Posted September 27, 2002 · Report post Τέσσερις συναυλίες- τρεις στη Σύρο και μία στον Πειραιά - με τραγούδια του «Θ' αναστήσουμε τον Μάρκο» «Θ'αναστήσουμε τον Μάρκο με τα μπουζούκια μας και τη φωνή του Νταλάρα στη Σύρα και τη Δραπετσώνα», υποσχέθηκε ο Στέλιος Βαμβακάρης στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου για τις εκδηλώσεις «Μάρκος Βαμβακάρης. Από τη Σύρα στον Πειραιά... 30 χρόνια μετά». Ο Γιώργος Νταλάρας, με φόντο τον Μάρκο Βαμβακάρη Δηλαδή, τις τέσσερις συναυλίες που θα δώσει στη μνήμη του Μάρκου, που γεννήθηκε στην Ανω Χώρα της Σύρου κι έζησε ώς το τέλος του στον Πειραιά, ο Γιώργος Νταλάρας μαζί με τα παιδιά του Βαμβακάρη, Στέλιο και Δομένικο, απόψε και την Κυριακή στο ιστορικό θέατρο «Απόλλων» της Σύρου, αύριο στην πλατεία «Μιαούλη» της Ερμούπολης και την Πέμπτη, 3 Οκτωβρίου, στην Ηετιώνια Πύλη, στον Αγιο Διονύση του Πειραιά. Πρόκειται για τέσσερις βραδιές που συνδιοργανώνουν -υπό την αιγίδα του υπουργείου Αιγαίου- οι Δήμοι Ερμούπολης, Νίκαιας και Δραπετσώνας και στις οποίες θα τραγουδήσουν ακόμα ο Θοδωρής Παπαδόπουλος και η Χρυσούλα Χριστοπούλου. Οι συναυλίες στον «Απόλλωνα» θα ηχογραφηθούν. Ο Γιώργος Νταλάρας, που τα τελευταία χρόνια περνά τα καλοκαίρια του στη Σύρο, έχει παραχωρήσει στο Δήμο Ερμούπολης τα έσοδα του cd για τη «διατήρηση της λειτουργίας και την κάλυψη εξόδων συντήρησης του θεάτρου», όπως μας πληροφόρησε ο δήμαρχος Γιάννης Δεκαβάλλας. «Ελάχιστα αφιερώματα, παρ' ότι πέρασαν τριάντα χρόνια από το θάνατό του, έχουν γίνει συγκριτικά με το καλλιτεχνικό μέγεθος του Μάρκου Βαμβακάρη», είπε ο πρόεδρος της «Πειραιώς Πολιτείας» Γιώργος Πανταγιάς και το διαπίστωσε κουβεντιάζοντας με τον Γιώργο Νταλάρα σε ταβέρνα κοντά στο γεφύρι του συνθέτη, στη Δραπετσώνα. «Ετσι γεννήθηκε η ιδέα γι' αυτές τις εκδηλώσεις», εξήγησε. «Ο ήχος της μουσικής του Βαμβακάρη διαπερνά το αίμα μου, με συγκινεί και με συνεπαίρνει», εξομολογήθηκε ο Νίκος Σηφουνάκης πληροφορώντας μας πως το υπουργείο Αιγαίου, του οποίου ηγείται, σκοπεύει να χρηματοδοτήσει το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη στην Ανω Σύρα. Μια «παρεξήγηση» για το συνθέτη των «156 τραγουδιών στο όνομά του και ακόμα 20-25 στο όνομα φίλων του» θέλησε να λύσει ο ερευνητής του ρεμπέτικου Παναγιώτης Κουνάδης. Ο Βαμβακάρης «δεν ανήκε σε κανέναν υπόκοσμο», είπε. Ηταν το χαϊδεμένο παιδί των μεγαλοαστών της Σμύρνης, το πρώτο όνομα της ελληνικής δισκογραφίας την περίοδο '32-'37. Στην Αθήνα, όταν έβλεπαν κάποιον με μπουζούκι έλεγαν: «Να ένας ακόμα Μάρκος». «Πρέπει να παίζεις μπουζούκι για να καταλάβεις τι είναι τα τραγούδια του Βαμβακάρη», διαπίστωσε ο Γιώργος Νταλάρας. «Είμαι μια μέθη που μπαίνει μέσα σου όταν κουρδίζεις το όργανο...». Ο Βαμβακάρης τον άκουσε, διηγήθηκε, να τραγουδά τον «Κάβουρα» στα 16 του. «Μικρέ, διάλεξες ένα δύσκολο τραγούδι και το 'πες πολύ ωραία», του είπε. «Μου έδωσε πολύ θάρρος», εξομολογήθηκε ο τραγουδιστής. «Χωρίς την προτροπή του Μάρκου ίσως να μη συνέχιζα στο τραγούδι». Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, τέλος, θύμισε πως για το ελληνικό τραγούδι «ο Μάρκος είναι το δέντρο. Ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Μητσάκης, ακόμα κι ο Θεοδωράκης είναι τα κλαριά...». Η Εισιτήρια για τη συναυλία στην Ηετιώνια Πύλη προπωλούνται στα Μετρόπολις, στο Ticket House και σε ειδικό κιόσκι στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Μ.ΒΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/09/2002 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post And here's the photo from the article: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post francois, Σε ευχαριστώ πολύ! Πώς και δεν το πήραμε είδηση! Χθες είδα μια εκπομπή (επαναληπτική) στην οποία ήταν προσκεκλημένος ο Στέλιος Βαμβακάρης. Συγκινήθηκα με τον τρόπο που έπαιξε μπουζούκι, μελωδίες του πατέρα του και δικές του. Και σκέφτηκα πως θα ήθελα να τον ακούσω από κοντά! Να η ευκαιρία! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post Παντα ειχαμε μια κρυφη επιθυμια να κανει ο Γιωργος μια συναυλια μονο με ρεμπετικα τραγουδια [σε οσους απο μας αγαπανε πολυ τα ρεμπετικα].Να που εφτασε αυτη η ωρα Η συναυλια στον Πειραια γινεται 2 η 3 Οκτωβριου? Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post Η συναυλία στον Πειραιά γίνεται 2 Οκτωβρίου... Θα περιμένω το CD ανυπόμονα Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post Τον Στέλιο τον είδα πάμπολλες φορές όταν έπαιζε μπουζούκι με την Σωτηρία Μπέλλου. Καταπληκτικοί καλλητέχνες Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post Δυστυχώς, δεν τους πρόλαβα μαζί (τον Στ. Βαμβακάρη και τη Μπέλλου) francois, 2 ή 3/10 είναι η συναυλία στον Πειραιά; Γιατί στο άρθρο που παραθέτεις, αναφέρει για 3/10, ενώ παρακάτω μιλάς για 2/10 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post Και την Τετάρτη 2/10 Ηετιώνια Πύλη, λιμάνι Πειραιά (στον ’γιο Διονύση). (Προπώληση: Μetropolis, Τicket Ηouse και σε ειδικό κιόσκι στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά). ΤΑ ΝΕΑ , 27-09-2002 , Σελ.: P25 Which newspaper shall we believe? I think TA NEA is more reliable, but you should phone them anyway... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post Οι τέσσερις συναυλίες που θα δώσει απόψε και την Κυριακή στο ιστορικό θέατρο «Απόλλων» της Σύρου, αύριο στην πλατεία «Μιαούλη» της Ερμούπολης και την Πέμπτη, 3 Οκτωβρίου, στην Ηετιώνια Πύλη, στον Αγιο Διονύση του Πειραιά. Μ.ΒΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/09/2002 Προφανώς, μία από τις δύο εφημερίδες έχει κάνει κάποιο λάθος! Ο.Κ. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post Προφανώς, μία από τις δύο εφημερίδες έχει κάνει κάποιο λάθος! Ο.Κ. Ναι, αλλά ποια από τις δυο ; Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 27, 2002 · Report post Ναι, αλλά ποια από τις δυο ; Δεν το ξέρω! Αύριο θα πάω να δω για εισιτήρια. Απλώς, μπερδεύτηκα με την ημερομηνία του πρώτου δημοσίευματος (Ελευθεροτυπία), που παρέθεσες στο εισαγωγικό σου μήνυμα. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 28, 2002 · Report post I`ve already said that in the trailer I saw on TV, the poster had a big 2 ,meaning the 2nd of October. RENA Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted October 2, 2002 · Report post Σύρα μου, ο Μάρκος σου ΣΥΡΟΣ Οταν στο τέλος της περασμένης εβδομάδας ο Στέλιος Βαμβακάρης αντίκριζε τους δύο λόφους που δεσπόζουν με την είσοδο στο λιμάνι της Σύρου, του φάνηκε σαν να είδε ανάμεσά τους τον πατέρα του, τον Μάρκο, να τους καλωσορίζει με ανοιχτά τα χέρια. Το είπε στον ερευνητή του ρεμπέτικου Παναγιώτη Κουνάδη κι αυτός με τη σειρά του το μετέφερε προλογίζοντας την πρώτη από τις τέσσερις συναυλίες με τίτλο «Μάρκος Βαμβακάρης. Από τη Σύρα στον Πειραιά... 30 χρόνια μετά», που δόθηκε την Παρασκευή το βράδυ στο ιστορικό θέατρο «Απόλλων» της γενέτειρας του Μάρκου. «Παγκόσμιο πολίτη» χαρακτήρισε στη συνέχεια τον Βαμβακάρη ο Παναγιώτης Κουνάδης, προσθέτοντας ότι σε 13 χώρες του κόσμου ξένες κομπανίες παίζουν τραγούδια του. Πρωταγωνιστής των συναυλιών ο Γιώργος Νταλάρας, που τα τελευταία χρόνια περνάει ένα μεγάλο μέρος των ημερών του στη Σύρο. Κι από κοντά οι γιοι του Μάρκου, ο Στέλιος κι ο Δομένικος, που συνεχίζουν, ως συνθέτες κι ερμηνευτές, την παράδοση του ένδοξου πατέρα τους. Σκοπός των συναυλιών να προκύψει ένα «ζωντανό» CD γεμάτο με τα καλύτερα του Βαμβακάρη, τα δικαιώματα του οποίου ο Γιώργος Νταλάρας παραχωρεί στο Δήμο Ερμούπολης, για τη συντήρηση του «Απόλλωνα». «Πατριάρχη του ρεμπέτικου» και «πρόδρομο του λαϊκού τραγουδιού», αποκάλεσε ο δήμαρχος Ερμούπολης Γιάννης Δεκαβάλλας τον Μάρκο, που, ταλαιπωρημένος κι ο ίδιος μια ζωή, τραγούδησε τα βάσανα των αδικημένων. Αναφερόμενος στη συμβολή του Γιώργου Νταλάρα, ανακοίνωσε την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του δήμου να ανακηρύξει τον ίδιο και τη σύζυγό του Αννα επίτιμους δημότες «για την προσφορά τους στην τέχνη και στον πολιτισμό της Ερμούπολης». Υπερβολική χαρακτήρισε την τιμή αυτή ο τραγουδιστής· «δεν έχω κάνει τίποτα το ιδιαίτερο. Μου φαίνεται σαν παραμύθι για κάποιον άλλο», είπε. Ενώ η Αννα Νταλάρα, ευχαριστώντας, υποσχέθηκε πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει «το υπέροχο αυτό νησί». Προηγήθηκε εκδήλωση αφιερωμένη στα 61 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ, στο πλαίσιο της οποίας, η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης διά του προέδρου της τοπικής οργάνωσης Νίκου Φιλάρετου, τίμησε για την εθνική και κοινωνική του δράση, τον παριστάμενο μητροπολίτη γέροντα Εφέσου Χρυσόστομο Κωνσταντινίδη, καθώς για τον ίδιο λόγο και τον Γιώργο Νταλάρα. «Επρεπε η ίδρυση του ΕΑΜ (στις 27 Σεπτεμβρίου 1941) να γιορτάζεται σαν εθνική επέτειος», είπε εκφωνώντας τον πανηγυρικό της ημέρας, ο ΕΑΜίτης αγωνιστής Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Ακολούθησε η συναυλία, για την οποία ζητήθηκε και η συμμετοχή του κοινού («εσείς θα είστε οι πρωταγωνιστές», είπε ο Γιώργος Νταλάρας), πράγμα μάλλον περιττό, αφού δεν υπάρχει Ελληνας, δεν υπάρχει Συριανός που να μην ξέρει τα τραγούδια του Μάρκου. Εχοντας δεξιά του τον Στέλιο και αριστερά του τον Δομένικο, καθώς και μια πλήρη λαϊκή ορχήστρα, ο Γιώργος Νταλάρας άρχισε μ' ένα τραγούδι για το κατοχικό Χαϊδάρι, σε στίχους του Μάρκου που μελοποίησε ο γιος του Στέλιος: «Τρέξε μανούλα όσο μπορείς για να με σώσεις / κι απ' το Χαϊδάρι μάνα μου να μ' απελευθερώσεις». Και στη συνέχεια: «Φραγκοσυριανή», «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν», «Ρίξε Τσιγγάνα τα χαρτιά», «Τα όμορφα τα γαλανά σου μάτια», «Αν μ' αξιώσει ο Θεός», «Τα δυο σου χέρια πήρανε» και άλλα αθάνατα, μερικά από τα οποία είπαν οι γιοι του Μάρκου και δύο ακόμη τραγουδιστές, ο Θοδωρής Παπαδόπουλος και η Χρυσούλα Χριστοπούλου. Και ο κόσμος να συμμετέχει, συμπεριλαμβανομένων και των ιερωμένων του γέροντα που τιμήθηκε, καθώς και του επισκόπου Σύρου, Τήνου και Μυκόνου Δωροθέου και του Καθολικού επισκόπου Σύρου, Φραγκίσκου Παπαμανώλη. Και ήταν σαν θαύμα σ' αυτό το αυστηρό θέατρο -μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου- (που έχει πλήρως ανακαινιστεί), το οποίο στο παρελθόν έχει γνωρίσει δόξες με το λεγόμενο σοβαρό θέαμα, να γεμίζει με τους ήχους των τραγουδιών του Μάρκου, που στον καιρό του ψυχαγωγούσαν ένα άλλο κοινό. Η δεύτερη συναυλία, που επρόκειτο να δοθεί προχθές το βράδυ έξω από το δημαρχείο της Ερμούπολης χρειάστηκε, λόγω βροχής, να μεταφερθεί κι αυτή στον «Απόλλωνα», όπως και η χθεσινή. Η τέταρτη και τελευταία θα δοθεί, όπως είναι γνωστό, την Πέμπτη στην Ηετιώνια Πύλη, στον Αγιο Διονύσιο του Πειραιά, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ο Μάρκος ώς το 1972 που «έφυγε». ΔΗΜ. ΓΚΙΩΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/09/2002 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted October 2, 2002 · Report post «Γεια σου Μάρκο!...» Ο επιμένων ελληνικά ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΙΑΒΑΣ «Εγεννήθηκα στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, στην ωραία Σύρα και συγκεκριμένα σε μια φτωχική συνοικία της Ανω Χώρας ονομαζόμενη Σκαλί, το έτος 1905 στις 10 Μαΐου, ημέρα Τετάρτη και ώρα τρίτη πρωινή, από γονείς πάμπτωχους. Ημουνα ο πρωτότοκος υιός... Ηταν η μάνα όμορφη και χαρούμενη. Αστειευόταν, τραγουδούσε όμορφα, όλο ζωή. Ο πατέρας μου ήταν ένας καλός εργάτης, άτεχνος. Τον ακολουθούσα στους κόπους του σαν το σκυλάκι. Ισως μας συνέδεσε τόσο στενά η γκάιντά του (...). Επαιζα το τούμπανο απ' την ηλικία έξι χρονών κι ακολουθούσα τον πατέρα μου. Επαιζα ρυθμούς του συρτού, μπάλους, κρητικά... Εφεύγαμε από τη μια ταβέρνα και πηγαίναμε στην άλλη. Κι ο κόσμος σηκωνόταν και χόρευε...». Μια ολόκληρη εποχή, συμπυκνωμένη σε λίγες γραμμές στην «Αυτοβιογραφία» του Μάρκου Βαμβακάρη (επιμέλεια: Αγγελική Βέλλου-Κάιλ, εκδόσεις Παπαζήση, 1978). Και η «ωραία Σύρα» να μας υποδέχεται και να τιμά τη μνήμη του το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τρεις γεμάτες συγκίνηση συναυλίες, με πρωτοβουλία της «Πειραιώς Πολιτείας» με τον Γιώργο Νταλάρα και τους επίλεκτους μουσικούς του συνεργάτες δίπλα στους δύο γιους του Μάρκου, τον Στέλιο και τον Δομένικο. «Ν' ακούσουν όλοι οι Συριανοί τραγούδια με μεράκια να θυμηθούνε τα παλιά, να σβήσουν τα φαρμάκια» Κανείς άλλος από τους ρεμπέτες δεν συνδέθηκε τόσο απόλυτα με τον τόπο καταγωγής του όσο ο Μάρκος με τη Σύρα κι αυτό αποτυπώθηκε στα τραγούδια του με το πιο λιτό και ξεκάθαρο δίστιχο: «Μ' έβγαλες απ' τα σπλάχνα σου, μεσ' από την καρδιά σου και ξακουστό σου το 'κανα, Σύρα μου, τ' όνομά σου». Για τον Βαμβακάρη, τα χαρακτηριστικά του έργου και του ρόλου του σαν «γέφυρα» ανάμεσα στο δημοτικό και το αστικό λαϊκό τραγούδι (που τον ανέδειξε σε αδιαφιλονίκητο «πατριάρχη» του ρεμπέτικου) έχουμε επιχειρήσει από τη στήλη αυτή μια παλαιότερη εκτενή αναφορά με αφορμή την επέτειο των τριάντα χρόνων από το θάνατό του (Φεβρ. 2002). Παρακολουθώντας όμως τη συναυλία του περασμένου Σαββάτου στον «Απόλλωνα» της Ερμούπολης, αισθάνθηκα την ανάγκη να μεταφέρω τον παλμό και τη βαθιά συγκίνηση του κόσμου που ξεχείλιζε την πλατεία και τα θεωρεία. Και ήταν, πάνω απ' όλα, η συμβολική πλευρά του γεγονότος: η αδρότητα και το πάθος των τραγουδιών του Μάρκου, το ήθος και η ευθύτητα της Ανω Σύρας ν' αντηχούν σ' αυτόν το χώρο (μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου), στον άδυτο «ναό» της μεγαλοαστικής και δυτικοθρεμμένης Ερμούπολης. Κι αυτό, όχι με το «σύμπλεγμα του μικροαστού εισβολέα» που βλέπει να του ανοίγονται πλέον οι πόρτες, μπροστά στην αναπόφευκτη «νέα τάξη των πραγμάτων», αλλά με την άνεση, τη φυσικότητα και την ισορροπία μιας πορείας και στάσης ζωής που -επιτέλους- δικαιώνονται, σφραγίζοντας ένα έργο «κλασικό» στη μορφή και στο περιεχόμενο. Κι όταν ακούστηκε από τον Στέλιο Βαμβακάρη αυτό το αυθόρμητο «Γεια σου Μάρκο!...», στην κορύφωση της βραδιάς, ξανάρθε στο νου μου μια παλαιότερη μαρτυρία του για τα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του '50, όταν πατέρας και γιος έκαναν «σφουγγάρα» στις ταβέρνες της Κοκκινιάς: «Επαιζε ο Μάρκος κι εγώ έβγαζα πιατάκι. Επειδή οι καταστηματάρχες τον λυπόντουσαν, επειδή είχε παιδιά, σταματάγανε το τζουκ μποξ και μας αφήνανε...». Αν και έγραψε περισσότερα από 500 τραγούδια, ο Βαμβακάρης δεν ακολούθησε το μεταπολεμικό πέρασμα του ρεμπέτικου στο αστικό όνειρο, παραμένοντας «εντός, εκτός κι επί... τα αυτά!...», πιστός στο ήθος και στις αξίες της ομάδας του. Με μια τέχνη απλή, μετρημένη, αυστηρή, σαν άσκηση ελευθερίας, με χαρακτήρα τελετουργικό. Μια μικρή τελετουργία ήταν κι αυτή που παρακολουθήσαμε το περασμένο Σάββατο στη Σύρα. Με τα μέλη της κοινότητας στην πλατεία και στα θεωρεία, σαν μια παλλόμενη χορωδία και πάνω στη σκηνή τους φυσικούς και πνευματικούς κληρονόμους να τιμούν τον γεννήτορα. Ο Γιώργος Νταλάρας -όσο και αν «σκανδαλίζει» ορισμένους με την πολυπραγματοσύνη του- παραμένει από τους λίγους σημερινούς τραγουδιστές που μπορούν ν' αποδώσουν με σαφήνεια και πλαστικότητα τους απαιτητικούς «δρόμους» αυτών των λαϊκών τραγουδιών, συνοδεύοντάς τους ταυτόχρονα -όπως απαιτεί η παράδοση- και ως μουσικός. Ανακαλώντας την εκλεκτική του συγγένεια με το χώρο και τη βιωματική του σχέση με τους ανθρώπους του, ήταν πολλές οι στιγμές που άφησε κατά μέρος τον έντεχνο «Νταλάρα» και έγινε «ο Γιώργος», όπως ακριβώς απαιτεί ένας συνθέτης που έγραψε στη συνείδηση του κόσμου με το μικρό του όνομα: ο Μάρκος (σε αντίθεση με τον Τσιτσάνη που, όσο κι αν αγαπήθηκε, κι αν τραγουδήθηκε, δεν έγινε ποτέ ο «Βασίλης»)!... Και με το μουσικό ένστικτό του καθοδηγούσε αδιάκοπα τους μουσικούς, χτυπώντας το πόδι του και δίνοντας παραγγέλματα για τις «κοφτές» πενιές που διαφοροποιούν το αδρό ύφος της πειραιώτικης σχολής από το περίτεχνο και γεμάτο «γκλισάντ» παίξιμο του Τσιτσάνη. Η ορχήστρα άψογη και καλοκουρδισμένη με προεξάρχοντες τους δύο γιους του Βαμβακάρη να πλαισιώνονται από δύο επίσης σπουδαίους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού, τον Πάππο και τον Κοντογιάννη. Ιδιαίτερη μνεία οφείλεται στα κρουστά του Ανδρέα Παπά και του Πέτρου Κούρτη που μπόλιασαν το τελικό ηχόχρωμα με κάποιες μνήμες από το «οργανάκι» -τη λατέρνα που κυριαρχεί στις συριανές αφηγήσεις του Μάρκου. Τέλος, ο Θοδωρής Παπαδόπουλος και η Χρυσούλα Χριστοπούλου συμπλήρωσαν ταιριαστά τα ηχοχρώματα της φωνής στις χαμηλές και στις ψηλές συχνότητες αντιστοίχως. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό το ότι αυτές οι τρεις μουσικές βραδιές στη Σύρα (όπως και η αυριανή συναυλία στο λιμάνι του Πειραιά) θα δώσουν την πρώτη ύλη για μια δισκογραφική έκδοση-αφιέρωμα στα καλύτερα τραγούδια του Μάρκου, ηχογραφημένα όχι στον ψυχρό χώρο του στούντιο αλλά με τον παλμό και την ενέργεια των χώρων και των ανθρώπων που αποτελούν πρωτογενείς φορείς αυτής της παράδοσης. Και αποτελεί άλλον έναν ιδιαίτερο συμβολισμό το γεγονός ότι τα έσοδα από τα τραγούδια του περιθωριακού Φραγκοσυριανού θα διατεθούν για τη συντήρηση του θεάτρου «Απόλλων», του νεοκλασικού αριστουργήματος της αστικής Ερμούπολης. Για να εκπληρωθεί το ρηθέν υπό... Μάρκου του προφήτου: «Κι όσοι δε με γνωρίζουνε, τώρα θα με γνωρίσουν, εγώ κάνω την τσάρκα μου, κι ας με καλαμπουρίσουν». ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/10/2002 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted October 3, 2002 · Report post ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ Με τα τραγούδια του Μάρκου, στον τόπο που γεννήθηκαν Όταν είσαι 15 χρόνων και σε φωνάζει ο ίδιος ο Μάρκος Βαμβακάρης να επιβραβεύσει τον τρόπο που ερμήνευσες το τραγούδι του, είναι μια εμπειρία που χαράσσεται για πάντα στη μνήμη σου ΧΑΡΗ ΠΟΝΤΙΔΑ «Μόνον όσοι παίζουν λίγο μπουζουκάκι καταλαβαίνουν τι εστί Βαμβακάρης», λέει ο Γιώργος Νταλάρας λίγο πριν από την αποψινή συναυλία στον Πειραιά «Τόσο πολύ με είχε ανεβάσει εκείνη η κουβέντα του Μάρκου τότε», θυμάται σήμερα ο Γιώργος Νταλάρας, «που καμιά φορά σκέφτομαι ότι μπορεί και να μην είχα γίνει τραγουδιστής αν δεν μου είχε τύχει το περιστατικό». Τριάντα χρόνια μετά τον θάνατο του Μάρκου Βαμβακάρη, κι ενώ τα τραγούδια του καταξιώθηκαν στη συνείδησή μας ως κορυφαία δείγματα αυθεντικότητας και πρωτοπορίας, ο Γιώργος Νταλάρας κρατάει την υπόσχεση που έδωσε στον εαυτό του, να αποδώσει φόρο τιμής στον «ιδιοφυή συνθέτη», τον «θεμέλιο λίθο του ρεμπέτικου», οργανώνοντας τέσσερις συναυλίες - «Από τη Σύρα στον Πειραιά... 30 χρόνια μετά» - μαζί με την «Πειραιώς Πολιτεία» και τους Δήμους Ερμούπολης, Νίκαιας και Δραπετσώνας (υπό την αιγίδα του υπουργείου Αιγαίου). Όπως και στις τρεις πρώτες επιτυχημένες εμφανίσεις του που έγιναν στη Σύρο, την προηγούμενη εβδομάδα, έτσι και στην τελευταία αποψινή συναυλία στην Ηετιώνεια Πύλη (λιμάνι του Πειραιά), θα έχει δίπλα τους δύο γιους του Μάρκου Βαμβακάρη, τον Δομένικο και τον Στέλιο, ενώ θα συμμετέχουν ακόμη ο Θοδωρής Παπαδόπουλος και η Χρυσούλα Χριστοπούλου. Από τις συναυλίες της Σύρου μάλιστα θα προκύψει κι ένα λάιβ CD, τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν για τις ανάγκες συντήρησης του θεάτρου «Απόλλων» της Ερμούπολης. «Ακόμα και οι νέοι μουσικοί που δεν έχουν ψάξει τον Βαμβακάρη, θα καταλάβουν κάποτε ότι είναι μια γερή βάση, ένα εφόδιο που είναι απαραίτητο για να πάνε παρακάτω. Καταλαβαίνουν τι εστί Βαμβακάρης μόνον όσοι παίζουν λίγο μπουζουκάκι». Έχοντας ζήσει από μικρός την ουσία του ρεμπέτικου - «μην ξεχνάτε ότι ο πατέρας μου ήταν φίλος του Βαμβακάρη κι εγώ έχω συνυπάρξει κατά καιρούς στο ίδιο πάλκο με τον Δομένικο και τον Στέλιο, όπως και με τον Τσιτσάνη, τον Παγιουμτζή, την Μπέλλου, τον Μοσχονά, τον Περπινιάδη κ.ά.» - δηλώνει ότι οφείλει πολλά στον συγκεκριμένο χώρο «γιατί ακόμα και η δεξιότητα που επέδειξα αργότερα σε συνθέτες όπως ο Λοΐζος ή ο Κουγιουμτζής οφείλεται στη θητεία μου στο ρεμπέτικο τραγούδι». Η ιδέα των συναυλιών προέκυψε από δύο λόγους, «πρώτον επειδή τόσα χρόνια πηγαίνουμε στη Σύρο και βλέπουμε ότι το έργο του Βαμβακάρη δεν έχει την αναγνώριση που του αναλογεί. Και, δεύτερον, γιατί τα κόκαλα του Βαμβακάρη περιφέρονται επί χρόνια από 'δω κι από 'κει. Επειδή ο Μάρκος ήταν καθολικός υπήρχαν δυσκολίες στο θέμα της ταφής του. Πριν από 15 χρόνια μάλιστα που είχα κάνει αίτηση στον Δήμο Αθηναίων να φτιαχτεί ένα μνημείο στο όνομά του, η πρότασή μου δεν ευοδώθηκε. Τώρα λοιπόν βρέθηκε χώρος στο καθολικό νεκροταφείο του Περάματος και θα φτιάξουμε εκεί ένα μνημείο, να υπάρχει επιτέλους ένας χώρος που θα μπορεί ο κόσμος να αφήσει ένα λουλούδι. Τόσα χρόνια δεν είναι ντροπή που δεν υπάρχει ένα μνημείο για τον Μάρκο; Δυστυχώς κάποια πράγματα δεν γίνονται με άλλο τρόπο, παρά μ' αυτόν». Οι τρεις συναυλίες της Σύρου άλλωστε ήταν και μια ευκαιρία για τους νεώτερους Βαμβακάρηδες να έρθουν σε επαφή με την πατρίδα του πατέρα τους, να δημιουργηθούν γέφυρες με το νησί, να γίνει μια αρχή για να οργανωθούν και άλλες εκδηλώσεις. ΙΝFΟ Στην Ηετιώνεια Πύλη (λιμάνι του Πειραιά), απόψε στις 8.30. Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ. Προπώληση στα δισκοπωλεία Μetropolis. TA NEA - 03/10/2002 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted October 27, 2003 · Report post does anybody know something more about this film? www.der.org/films/ilikeheartslikemine.html Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 1, 2003 · Report post I don't need an answer anymore! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 8, 2003 · Report post This photo of Markos Vamvakaris, which I found in Difono, I like very much. He didn't take care of the 'outfit' .....playing the bouzouki was much more important Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 27, 2003 · Report post I didn't want to open another topic, so I put him here, to his father. Stelios Vamvakaris is performing in Athens. If I would be in Athens that time.........I would go http://www.cultureguide.gr/events/details....id=43355&catA=7 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 7, 2003 · Report post Markos and Miles Davis http://www.enet.gr/online/online_p1_text.j...113&id=73113148 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 11, 2005 · Report post MAPKΟΣ BAMBAKAPHΣ «Xαμάλης και αριστοκράτης» Mε τη γλώσσα της μαγκιάς - που χρησιμοποιούσε ο Mάρκος Bαμβακάρης - αφηγείται ο γιος του Στέλιος στιγμές και γεγονότα που έζησε κοντά του, στο βιβλίο τού Mάνου Tσιλιμίδη «Ο ’γιος Mάγκας» (εκδ. «Kάκτος») ΠΑΝΟΣ ΓΕΡΑΜΑΝΗΣ Ο Μάρκος Βαμβακάρης είχε μια δική του διάλεκτο και ένα μεγάλο ταλέντο στο βρίσιμο: «Διέθετε τρομερό... συγχρονιζέ με τη διάλεκτο του κουρμπετιού, του χασισιού, των τεκέδων, των λιμανιών και της χυδαιολογίας. Ο τρόπος όμως που χρησιμοποιούσε αυτή τη γλώσσα ήταν ποιητικός. Έλεγε λέξεις που σε βαράγανε στο μελίγγι. Τον βοήθαγε και η φωνή του. Όταν έπιανε τα καντήλια και το ιερατείο και βλαστήμαγε, ήτανε να τρέχεις - δεν σε έπαιρνε να τα βάλεις μαζί του, καλύτερα να μην άκουγες το ξέσπασμα», θυμάται ο Στέλιος Βαμβακάρης Ποιητής, μπουζουξής, τραγουδιστής, χορευτής, αριστοκράτης, χαμάλης... Ο Μάρκος Βαμβακάρης «πολυτεχνίτης», όπως αναφέρει σε ένα τραγούδι του... Ο γενάρχης του μπουζουκιού του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού, σε άγνωστες και ανθρώπινες στιγμές της ζωής του... Τα περιγράφει συναρπαστικά ο γιος του Στέλιος Βαμβακάρης, στο βιβλίο «Ο ’γιος Μάγκας» που έγραψε ο Μάνος Τσιλιμίδης και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κάκτος». Είναι ίσως η πρώτη φορά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τόσο πολλές και ουσιαστικές λεπτομέρειες που συνθέτουν την προσωπικότητα του Μάρκου Βαμβακάρη ως απλού ανθρώπου και λαϊκού καλλιτέχνη. Με άμεσο τρόπο οι αφηγήσεις ζωντανεύουν εικόνες από την ταραγμένη και σκληρή ζωή του Μάρκου. Εικόνες δυνατές, μέσα από τις οποίες ο αναγνώστης μπορεί εύκολα να διακρίνει πώς μπήκαν τα θεμέλια για να στηθεί, να προχωρήσει και να ανθήσει αυτό που λέμε σήμερα αυθεντικό λαϊκό τραγούδι, με κυρίαρχο όργανο το τρίχορδο μπουζούκι. Τη γλώσσα, τους ιδιωματισμούς και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούσε ο Μάρκος τα έχει αφομοιώσει ο Στέλιος Βαμβακάρης τα χρησιμοποιεί στις αφηγήσεις του και τα μεταφέρει ζωντανά με τον δικό του τρόπο ο Μάνος Τσιλιμίδης: «Ένα μικρό παιδί ήταν ο πατέρας μου και περνούσε κάθε μέρα μέσα από όλα τα στάδια της ζωής, μπάνιζε και την ομορφιά και τη βρωμερή ασχήμια της, σπούδαζε την κοινωνία από μέσα και έτσι έμαθε να το προσέχει το τομάρι του. Καλλιέργησε το νταηλίκι του και ακόνισε καλά τη μαγκιά του, διότι αλλιώς δεν θα μπορούσε να επιβιώσει και θα τον τρώγανε λάχανο. Όταν ρωτάγανε τον Μάρκο πώς έμαθε αυτά που ξέρει, αφού η φτώχεια τον έδιωξε από τα σχολικά θρανία, εκείνος απαντούσε ότι τον στιβαρό λόγο του τον χρωστούσε στις εποχές που πούλαγε εφημερίδες. Παινευόταν πως οι εφημερίδες τον μορφώσανε - διότι πάντοτε, όπως έλεγε, πριν τις πουλήσει, τις μάσαγε όλες και τις διάβαζε μέχρι την τελευταία αράδα». Αφού αναφέρεται στις δουλειές που έκανε ο πατέρας του για να ζήσει, ο Στέλιος Βαμβακάρης καταλήγει: «Για μένα πραγματικός αριστοκράτης είναι αυτός που κουβαλάει χωρίς ντροπή της φτώχειας του το μεγαλείο. Αυτός ήταν ο Μάρκος: ποιητής, μπουζουξής, τραγουδιστής, χορευτής, αριστοκράτης, χαμάλης». Κάθε ένα από τα 36 κεφάλαια του βιβλίου αποτελεί και μία ξεχωριστή ιστορία από την καθημερινή ζωή του Μάρκου Βαμβακάρη, στην οποία πρωταγωνιστούν πρόσωπα του άμεσου περιβάλλοντος του γενάρχη του ρεμπέτικου.’νθρωποι απλοί που ασυνείδητα ή ενσυνείδητα έπαιξαν βασικό ρόλο στο δημιουργικό του έργο αλλά και στη διαμόρφωση καταστάσεων που οδήγησαν το λαϊκό μας τραγούδι, σε πορεία ανοδική και το κατέστησαν στήριγμα αναγκαίο για τον λαϊκό μουσικό πολιτισμό τα τελευταία 70 χρόνια. Ο «σωτήρας» Μπιθικώτσης Μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής τού Μάρκου Βαμβακάρη ήταν που πήγε ο Μπιθικώτσης στο σπίτι του, στην Κοκκινιά, και τον συνάντησε για να του αναγγείλει ότι θα ξανατραγουδήσει όλα τα παλιά τραγούδια του. «Κατά τις τέσσερις τα ξημερώματα, κι αφού είχαμε περάσει απ' όλα τα στέκια, πήραμε το δρόμο για το σπίτι», θυμάται ο Στέλιος Βαμβακάρης. «Κάποια στιγμή μού λέει: "Κοίταξε, ρε μάγκα, πώς κατάντησα. Με βλέπουνε σαν αντίκα. Να μην μπορώ εγώ να βγάλω μια δεκάρα και να κονομάνε τα τζουκ μποξ". Εκείνο το βράδυ άκουσαν οι ουρανοί εκείνη τη σιωπηλή προσευχή του Μάρκου που κατά βάθος τα λόγια της ήταν: "Όχι άλλο, γαμώτο. Με φάγανε τα βάσανα και δεν αντέχω. Μη, ρε Θεέ μου. Φτάνει. Όχι άλλη ξεφτίλα. Σώσε με!" - και την άλλη μέρα το μεσημέρι ήρθε με το ποδήλατό του ο Μπιθικώτσης, και έφερε τη μεγάλη είδηση στον Μάρκο, ότι η δισκογραφική εταιρεία δέχτηκε να ηχογραφήσει τραγούδια του Βαμβακάρη με τη φωνή του Γρηγόρη. Τον θυμάμαι σαν τώρα να παρατάει το ποδήλατο στον δρόμο και να τρέχει προς το σπίτι φωνάζοντας: «Μάρκο μου, έχω την εντολή από τον Τάκη τον Λαμπρόπουλο της "Κολούμπια". Λέει να μπω στο στούντιο να ηχογραφήσω όλα τα τραγούδια σου. Ό,τι έχεις πει μέχρι τώρα θα το ξαναπώ εγώ. Και τα παλιά τραγούδια σου και τα καινούρια και όσα θα γράψεις από δω κι ύστερα». Είχαν μεγάλη αγάπη οι δυο τους και σεβασμό. Στα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησε ο Μπιθικώτσης ως συνθέτης είχε ζητήσει απ' τον Μάρκο να τραγουδήσει και να κάνει δεύτερες φωνές, κι ο Μάρκος είχε δεχτεί. Του είχε τσιμπήσει την καρδιά ο Μάρκος. Κι αυτή η αγάπη έμεινε αιώνια, δεν έσβησε ποτέ. Ό,τι γράφεται στην ψυχή δεν ξεγράφει. Το ίδιο βράδυ ξανάρθε ο Μπιθικώτσης, μαζί με μια ομάδα μπουζουξήδων. Και το θυμάμαι αυτό το βράδυ, γιατί κελάηδησε όλη η γειτονιά και όλη η Παλιά Κοκκινιά». INFO Μάνος Τσιλιμίδης: «Μάρκος Βαμβακάρης - Ο ’γιος Μάγκας - ο Στέλιος Βαμβακάρης για τον πατέρα του». Εκδ. Κάκτος. Τιμή: 9,30 ευρώ. (ta-nea.dolnet.gr) Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 7, 2005 · Report post Το πρόγραμμα της εκπομπής του προσεχούς Σαββάτου, από το site της ΕΡΤ: Στον «Πατριάρχη» του ρεμπέτικου, στο μεγάλο Μάρκο Βαμβακάρη, και στην συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του είναι αφιερωμένη η εκπομπή. Τον αείμνηστο δημιουργό μεγάλων επιτυχιών τιμούν με την παρουσία τους οι ερμηνευτές: Γιάννης Λεμπέσης με την κομπανία του, Χρήστος Μητρέζης από τους ΑΓΑΜΟΥΣ ΘΥΤΕΣ, Γιώργος Ζορμπάς, Μαρία Δεικτά, τρεις φοιτητές που δηλώνουν λάτρεις του ρεμπέτικου και ο Ανδρογιάννης Αλεξόπουλος, του οποίου η φωνή παραπέμπει στον... Μάρκο Βαμβακάρη, μας χαρίζουν αξέχαστα τραγούδια. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος φιλοξενεί στην παρέα του τους ηθοποιούς: Γιώργο Παρτσαλάκη, Τάσο Χαλκιά, Αντώνη Αντωνίου, Πηνελόπη Πιτσούλη, Νατάσσα Μανίσαλη, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Χρήστο Μπίρο, Βασίλη Χαλακατεβάκη και Γιάννη Τράντα. Μαζί τους ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Δημαράς, ο οποίος ερμηνεύει μοναδικά δύο αξέχαστες επιτυχίες του μεγάλου δημιουργού, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Κοντογιάννης και Ζέτα Μακρή και τους συγγραφείς Γιώργο Χρονά και Αλέξανδρο Ασωνίτη. Quote Share this post Link to post Share on other sites
