητικού, του χασισοπότη, του πρεζάκια. Είναι φορέας των πιο αντιλαϊκών παραδόσεων, στον ξεπεσμό μιας μερίδας της αστικής τάξης». [....]

http://www.styx.gr/index.cfm?Action=TDY&TDiD=402

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τι malakies είναι αυτές ρε μεσημεριάτικα; Όχι και για τα ρεμπέτικα....

Που αν δεν ήταν ο Νταλάρας να τα ξαναφέρει στην επιφάνεια , ακόμα θα ψάχνανε να βρούνε τις πρώτες εκτελέσεις...

Γιατί δεν λέει πως όταν πήρανε πρέφα στην Columbia πως ο Νταλάρας ετοιμάζει δίσκο με ρεμπέτικα, αμέσως ρίξανε στην αγορά έξη δίσκους με τίτλο "Ρεμπέτικη ιστορία" με τις πρώτες εκτελέσεις ρεμπέτικων τραγουδιών;

Aει σιχτήρ πια...Τους φταίει ο τελευταίος δίσκος , τους φταίνε οι συναυλίες με τα αφιερώματα, τους φταίνε τα Latin, τους φταίνε και τα ρεμπέτικα τώρα;

Η αγαμία τους φταίει μου φαίνεται και δεν έχουν με τι να ασχοληθούν...Κομπλεξικοί...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τα'πες ολα!

εχετε ακουσει αυτο που λενε οτι η μ@#%α κουφαινει; :naughty: μαλλον αυτο εχει παθει ο κυριος αυτος :naughty::naughty: απο το παιξε-παιξε....δεν ξερει τι ακουει(και τι λεει :huh: )

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θάνο τα είπες όλα! Εγώ θα πω απλώς ότι είναι άλλος ένας "δημοσιογράφος" που προσπαθεί να είναι στη "μόδα"... Απλώς για να "πρωτοτυπήσει" διάλεξε τα Ρεμπέτικα, αφού για τον καινούριο δίσκο ή για τα Latin ή για τα αφιερώματα έχουν γράψει ήδη πολλά όλοι οι άλλοι του είδους του...

Τι άλλο θα δούμε πια!!! :naughty:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Τι malakies είναι αυτές ρε μεσημεριάτικα; Όχι και για τα ρεμπέτικα....

Που αν δεν ήταν ο Νταλάρας να τα ξαναφέρει στην επιφάνεια , ακόμα θα ψάχνανε να βρούνε τις πρώτες εκτελέσεις...

Γιατί δεν λέει πως όταν πήρανε πρέφα στην Columbia πως ο Νταλάρας ετοιμάζει δίσκο με ρεμπέτικα, αμέσως ρίξανε στην αγορά έξη δίσκους με τίτλο "Ρεμπέτικη ιστορία" με τις πρώτες εκτελέσεις ρεμπέτικων τραγουδιών;

Aει σιχτήρ πια...Τους φταίει ο τελευταίος δίσκος , τους φταίνε οι συναυλίες με τα  αφιερώματα, τους φταίνε τα Latin, τους φταίνε και τα ρεμπέτικα τώρα;

Η αγαμία τους φταίει μου φαίνεται και δεν έχουν με τι να ασχοληθούν...Κομπλεξικοί...

συγγνωμη μου επιτρέπετε ; :naughty:

ΠΕΣ ΤΑ !!!!!!!!!!!!! ΘΕΟΣ !!!!!!!!!!!!!!ΧΩΣΕ !!!!!!!!!!!!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!! :naughty::naughty:

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν λέτε - όπως έχει καταντήσει το πράγμα - πάλι καλά, που ο κ. Αρκουλής παραδέχεται ότι, τουλάχιστον, ο Νταλάρας τα είπε "σωστά και καλά";!

Πάντως, το ευχαριστήθηκα κι εγώ το χώσιμο του Θανάση! :naughty:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μολις ακουσα ενα κατασκευασμα(διασκευη το λενε-μην πω καμια βαρια κουβεντα τωρα... :naughty: )

Τον ''Πασατεμπο'' με την Ιωαννα Γεωργακοπουλου πειραγμενο;διασκευασμενο;με αλλη ματια;(καινουργιο αυτο παλι :naughty: ) απο ενα συγκροτημα που λεγεται ''ιμαμ μπαϊλντι''! :naughty: :blink:

Τι να πω....απο το ονομα και μονο..... :blink: :blink: :blink:

Κατα τ'αλλα οτι κανει ο Νταλαρας τους ενοχλει :huh:;)

Ρε αϊ στο διατανο απο'δω B);):wow:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτοί οι ελιτισμοί είναι από τα χειρότερα πράγματα που υπάρχουν στον ελληνικό μουσικό χώρο.Την καλύτερη απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο Νταλάρας στη συνέντευξη που δημοσιεύει ο Παπαδόπουλος στο βιβλίο του όπου λέει ότι άυτοί οι τύποι δεν μπορούν να ακούσουν ρεμπέτικα χωρίς το χρουτς,χρουτς από το 78άρι.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εγώ να μη σκυλοβρίσω...

Ξέρετε τι ευγενικό και γλυκόλαλο παιδί είμαι...

Μιά ερώτηση όμως στον κο Αρκουλή.

Αν δεν υπήρχαν οι παραπάνω να περάσουν στους σύγχρονους αυτά τα τραγούδια, να τους δείξουν τους καημούς τα όνειρα τους πόνους και τους πόθους εκείνων των ανθρώπων που τα έγραψαν τι θα είχαν απογίνει;;;

(Τα τραγούδια... γιατί οι ερμηνευτές προ πολλού είχαν ταξιδέψει...)

Μήπως απλά προσπαθεί να γεμίσει σελίδες;;;;

Share this post


Link to post
Share on other sites
To 17ο και το 18ο τραγούδι ηχογραφήθηκαν το 1975 για το δίσκο 50 χρόνια ρεμπέτικο αλλά τελικά δεν περιλήφθηκαν σ' αυτόν. Εκδίδονται λοιπόν σήμερα για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ

A bit confusing, I hope someone can help:

From reading this thread, I understand that the original double LP "50 Xronia Rempetiko Tragoudi"

from 1975 did not include "O,ti ki an pw de se xehno", neither did it appear on the CD that includes 17 songs.

In which version of "50 Xronia Rempetiko Tragoudi" was it released?

Was this song released for the first time in Mousiko Kouti?

when was it recorded if it was meant to be included in the '75 double LP?

Share this post


Link to post
Share on other sites
Τι malakies είναι αυτές ρε μεσημεριάτικα; Όχι και για τα ρεμπέτικα....

Που αν δεν ήταν ο Νταλάρας να τα ξαναφέρει στην επιφάνεια , ακόμα θα ψάχνανε να βρούνε τις πρώτες εκτελέσεις...

Γιατί δεν λέει πως όταν πήρανε πρέφα στην Columbia πως ο Νταλάρας ετοιμάζει δίσκο με ρεμπέτικα, αμέσως ρίξανε στην αγορά έξη δίσκους με τίτλο "Ρεμπέτικη ιστορία" με τις πρώτες εκτελέσεις ρεμπέτικων τραγουδιών;

Aει σιχτήρ πια...Τους φταίει ο τελευταίος δίσκος , τους φταίνε οι συναυλίες με τα αφιερώματα, τους φταίνε τα Latin, τους φταίνε και τα ρεμπέτικα τώρα;

Η αγαμία τους φταίει μου φαίνεται και δεν έχουν με τι να ασχοληθούν...Κομπλεξικοί...

Καλά εγώ πώς και δεν πήρα χαμπάρι τις αερολογίες του συγκεκριμένου κυρίου; :mad:

Να πω πως με κάλυψε ο Θάνος; Να το πω, έστω με αρκετή χρονική καθυστέρηση!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και εγώ τώρα, μαζί με την Ελίνα το είδα!

Κάτι τέτοιους τύπους δεν χρειάζεται να μπεις στον κόπο να τους χαρακτηρίσεις. Εκτίθενται οι ίδιοι ανεπανόρθωτα απο τις αηδίες, τις αερολογίες και τα κομπλεξικά κειμένά τους. Αλλά πάνω απ'όλα εκτίθενται απο την καταφανή άγνοια τους.

Αν δεν ξέρεις κάτι καλά....άστο μην το σχολιάζεις...γινεσαι ρεζίλι.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...