petros_petrakis

Tα δυο dvd προμηθεύτηκα την περασμένη εβδομάδα απο γνωστή αλυσίδα καταστημάτων ηλεκτρονικών, με τιμή κοντά στα 13 €.

Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν καλεσμένος της Ελλης Στάη στην εκπομπή Netweek, την Δευτέρα που μας πέρασε. http://www.ert.gr/webtv/net/item/12768-Politikh-Syzhthsh-22-04-2013#.UXjRo8qWfY8 (μετά το 1:23:00)

O Μάνος Ελευθερίου, για τον ερμηνευτή Γιώργο Νταλάρα: http://www.ert.gr/webtv/net/item/12768-Politikh-Syzhthsh-22-04-2013#.UXjRo8qWfY8 (μετά το 2:14:00)

http://www.matsikas.gr/el/Product-ENO-ET-3000-Clip-On-%CE%A7%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9_107

Προφανώς εννοεί το οτι οι δυναμικές των ενορχηστρώσεων είναι "μπουζουκίστικης" φιλοσοφίας: τα φόρτε που άκουσα στις "Αραπίνες" και τα δυνατά περάσματα δεν ταιριάζουν στην όλη φιλοσοφία του Τσιτσάνη... Ίσως το γεγονός οτι (παρα)πείραξε τα τραγούδια, να δικαιολογεί και το "Ο δικός μου Τσιτσάνης". Σαν χαλί πάντως, ακούω προηχογραφημένο το "Ότι κι αν πω δεν σε ξεχνω", με τον Πάριο να λέει στον κόσμο "Μαζί!"... Γράψανε ήδη;;;

Mπράβο Μάκαρε!!!!

Η προβολή έχει αντικατασταθεί απο το "ΔΙΕΘΝΕΣ ΜΙΤΙΝΓΚ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ – ΚΑΛΑΜΑΤΑ 2013 "

Εγώ μάλλον όχι.. αν και βλέπω πως η Aegeαn έβαλε απευθείας πτήση απο Θεσσαλονίκη...

Εσύ δεν πιστεύεις τα ζώδια, άρα δεν τα διαβάζεις; Πώς το ξέρεις οτι έκλεβαν τα ζώδια; Τα διάβαζες σε άλλο site και έβλεπες οτι συνέπεπταν με αυτά του enikos; Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να ξέρεις οτι έκλεβαν τα ζώδια απο αλλού, αν δεν τα διαβάζες απο την πρωτότυπη πηγή... (Συγνώμη για το αλλά δεν άντεξα.)

Mήπως και το "Lil"? Gipsys είναι και αυτό...

Ελπίζω να τραγουδήσει κάτι ανάλογο της περιοχής. Μια ρούμπα, (χιτζάζ κατά προτιμηση ), με έντονο, αράβικο χρώμα... Κάτι σαν το "Yad anouga" για παράδειγμα. Ή το ίδιο το "Υad anouga".

Ωραίο Μάριε!!

http://www.enikos.gr/lifestyle/134553,Afierwma_ston_Apostolo_Kaldara.html

Ένα δυνατό "επιτέλους", και ένα δυνατότερο "μπράβο"! :D

You are welcome Alona!

Aλόνα, το μουσικό θέμα είναι τόσο μικρό που δεν μου θυμίζει κάτι... Πολύ πιθανό είναι να μην αποτελεί απόσπασμα τραγουδιού, αλλά μια φιγούρα του μάστορα (στην προκειμένη περίπτωση του Μάτσικα). Η ίδια "μελωδία" κοσμεί και άλλα όργανα του: http://www.matsikas.gr/el/Product-BOUZOUKI-6th-STRING-Custom-Made-5K-Bubinga_643

Συναυλία της σπουδαίας Yasmin Levy θα παρουσιάσει αυτήν την Κυριακή, στις 8 το απόγευμα η ΝΕΤ. Η συναυλία μαγνητοσκοπήθηκε στο Badminton και συμμετείχε και ο Γιάννης Κότσιρας. http://tvradio.ert.gr/details.asp?pid=3335967&chid=9

H Yasmin Levy μιλά στο musicpaper.gr: Στη φωνή της «ακούς» το παρελθόν της, καθώς η ladino διάλεκτος στην οποία τραγουδάει παραπέμπει στους σεφαραδίτες προγόνους της. Η Ισραηλινή Yasmin Levy μας συστήθηκε το 2004 με την «ιερή αποστολή» της να διατηρήσει ζωντανή την ισπανοεβραϊκή διάλεκτο που της έμαθαν οι γονείς της. Και το κατάφερε με το παραπάνω. Με τη σπαραχτική φωνή και τις δυνατές της ερμηνείες κατέκτησε έκτοτε τον κόσμο της world music και τις καρδιές των ακροατών της. Ο πέμπτος της δίσκος που τιτλοφορείται Libertad περιλαμβάνει 12 τραγούδια, εκ των οποίων πέντε είναι δικές της συνθέσεις. Ταυτόχρονα ο δίσκος αυτός είναι ένα αμάλγαμα επιρροών και βιωμάτων και γι’ αυτό συνδυάζει παλιά με νέα τραγούδια, ένα παλιό τουρκικό κι ένα περσικό τραγούδι μαζί με ladino, ενορχηστρώσεις με φλαμένκο κιθάρα, τουρκική ορχήστρα, κουβανέζικο πιάνο, αλλά κι ένα εκρηκτικό ντουέτο με την Buika. Στη συνομιλία μαζί της η Yasmin Levy μας μίλησε για την διαδρομή της μέχρι τη δημιουργία αυτού του δίσκου, τη σχέση της με την Ελλάδα – στην οποία εμφανίζεται για τέταρτη φορά – και τον εαυτό της με απόλυτη ελευθερία. Το Libertad σου πήρε 3 χρόνια για να δημιουργηθεί. Ήταν μία δύσκολη διαδικασία αυτός ο δίσκος; Κατ’ αρχάς, η ζωή μου άλλαξε τελείως καθώς πριν από 18 μήνες γέννησα τον γιο μου. Χρειάστηκα, λοιπόν, άπλετο χρόνο για να ζήσω την μητρότητα και όλα τα συναισθήματα που αυτή συνεπάγεται. Από την άλλη, η αλήθεια είναι ότι η σύνθεση δεν είναι κάτι εύκολο για μένα. Κάποιες φορές όσο και να προσπαθώ, δεν βρίσκω μια καλή ιδέα, ενώ άλλες φορές βγαίνω για να αγοράσω γάλα και γυρνάω με ένα γάλα κι ένα καινούργιο τραγούδι! Για να είμαι ειλικρινής, χρειαζόμουν κι άλλο χρόνο για το Libertad, αν γινόταν. Υπάρχει κάτι που σε βοηθάει να έχεις έμπνευση; Χρειάζεται να είμαι στενοχωρημένη! (γελάει) Είναι αλήθεια! Όταν είμαι χαρούμενη και προσπαθώ να συνθέσω, καμιά καλή ιδέα δεν έρχεται στο κεφάλι μου, αλλά όταν βιώνω κάτι άσχημο ή στενάχωρο, αυτό με οδηγεί στο να συνθέτω αβίαστα. Η λύπη είναι το πηγάδι της έμπνευσής μου. Ωστόσο, δεν θεωρώ ότι υπάρχω μόνο για να δημιουργώ τραγούδια και δίσκους, αλλά για να μεγαλώσω, να αποκτήσω εμπειρίες, να ζήσω τη ζωή και με τη σειρά της εκείνη θα μου χαρίζει νέα τραγούδια. Τι σημαίνει για σένα η λέξη Libertad (Ελευθερία); Αντιπροσωπεύει δύο πολύ σημαντικά πράγματα για μένα. Από κοινωνικής πλευράς, με το τραγούδι και τον δίσκο που τιτλοφορείται Libertad καλώ όλους τους ανθρώπους να βρουν την ελευθερία τους κι αν δεν την έχουν, να παλέψουν γι’ αυτήν. Υπάρχουν γυναίκες σ’ αυτόν τον κόσμο που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, που οι κοινωνίες τους περιμένουν από εκείνες μόνο να κάνουν παιδιά – πράγμα πολύ σημαντικό βέβαια- , αλλά τίποτε άλλο. Κι αν τολμήσουν να μιλήσουν για το πώς αισθάνονται, ενίοτε δολοφονούνται. Η ελευθερία είναι πολύ σημαντικό δώρο γι’ αυτή τη ζωή που ζούμε. Στην προσωπική μου ζωή, η ελευθερία είναι μία καινούργια έννοια για μένα. Είμαι 37 ετών και νιώθω ότι γεννήθηκα πριν από έξι μήνες! Αν και είμαι μια ελεύθερη, μοντέρνα γυναίκα, δεν είχα ελευθερία μέσα μου. Όταν πριν από τρία χρόνια έγραψα το πρώτο τραγούδι του νέου δίσκου, το Olvidate de mi vida (Το τελευταίο τραγούδι της ζωής μου), ήμουν πραγματικά μελαγχολική και σκεφτόμουν να παρατήσω το τραγούδι. Όλα άλλαξαν με τον ερχομό του γιου μου. Συνειδητοποίησα ότι του αξίζει μία δυνατή μητέρα και έπρεπε να του την προσφέρω. Φρόντισα τον εαυτό μου ψυχολογικά, κάτι που με βοήθησε ουσιαστικά να αντιμετωπίσω πολλές ανασφάλειες και φοβίες και τώρα νιώθω πιο δυνατή, αλλά κυρίως ελεύθερη. Στον δίσκο σου φιλοξενείς ένα παλιό περσικό τραγούδι. Τι σε συνδέει με την περσική μουσική; Πιστεύω ότι ιστορικά η περσική μουσική είναι η μητέρα όλων των μουσικών. Είναι τεχνικά εξαιρετικά δύσκολη, καθώς υπάρχουν τέταρτα του τόνου και μικρά διαστήματα που υπάρχουν και στην τουρκική και ελληνική μουσική, αλλά δεν τα ακούμε ποτέ στην κλασική μουσική. Στα ακούσματά μου υπήρχαν πάντα περσικά τραγούδια που τα αγάπησα για την μελαγχολία τους. Από αυτά ανέκαθεν ξεχώριζα το Soghati της Hayedeh, μια λυρική φωνή από τις πολλές που αγαπώ, ανάλογη με αυτή της Ελένης Βιτάλη, που η φωνή της παίζει με την καρδιά μου. Η μουσική είναι μία πολύ προσωπική διαδρομή για σένα, θα μπορούσες να γράψεις και να ερμηνεύσεις μουσική χωρίς να συνδέεται με το παρελθόν σου; Δεν πρόκειται πλέον να αντισταθώ και να αποφύγω τον εαυτό μου, το παρελθόν μου, την οικογένειά μου, την παράδοση μου. Κάποτε νόμιζα ότι είχα πρόβλημα, αλλά πλέον το έχω αποδεχθεί. Κάποιοι άνθρωποι σε αγγίζουν με την χαρά και κάποιο άλλοι με τη λύπη. Εγώ ήρθα για να αγγίξω τους ανθρώπους μέσα από τη λύπη… Σίγουρα θα κάνω νέα πράγματα, αλλά πάντα θα φέρνω σ’ αυτά ό,τι κουβαλάω, τη θλίψη, τη ματιά μου, την ταυτότητά μου. Πώς αισθάνεσαι πάνω στη σκηνή; Είναι το μέρος που απελευθερώνεσαι; Είμαι ελεύθερη πάνω στη σκηνή, αλλά δυστυχώς δεν έχω αρκετή αυτοπεποίθηση και γι’ αυτό δεν το διασκεδάζω όσο θα μπορούσα. Η φωνή μου με κρατάει ζωντανή και με βοηθάει να απελευθερωθώ, αλλά είναι μία δύσκολη δουλειά και πολύ σοβαρή για μένα. Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να συμμετέχουν ή να απέχουν από τα πολιτικά πράγματα; Όταν είσαι ένας γνωστός καλλιτέχνης εύκολα επηρεάζεις πολύ κόσμο κι αυτό σημαίνει ότι φέρεις μία ευθύνη. Αν θες να επηρεάσεις τα πράγματα, κάνε το με τον σωστό τρόπο, μίλα για την ειρήνη, για τον αμοιβαίο σεβασμό, για την μη-βία, για την ανοχή. Πολλοί με ρωτούν για το Καραβάνι Αλληλεγγύης που πήγαινε στη Λωρίδα της Γάζας και τα επεισόδια που ακολούθησαν. Δεν θα μιλήσω ποτέ γι’ αυτό, είμαι μία απλή τραγουδοποιός, ποια είμαι για να μιλήσω για τόσο ευαίσθητα θέματα; Δεν νομίζω ότι έχω το δικαίωμα, άλλωστε ό,τι και να πω, θα πληγώσει κάποιον. Επιλέγω να μιλήσω με τον δικό μου μόνο τρόπο. Για παράδειγμα, σαν πολίτης του Ισραήλ θα ήθελα να συνεργαστώ με Παλαιστίνιους μουσικούς και τραγουδιστές. Θα ήθελα να τραγουδήσουμε μαζί, να μοιραστούμε την ίδια σκηνή κι εγώ θα σεβαστώ πάρα πολύ τη θρησκεία τους, την γλώσσα τους, την τέχνη τους, δεν θα πω ποτέ «έχετε άδικο» ή «έχω δίκιο». Μ’ αυτό τον τρόπο θα καταλάβουν όλοι τις απόψεις μου. Δεν πιστεύω ότι είμαι σ’ αυτόν τον κόσμο για να μιλάω για την πολιτική, είμαι εδώ για να κάνω τους ανθρώπους να αισθάνονται, να μπαίνω στην καρδιά τους, να τους ενθουσιάζω με την μουσική μου. Η μητρότητα σε έχει κάνει να σε ενδιαφέρει αν ο κόσμος που ζούμε θα γίνει καλύτερος; Τώρα πια είμαι υπεύθυνη για τον μικρό μου άγγελο κι αυτό με κάνει πιο συνειδητοποιημένη. Λυπάμαι που το λέω, αλλά οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο κακοί. Χρησιμοποιούμε τη θρησκεία και το όνομα του Θεού για να δικαιολογήσουμε τις αμαρτίες που διαπράττουμε πάνω σε άλλους ανθρώπους, σκοτώνουμε, βιάζουμε, καίμε ανθρώπους, παίρνουμε τα σπίτια τους, παίρνουμε όργανα από μικρά παιδιά! Σκοτώνουμε γιατί δεν σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Λυπάμαι και φοβάμαι γιατί ξέρω ότι το ανθρώπινο είδος χειροτερεύει. Στο ντοκιμαντέρ «Καναρίνι μου γλυκό» που αφορά τη ρεμπέτισσα Ρόζα Εσκενάζυ συμμετείχες με δύο τραγούδια. Το ρεμπέτικο είναι ένα είδος που θα μπορούσες να συμπεριλάβεις στο ρεπερτόριο σου; Το δικό μου ερώτημα είναι αν θα τα κατάφερνα με τη γλώσσα και την προφορά, φοβάμαι ότι απλά θα κατέστρεφα ένα ελληνικό τραγούδι. Θα το έκανα μόνο αν πίστευα ότι θα μπορούσα να προσεγγίσω ένα τραγούδι πολύ ουσιαστικά, αλλά και αν μπορούσα να προσθέσω κάτι δικό μου, κάτι καινούργιο. Αυτά τα τραγούδια έχουν ερμηνευτεί μαγικά, δεν με χρειάζονται, ίσως όμως τα χρειαστώ εγώ στο μέλλον. Πως αισθάνεσαι που έρχεσαι στην Ελλάδα για τέταρτη φορά; Είμαστε παρόμοιοι λαοί και γι’ αυτό νιώθω σαν το σπίτι μου όταν είμαι με Έλληνες. Επίσης η ελληνική μουσική αποτελεί μεγάλο μέρος της ισραηλινής κουλτούρας. Γι’ αυτό και την θεωρώ μέρος της προσωπικότητάς μου, της μουσικής μου ταυτότητας. Χάρις στην αγάπη μου για την μουσική αυτή έχω συνεργαστεί με την Ελένη Βιτάλη, τον Γιάννη Κότσιρα και θα ήθελα σύντομα να συνεργαστώ με τον Γιώργο Νταλάρα, την Γλυκερία, τη Σαββίνα Γιαννάτου. Στη συναυλία μου στην Αθήνα έχω καλέσει τον Γιάννη Χαρούλη, που τον εκτιμώ πολύ, να ανέβει στη σκηνή για να τραγουδήσουμε μαζί. Και το καλό με το ελληνικό κοινό είναι ότι, παρ’ ότι όταν ανεβαίνω στη σκηνή μοιάζω με τρελή, δεν νιώθω ότι κανείς με κρίνει και γι’ αυτό νιώθω ακόμα πιο ελεύθερη. Σας ευχαριστώ (στα ελληνικά!). http://www.musicpaper.gr/news/item/3062-h-yasmin-levy-%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-musicpaper-gr#.UVxYsldBEvx εκεί θα πας ρε Αρτέμη Μάτσα;;;;; Αν μπορούσα, ΝΑΙ!!!

Μια και μοναδική εμφάνιση της Yasmin Levy στο ΜΜΑ, στις 20 Απριλίου: http://www.megaron.gr/default.asp?la=1&pid=5&evID=1389

Συνεχίζει να προκαλεί αντιδράσεις το κείμενο του Νταλάρα: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=23258

Με τον Σφακιάνακη έχω ένα πρόβλημα: ενώ μου αρέσουν πολλά τραγούδια του, δεν μπορώ να τα ακούσω πλέον καθόλου, γιατί με ενοχλεί η αισθητική του. Συνεχώς προβάλει το προφίλ του μάγκα, του "δεν με ακουμπάει κανείς", του "γ@μ@ω" και όσα άλλα στοιχεία αναπτύχθηκαν απο την γενιά που ξαφνικά βρέθηκε με πολύ χρήμα στα χέρια της και η ευφυία της δεν ήξερε πως να τα διαχειριστεί συνετά. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε.

Απο προφίλ του χρήστη "Ο κλόουν" στο facebook Άλλη μια μεγάλη προσωπικότητα του χώρου...

"ΟΧΙ Γιώργο, δεν έπρεπε να πας. Έκανες λάθος που πήγες. Είσαι τόσο ξενέρωτος που δεν σηκώνεις ούτε μια πλάκα" θα πουν οι ειδήμονες. Οι "κύριοι" εκείνοι που μας το παίζουν ανοιχτόμυαλοι καλλιτέχνες και ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι... Θα περάσει "χρόνος πολύς" (όπως λέει και ο ποιητής), μέχρις ότου να συνειδητοποιήσουν οι εξυπνάκηδες τον συμβολισμό της κίνησης...

Μπράβο ρε Χρύσα! Να είσαι καλά! Σε ευχαριστώ!