francois

Μάρκος Βαμβακάρης

72 posts in this topic

Από το λίγο που πρόλαβα να δω μέσα από το αυτοκίνητο, την Κυριακή 26 Ιουνίου και ώρα 8:30 μ.μ. δίνεται συναυλία - αφιέρωμα στα 100 χρόνια του Μάρκου Βαμβακάρη, στην πλατεία Αγίας Παρασκευής στην Αθήνα. Συμμετέχουν ο Γιάννης Λεμπέσης και η Λαϊκή Στρατιά, ενώ τα τραγούδια θα προλογίζει ο Πάνος Σαβόπουλος.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Mάρκος Bαμβακάρης, 33 χρόνια μετά

από την "Καθημερινή"

Eδώ και τριάντα τρία χρόνια δεν βρίσκεται κοντά μας, όμως το ενδιαφέρον για τον Mάρκο Bαμβακάρη είναι αμείωτο. Tα τραγούδια του έχουν θέση σχεδόν σε όλα τα προγράμματα των νυχτερινών κέντρων, ακόμη και εκει που μοιάζει αφύσικη η παρουσία τους, ενώ οι εκδόσεις γύρω από τη ζωή και το έργο του έχουν απήχηση σε μια εποχή, που η κυρίαρχη εικόνα του τραγουδιού πορεύεται σε άλλους δρόμους.

Tο βιβλίο του Παναγιώτη Kουνάδη «Mάρκος Bαμβακάρης 1905-1972» από τις εκδόσεις «Kατάρτι» περιέχει όλα όσα θα ήθελε να μάθει ο αναγνώστης που βέβαια ενδιαφέρεται για το έργο του Bαμβακάρη αλλά και την ιστορία του ρεμπέτικου.

Eχει συναίσθημα, πληροφορίες και πολλές λεπτομέρειες. Φωτίζει, για παράδειγμα, τα πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο στην πορεία του Bαμβακάρη, ώστε να φτάσει από «ταπεινός» φορτοεκφορτωτής και εκδορέας των σφαγείων μέχρι τους θαλάμους ηχογράφησης. Hταν ο Σπύρος Περιστέρης (υπεύθυνος ηχογραφήσεων της «Kολούμπια») και ο Mίνως Mάτσας (διευθυντής της Odeon και της Parlaphone), που διέκριναν την «επαναστατική αλλαγή που θα επέλθει στη δισκογραφία και το πάλκο».

O Παναγιώτης Kουνάδης μάς μεταφέρει ιστορίες όπως αυτή με τον Nίκο Xατζηαποστόλου, όταν απείλησε ότι θα φύγει όπως και έκανε από την εταιρεία «αν ηχογραφηθούν τα τερατώδη αυτά χασικλίδικα κατασκευάσματα». Oμως, και η αγάπη του ρεμπέτη στο έργο του Aττίκ έχει ενδιαφέρον, αλλά και η γνώμη που είχε για τον εαυτό του: «Mα εγώ δεν ήμουν τίποτε, μπροστά στον Tούντα και τον Σκαρβέλη, αυτοί ήταν οι μεγάλοι συνθέτες και συγγραφείς!»

Eξίσου ενδιαφέρουσες οι ενότητες που ακολουθούν, για τον έρωτα και τις γυναίκες στα τραγούδια του, το κεφάλαιο για τα χασικλίδικα, όπου αποτυπώνονται τα βιώματά του μέσα από τη χρήση ουσιών και την κατάχρηση, που επίσης συνειδητοποιεί. Mερακλίδικη δουλειά έγινε και στα άπαντα από τις 78 στροφές ενώ συγκίνηση προκαλεί στον αναγνώστη ο επίλογος με τον «αναρχικό» όπως τον χαρακτηρίζει ο συγγραφέας Bαμβακάρη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Την Κυριακη 14-5 στο Μega, στην εκπομπη της Μαρας Ζαχαρεα(1 το μεσημερι,αν δεν κανω λαθος) αφιερωμα στον Μαρκο Βαμβακαρη. Δεν προλαβα ν'ακουσω περισσοτερα... :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aυτό το Σάββατο στην εκπομπή "Η μηχανή του χρόνου" στις 14.30 στον Alpha θα προβληθεί ένα αφιέρωμα στο Μάρκο Βαμβακάρη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Stin ygeia mas - tonight

Δείτε σήμερα: Μάρκο Βαμβακάρη,

Σε έναν από τους στυλοβάτες της λαϊκής μας μουσικής,στον πατριάρχη του ρεμπέτικου,στον Μάρκο Βαμβακάρη,είναι αφιερωμένη η εκπομπή,αυτό το Σάββατο.

Οι τραγουδιστές Μανώλης Δημητριανάκης,Γιάννης Λεμπέσης , Αντώνης Αινίτης,Γιώργος Ξηντάρης, Ανθούλα Μίχου αλλά και οι ηθοποιοί Παύλος Κοντογιαννίδης , Γιάννης Τότσικας και Δήμητρα Στογιάννη ερμηνέυουν τις μεγάλες του επιτυχίες όπως:

«Φραγκοσυριανή»,«Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά »,«Τα ματόκλαδά σου λάμπουν»,« Μικρός αρραβωνιάστηκα»,«Τα ζηλιάρικά σου μάτια» κ.α

Μαζί τους οι:Γιώργος Χριστοφιλάκης,’ρης Σκιαδόπουλος, Αποστόλης Τότσικας,Mπάμπης Χατζηδάκης,Αντώνης Αλαφογιώργος, Κωστής Αποστολάκης,Χρήστος Τριπόδης,Ελένη Αποστολοπούλου, Έλλη Γαρυφαλλίδου,Κατερίνα Δημητρόγλου και Βασίλης Γιαννακόπουλος,απολαμβάνουν τις επιτυχίες ενός αξεπέραστου δημιουργού,του μεγάλου Μάρκου Βαμβακάρη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σεργιάνι... στις γειτονιές του Μάρκου Βαμβακάρη

ΑΘΗΝΑ 11/07/2009

Ένας νέος θεσμός ξεκινά από αυτό το καλοκαίρι στην ’νω Σύρο με τίτλο «Στις γειτονιές του Μάρκου Βαμβακάρη». Από τις 15 Ιουλίου μέχρι τις 3 Αυγούστου, αγναντεύοντας το Αιγαίο σιγοψιθυρίζουμε τα αγαπημένα μας ρεμπέτικα παιγμένα από αυτούς που φυλάσσουν με αφοσίωση την παράδοση του είδους.

Στη φυσική του γειτονιά, στην αυλή του σχολείου, η χορωδία της τρυφερής τρίτης ηλικίας, τραγουδώντας Μάρκο Βαμβακάρη, δίνει τη σκυτάλη στα νέα παιδιά που ερμηνεύουν παραδοσιακά τραγούδια.

Μουσικοί που ζουν στο νησί δίνουν τις δικές τους προτάσεις, εναλλασσόμενοι επί σκηνής με μουσικά σχήματα που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, επεκτείνοντας τον καλλιτεχνικό ορίζοντα σε νέες θεάσεις.

Ιδιαίτερη στιγμή το «αφιέρωμα στο Μάρκο Βαμβακάρη» από τον γιο του, εκλεκτό φίλο Στέλιο, που κρατά με σοβαρότητα το κεφάλαιο Βαμβακάρη και το εμπλουτίζει, ανοίγοντας προσωπικούς δρόμους σαν γνήσιος λαϊκός καλλιτέχνης. Η παρουσίαση βέβαια δεν θα μπορούσε παρά να γίνει από τον αγαπημένο φίλο του Μάρκου, Γιώργη Χριστοφιλάκη, που περπατά με καρδιά και γνώση στο «σύμπαν» του Συριανού.

Στην πηγή του Αγίου Αθανασίου θα ακούσουμε αφηγήσεις που αναδύουν ξεχωριστούς χαρακτήρες από τα παλαιότερα χρόνια στο νησί, παράλληλα με λαϊκές μουσικές ζωγραφιές του Μάνου Χατζιδάκι.

Η πανέμορφη ΄Ανω Σύρα με τα γραφικά σοκάκια, τις φυσικές ομορφιές, τους απλούς ανθρώπους, είναι η γειτονιά που μπορεί να αναδεικνύει αυτή τη γιορτή, είναι ο τόπος που η ιστορία και ο λαϊκός πολιτισμός του αποτελούν τα θεμέλια για μια διαρκή αναζήτηση της λαϊκότητας που μόνο μέσα από την απλότητα ανθοφορεί και μέσα από το διάλογο με το καινούργιο καρποφορεί.

Καλλιτεχνικός Διευθυντής

Θέμης Ροδαμίτης.

Οργάνωση Δήμος ’νω Σύρου Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση (ΔΗ.Κ.Ε.Δ.Α.Σ.)

Πληροφορίες

Δευτέρα Παρασκευή 11:00-14:00 τηλ. 2281360952

http://www.nooz.gr/page.ashx?pid=9&aid=307704&cid=153

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένα πολύ ενδιαφέρον κεφάλαιο περιέχει το εν λόγω βιβλίο στο τέλος του, στο οποίο ο Μ. Βαμβακάρης απαντά σε μουσικές ερωτήσεις, σχετικά με μουσικούς δρόμους, τα τραγούδια, τα κουρδίσματα κτλ. Είναι επίσης ιδιαίτερος ο τρόπος με τον οποίο ο μεγάλος Βαμβακάρης μιλάει στον ερωτούντα.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Απο την αυτοβιογραφία και πάλι του Μαρκου δυο λόγια για το "Χαιδάρι":

(Περιληψη:. Ο Μαρκος κατα την διάρκεια της κατοχης εμφανιζονταν στην "Αμφισσα" ενα μουσικο κεντρο της εποχης.

Οπου μια μερα μετα απο εφοδο της "κομαντατουρ" και εξονυχιστικο ελεγχο στο μαγαζι καλουν τον Μαρκο να εμφανιστει στο βασανιστηριο της Οδου Μερλιν στο Κολωνακι-του προτεινουν να γινει καταδοτης τους-Κατι που ο Μαρκος δεν ηθελε.!!

Ευτυχως η δυσκολη κατασταση περναει αμεσα μια κι οι Γερμανοι φευγουν κι ετσι ο συνθετης δεν μπλεκεται καθολου

Συχεχίζοντας ο ιδιος λέει:

"Μετα ξαναγύρισα στην "Αμφισσα".Εκει παιζαμε ολα τα δικά μου τα προπολεμικα κομμάτια.Εγραψα εν τω μεταξυ και λιγα καινουργια τραγούδια.

Ενα που πηγε πολυ ειναι το "Χαϊδαρι". Ζεϊμπέκικο, νιαβέντι.Δεν το βγαλα σε δίσκο.Τό λεγα στα πάρκα μέσα:

Τρέξε μανουλα όσο μπορεις

τρέξε για να με σωσεις

κι απ' το Χαιδαρι μανα μου

να μ απελευθερωσεις.

Γιατ'ειμαι μελλοθάνατος

και καταδικασμενος

δεκαεπταχρονο παιδί

στα σιδερα δεμένος.

Απ την οδο του Σεκερη

με πάνε στο Χαιδάρι

κι ωρα την ωρα καρτερω

το χαρο να με πάρει.

Να δεις του χαρου το σπαθί!

μανούλα που θα φερνει

και τη ζωη του καθενος

μανα πως θα την παίρνει.

Κι όταν με δεις μάνα νεκρο

να πείς στις αλλες μανες

γιατι πονεσανε κι αυτές

με πικρες πιο μεγάλες.

Πως είδα τα παιδάκια τους

στα σιδερα δεμενα

με την κατάδικη στολή

αδίκοσκοτωμένα.

Το Χαιδάρι στρατώνας ήτανε.Κι εκεί μαζεύανε όλους τους ανθρωπους.Τους

παίρναν απο την οδο Μερλιν και του πηγαιναν αυτού και κει τους

σκοτώναν. Αυτό τραγουδήθηκε πολύ."

Πηγη:

Μαρκος Βαμβακάρης Αυτοβιογραφια

Αγγελική-Βελλου-Καϊλ

εκδοσεις Παπαζηση Αθηνα 1978

(Σελ:207-8)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σαν σήμερα (08-02-1972)

Πέθανε ο Μάρκος Βαμβακάρης

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011 [ 07:46 ]

Μέχρι τα δώδεκά του χρόνια είχε εργαστεί σε κλωστήριο, ύστερα ως χασάπης, εφημεριδοπώλης, οπωροπώλης και λούστρος. Σχολείο πήγε λίγο αλλά σταμάτησε νωρίς γιατί έπρεπε να δουλέψει όταν πήραν τον πατέρα του στο στρατό. Έπρεπε, ως ο μεγαλύτερος, γιος της οικογένειας να στηρίξει την οχταμελή οικογένεια.

Το 1917, ήταν 12 ετών, μπάρκαρε για τον Πειραιά όπου δούλεψε ως εκδορέας στα σφαγεία, γαιανθρακεργάτης, ακόμα και ως λιμενεργάτης. Τα βράδια όμως που σύχναζε στους τεκέδες πρωτάκουσε το μπουζούκι και εντυπωσιάστηκε τόσο που βάλθηκε να το μάθει. Και τα κατάφερε. Μέσα σε ελάχιστους μήνες έγινε ένας από τους καλύτερους αυτοδίδακτους μπουζουξήδες.

Αργότερα ξεκίνησε να γράφει τραγούδια, ταλέντο που κληρονόμησε από τον παππού του. Λίγο μετά το 1933, μετά από πιεστική παρότρυνση του Σπύρου Περιστέρη ηχογράφησε τον πρώτο δίσκο με μπουζούκι στην Ελλάδα, το «Καραντουζένι» («Να 'ρχόσουνα ρε μάγκα μου»). Τα ρεμπέτικά του σημείωναν επιτυχία και ο Μάρκος ήταν περιζήτητος.

Μέχρι το 1933 είχε γράψει 50 τραγούδια. ενώ το 1935 γράφει, μεταξύ άλλων, την «Φραγκοσυριανή», ίσως το πιο γνωστό του τραγούδι. ο ίδιος αφηγείται για την δημιουργία του τραγουδιού.

«Όλος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί. Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν..... Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:

Μία φούντωση, μια φλόγα

έχω μέσα στην καρδιά

Λες και μάγια μου΄χεις κάνει

Φραγκοσυριανή γλυκιά...

Ούτε και ξέρω πως την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή».

Αναγκάστηκε όμως να διακόψει πάλι την μουσική. Γύρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Σύρο. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα καθώς η έναρξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ο θάνατος του αδερφού του Λεονάρδου και της μητέρας του Ελπίδας.

Τότε παντρεύτηκε και την δεύτερη σύζυγό του, την Βαγγελιώ, με τη οποία απέκτησε 4 παιδιά από τα οποία τα δύο πέθαναν πρόωρα. Ο ορθόδοξος γάμος του μαζί της υπήρξε ο λόγος που η καθολική εκκλησία τον αφόρισε μέχρι το 1966. Πριν όμως από την Βαγγελιώ ήταν παντρεμένος, με την Ζιγκοάλα, την οποία μίσησε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Η κατάσταση καλυτέρεψε μετά τον πόλεμο όταν ο Μάρκος επέστρεψε στο τραγούδι κυκλοφορώντας πολλές επιτυχίες. Μέχρι που αρρώστησε βαριά, από αρθρίτιδα και σταμάτησε να παίζει. Όταν ήταν έτοιμος να επιστρέψει τα πράγματα δεν ήταν πλέον ίδια. Τον είχαν ξεχάσει. Και κανείς δεν το έπαιρνε σε κάποιο μαγαζί μέχρι που, το 1960, καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Καίτη Γκρέι και ο Στράτος Διονυσίου ξεκίνησαν να τραγουδούν παλιά και καινούργια τραγούδια του Βαμβακάρη.

Το εγχείρημα σημείωσε επιτυχία και ο Μάρκος Βαμβακάρης επανήλθε ξανά στο μουσικό προσκήνιο μέχρι τον θάνατό του, στις 08 Φεβρουαρίου του 1972.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=...1#ixzz1DMv9IYjJ

Share this post


Link to post
Share on other sites

Οι Χριστίνες του Μάρκου Βαμβακάρη και του Τσιτσάνη

Ο Τσιτσάνης είχε το συνήθειο να γράφει τραγούδια δανειζόμενος φράσεις ή θέματα

παλιότερων τραγουδιών. Για παράδειγμα, ένα από τα πρώτα του...

τραγούδια, η Γερακίνα (1947), στηρίζεται σε παλιότερο δημοτικό, τσάμικο. Και το πασίγνωστο δίστιχο Με παρέσυρε το ρέμα / Μάνα μου δεν είναι ψέμα απαντάται στην Πλημμύρα (1935) του Μάρκου. Κι έχει γράψει και Αθηναίισσα, όπως και ο Ανέστος Δελιάς παλιότερα -τα παραδείγματα είναι αμέτρητα.

Μέρα που είναι, θυμήθηκα τις Χριστίνες.

Ο Μάρκος

ηχογράφησε την Χριστίνα του το 1940. Ένα ωραίο ζεϊμπεκάκι, αλανιάρικο, όπως και η γκόμενα στην οποία αναφέρεται. Οι στίχοι φέρουν την υπογραφή του Κ. Μακρή, αλλά υποψιάζομαι ότι, όπως και στο Θά ΄ρθω να σε ξυπνήσω, παραχωρήθηκαν από τον Μάρκο για να διευθετηθεί κάποια οικονομική συναλλαγή.

Το τραγούδι ξεκινά με μάλλον υψηλή έκφραση:

Η φλογερή σου αυτή η ματιά

και το γλυκό σου γέλιο

μού ‘χουν ραΐσει την καρδιά -Χριστίνα μου

μ’ ‘εκαναν και σε θέλω.

Αλλά ευτυχώς, γρήγορα το τραγούδι προσγειώνεται σε πιο γήινα, καθημερινά, βαμβακαρικά πράγματα:

Έχεις μεγάλη τσαχπινιά

κι όλους μας φοβερίζεις

Και φτάνει στην τρίτη στροφή, που είναι κυριολεκτικά αριστουργηματική:

Ψαράδες και μανάβηδες

στην αγορά πειράζεις

σ’ αρέσουν οι χασάπηδες -Χριστίνα μου

και τους γλυκοκοιτάζεις.

Όπως καταλαβαίνετε, μετά από αυτό το συγκλονιστικό τετράστιχο, το ηθικοπλαστικό φινάλε -αναμενόμενο λίγο-πολύ- (κοίτα, τη γνώμη σου άλλαξε κτλ) καθόλου δεν ενοχλεί. Ίσα-ίσα, που μας επαναφέρει κιόλας.

Η Χριστίνα του Τσιτσάνη κινείται σε εντελώς άλλους δρόμους. Κι αυτό ζεϊμπέκικο, ηχογραφήθηκε είκοσι χρόνια μετά από εκείνη του Μάρκου, με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Το τραγούδι έχει υπερβολικά μελοδραματικά κουμπλέ, πνιγμένο στο σκοτάδι, την μοναξιά και τα δάκρυα. Ήταν ακόμα η εποχή που ο Τσιτσάνης προσπαθούσε να διαφοροποιήσει το δικό του λαϊκό τραγούδι από το ρεμπέτικο. Βέβαια, έχει βάλει κι αυτός σαν γύρισμα το “Χριστίνα μου”, κάνοντας μιαν ευθεία αναφορά στον Μέγα Μάρκο.

Ήταν ένα μαύρο δειλινό

βαρύ, σκοτεινιασμένο

που έχασα τα μάτια μου τα δυο -Χριστίνα μου

κι ακόμα περιμένω. (…)

Έρημο το σπίτι κι αδειανό

ρήμαξ’ απ’ άκρη σ’ άκρη

τα παλιά σου γράμματα φιλώ -Χριστίνα μου

και πνίγομαι στο δάκρυ.

Το ρεφρέν είναι πιο χαλαρό και μου αρέσει η ομοιοκαταληξία:

Θα κάνω άνω-κάτω Περαία και Αθήνα

Για να σε βρω, Χριστίνα.

Οι Χρήστοι, μην παραπονιέστε. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο σπουδαία λαϊκά για σας, του Δερβενιώτη με τον Μπιθικώτση και ο πασίγνωστος του Τσιτσάνη (Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι), που πρωτοτραγούδησε ο Πρόδρομος. Κάποια άλλη φορά όμως…

Πηγή: http://www.inews.gr/96/oi-christines-tou-markou-vamvakari-kai-tou-tsitsani.htm

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Μάρκος

ηχογράφησε την Χριστίνα του το 1940. Ένα ωραίο ζεϊμπεκάκι, αλανιάρικο, όπως και η γκόμενα στην οποία αναφέρεται. Οι στίχοι φέρουν την υπογραφή του Κ. Μακρή, αλλά υποψιάζομαι ότι, όπως και στο Θά ΄ρθω να σε ξυπνήσω, παραχωρήθηκαν από τον Μάρκο για να διευθετηθεί κάποια οικονομική συναλλαγή.

Πηγή: http://www.inews.gr/...ou-tsitsani.htm

Το "Κ.Μακρής" είναι σίγουρα ψευδώνυμο. Απλά δεν θυμάμαι τώρα αν είναι ψευδώνυμο του Μίνωα Μάτσα ή του Σπύρου Περιστέρη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένας σπάνιος δίσκο-ορόσημο της ελληνικής δισκογραφίας...Αφιέρωμα στο Μάρκο Βαμβακάρη από το Σταύρο Ξαρχάκο.

Σταύρος Ξαρχάκος - «Μάρκος ο δάσκαλός μας»

Υπογράφει: Θανάσης Γιώγλου
31/01/2012

http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/stayros-ksarxakos-markos-o-daskalos-mas

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το παραπάνω άρθρο είναι μια καλή αφορμή να ξαναθυμηθούμε τον Μάρκο. Που επίσης έφυγε σαν σήμερα....

Κι αυτό αφιερωμένο από μένα. Αν όχι το καλύτερο, σίγουρα από τα καλύτερα χασάπικα!

http://www.youtube.com/watch?v=HSIOfagtUL8

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
"Ένας ύμνος στις γυναικείες καμπύλες που τιμά και σέβεται τις «ερωτικές» παραδόσεις μας!"

Γεια σου ρε Μάρκο με τα τραγούδια σου! :D

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...