Posted March 24, 2011 · Report post Είναι αστεία πράγματα αυτά που γίνονται.Δεν κρύβω πως δεν ένοιωσα έκπληξη όταν είδα το cd φακελάκι όπως εύστοχα έγραψε ο Θάνος,όμως με πείραξε η λογική,αν μπορώ να το πω έτσι της κόρης του στιχουργού..Προσωπική μου γνώμη και θα τελειώσω είναι ότι ο Μανώλης Ρασούλης ήταν ένας καλός στιχουργός αλλά μέχρι εκεί,η γραφή του πνεύματος του δεν ήταν η ίδια με την κοινωνική.Ας τον αφήσουν να ησυχάσει και να μείνουν μόνο τα τραγούδια του. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 2, 2011 · Report post Δεν θυμάμαι αν έχει ξαναμπεί στο forum. Ο Θεοδωράκης μιλά για τον μουσικό Νταλάρα, στο περιθώριο εκπομπής που παρουσίαζε ο Ζουγανέλης και ήταν αφιερωμένη στον Θεοδωράκη. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 2, 2011 · Report post Δεν θυμάμαι αν έχει ξαναμπεί στο forum. Ο Θεοδωράκης μιλά για τον μουσικό Νταλάρα, στο περιθώριο εκπομπής που παρουσίαζε ο Ζουγανέλης και ήταν αφιερωμένη στον Θεοδωράκη. Ελινα πηγαινε ακριβως μια σελιδα πισω.-στην 28- Εχει αναρτηθει απο εμενα στις 19 Ιανουαρίου.. Να σαι καλα Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 5, 2011 · Report post Με συγχωρείς,Μάριε. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 5, 2011 · Report post Με συγχωρείς,Μάριε. Σωπα βρε δεν εγινε τιποτα. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 12, 2011 · Report post (Συνεντευξη καπου στα 1984 απο καποια "Μανινα" ) ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΝΙΣΗ:Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΜΟΥ! (ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΙ ΝΟΥΑΡΔΟ) "-Τί ήταν αυτό που σε βοήθησε να ξεφυγεις απο την ανωνυμία,Κατερίνα; Ο Γ.Νταλάρας και κείνες οι αξέχαστες συναυλίες που εδωσα μαζί του στην Αθήνα την επαρχία το εξωτερικό.Αν δεν ήταν ο Γιώργος σίγουρα η καριέρα μου δεν θα παιρνε την πορεία που πήρε. Ο Νταλάρας για μένα ήταν σταθμός! -Ποιές είναι οι εντυπώσεις σου απ την συνεργασία σας; Δεν θα ξαναγίνει τέτοια συνεργασία.Δεν ξέρω τι λένε οι άλλοι για τον Νταλάρα εκείνο που ξέρω είναι ο ανθρωπος που γνωρισα εγω: χρυσό παιδί, μεγάλος καλλιτέχνης, φοβερος επαγγελματίας, μοναδικός δάσκαλος!.. Δεν τα λέω αυτά γιατί με βοήθησε,τα λέω γιατί αυτη είναι η αλήθεια!" ολη η συνεντευξη παρακατω-επισης και στα topic με τα παλια περιοδικα) http://www.mycomics.gr/manina/mycomics.gr_38.jpg Πηγη: http://www.mycomics.gr Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 12, 2011 · Report post Η συνέντευξη της Στανίση νομίζω είναι η καλύτερη απάντηση σε όλους όσους συνεχίζουν να κατηγορούν, να βρίζουν κτλ τον Γιώργο Νταλάρα. Και προέρχεται απο μια φωνή που δεν πορεύτηκε σε δρόμους παράλληλους με αυτούς του Νταλάρα, αλλά διαφορετικούς. Ε, τι άλλο να τους πεις πιο απλό;;;; Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 13, 2011 · Report post Αν ψαξετε πιο πισω σε αυτο εδω το τοπικ , υπαρχει κι αλλη συνεντευξη της Στανιση ...εκει αποκαλυπτει οτι καποιο περιοδικο δεν την εκανε εξωφυλλο, διοτι αρνηθηκε να κατηγορησει τον Νταλαρα..... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 13, 2011 · Report post Και για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους.Τί μπορούν να πουν για τον Γιώργο Νταλάρα αυτοί που τρώγονται με τα ρούχα τους γιατί είναι ατάλαντοι και αεριτζήδες;Μπορούν να φτάσουν το επίπεδο της αξίας του;Της εργατικότητας του πάνω στη μουσική;Ας κάτσουν στα αυγά τους και να περάσουν στον κόσμο τραγούδια με διάρκεια και μουσική κατάρτιση,με ακέραιο λόγο που σημαίνει σωστά ελληνικά και όχι καψουροτράγουδα των δύο μηνών.Έναν δίσκο σαν τους Μάηδες τους ήλιους μου να είχαν βγάλει θα μπορούσαν να έχουν ιστορία.Γιατί ενώ πολλοί απο αυτούς τρέχουν να φωτογραφηθούν για τη μόστρα τους εκείνος βρίσκεται σε ένα στούντιο και ανακαλύπτει συνεχώς μουσικούς δρόμους ενώ εκείνοι που ανοίγουν το στοματάκι τους μόνο με τη σάρα και τη μάρα ασχολούνται.Τι τους έκανε ο Νταλάρας δηλαδή;επειδή κάνει τη δουλειά του να τον χτυπάνε γιατί δεν μπορούν να τον φτάσουν.Θα μας βρούν μπροστά τους όσοι επιχειρήσουν μέσα από το άδικο και την συκοφαντία να ανοίξουν μέτωπα.Γιατί ο Γιώργος έχει δίπλα του τους φίλους τους αγνούς αλλά και όσους ξέρουν πραγματικά τι σημαίνει να κάνεις το μεράκι σου και να προσφέρεις και τέχνη και ποιότητα σε μιά εποχή που όλα στενεύουν,αλλά και σε παλιότερες που η δήθεν μαγκιά κάποιων μόνο τραγούδι και τέχνη δεν ήταν.Απλά γιατί ο Νταλάρας εδώ και χρόνια είναι ο μόνος που προσφέρει πολιτισμό,και άνθρωποι σωστοί και δίκαιοι να εκτιμήσουν όπως ο κόσμος ο μικρός ο μέγας τον υπεραγαπάει και δέχεται τις μουσικές του και τα τραγούδια του. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 13, 2011 · Report post Αντωνη, ας ειχαν μονο τους Μαηδες χωρις τους Ηλιους η το αντιστροφο.... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 13, 2011 · Report post Μου έρεσε ιδιαίτερα αυτό που έγραψες Γιάννη! Έχω δει τις πατέντες που κάνουν με τις φωτογραφίσεις,τα όργανα που ξεχειλώνουν τις νότες,τα λόγια που επαναλαμβάνουν στα ρεφραίν."Σ'αγαπώ,μ'αγαπάς,μωρό μου..."και τα τοιαύτα όπως έλεγε η συγχωρεμένη και αγία πιά Σωτηρία Μπέλλου. Ο Νταλάρας όμως όταν άλλοι αναβόσβηναν τις καψούρες τους στα αυτάκια μας επέλεγε να τραγουδάει το Ινα τι,τα ματωμένα χώματα,και τα εξαιρετικά τραγούδια Γιαυτό υπάρχουνε οι φίλοι,η ξενητιά σου,σε τρώει η σκουριά,δάκρυ με το δάκρυ.Χωρίς να βγαίνει ημίγυμνος στα εξώφυλλα των δίσκων του ξέροντας πως η ιστορία και ο κόσμος απόλυτα θα τον δικαιώσει.Τραγούδησε τα ρεμπέτικα όχι γιατί του ταίριαζε αλλά πρώτα επειδή τα αγαπούσε ο ίδιος και έκανε τον κόσμο με τη φωνή του να τα αγαπήσει δίνοντας τους μιά άλλη διάσταση.Παρακολούθησα τότε στο μέγαρο τις παραστάσεις για τον Τσιτσάνη,μιά από τις ακριβότερες στιγμές της ζωής μου.Είναι ιστορία όλη αυτή του η ερμηνία των τραγουδιών."Απόψε το μπουζούκι μου θα το μαλαματώσω",ήμουν μαγεμένος και μάλιστα είπα σε φίλους πως οι επόμενες παραστάσεις που θα ήθελα να κάνει είναι με τραγούδια του Χατζηχρήστου,του Μπαγιαντέρα και του Καπλάνη.Λες και με άκουσε και με τον αέρα μεταφέρθηκε η φωνή μου στα αυτιά του."Σαν τραγούδι μαγεμένο"!Είναι μέσα στο αίμα του μα περισσότερο μέσα στη θέληση του αυτή η πενιά του μινόρε που ξεσηκώνει και αγγέλους.Σε όλη την διαδρομή του από τότε που ξεκίνησε επέλεξε να τραγουδήσει τον Κουγιουμτζή,τον ’κο,τον Λοϊζο,τον Λευτέρη,τον Μάνο Ελευθερίου,κλείνοντας την πόρτα κατάμουτρα στα νυχτερινά κέντρα και επιλέγοντας τα θέατρα όπως ο Ορφέας,το Αττικόν,το Παλλάς,το Ηρώδειο και το Μέγαρο αλλά και πιό μαζεμένα μαγαζιά όπως ο Ζυγός για να είναι ο κόσμος κοντά του.Και ήταν,μα εκείνος ταπεινός,μεγαλοπρεπής και πολύτιμος μας ένωσε όλους σε μιά παρέα και μας έκανε να καταλάβουμε πως κάποια μέρα με κατάνυξη θα του φέρουμε και τα παιδιά μας να μεγαλώσει η συντροφιά στα ίδια τραγούδια,στις ίδιες βαθιές αγάπες.Αυτό λέγεται συναίσθημα,εντιμότητα και ευλογία από μέρους του.Του χρωστάμε πολλά,μακάρι κάποιοι να καταλάβαιναν το ίδιο.Θα ήταν πιό πλούσιοι σαν άνθρωποι,σαν ακροατές και μερικοί σαν καλλιτέχνες ακόμη. 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 13, 2011 · Report post Να σου πω κατι αλλο, δεν το εχω ξαναπει εδω στο φορουμ (καθαρη παραλειψη), το θυμηθηκα τωρα με ολη αυτη την γελοια παραφιλολογια για το ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΠΩ, να το ακουσουν και τα αλλα παιδια , να καταλαβουν ποσο ανισα και συχνα βρωμικα αντιμετωπιζοταν παντα ο Νταλαρας απο τα ΜΜΕ και ανθρωπους του χωρου του: βγαινει το 1984 η ζωντανη ηχογραφηση του ΟΡΦΕΑ. Φανταζομαι οσοι εχετε το βινυλιο εχετε διαβασει το σημειωμα του στο οπισθοφυλλο, πιθανοτατα καπου το εχετε διαβασει κι οσοι δεν εχετε το βινυλιο...τι ελεγε αυτο το σημειωμα? "τα τραγουδια μου, τα τραγουδια σας, τα τραγουδια ολων, του Καλδαρα, του Λοιζου, τα λαικα του Ακη Πανου ..." κλπ,κλπ - καπως ετσι...Μετα απο λιγες μερες βγαινει ενας εντελως αγνωστος κι ασχετος τυπος, υποτιθεται οργισμενος ( και προφανως βαλτος) και στελνει μια επιστολη στις εφημεριδες "οριστε ο Νταλαρας που σφετεριζεται τα τραγουδια μεγαλων συνθετων, που τα μοστραρει δηθεν σαν δικα του τραγουδια" και κατι τετοια ασυναρτητα...την διαβαζαμε και την ξαναδιαβαζαμε αυτη την "επιστολη" , την οποια φυσικα ετρεξαν προθυμα να δημοσιευσουν ολες οι εφημεριδες και λεγαμε "μα καλα, τι στο καλο λεει ετουτος, δεν διαβασε το σημειωμα στο οπισθοφυλλο?"...και οι εφημεριδες δεν βλεπουν οτι ο ανθρωπος γραφει μπουρδες? μας πηρε λιγο καιρο να καταλαβουμε οτι ο συγκεκριμενος τυπος πιθανοτατα ηταν βαλτος...απο ποιον ομως? ισως αυτος ο "ποιος" σημερα ειναι ειναι προφανης...λεω, ισως...μπορει να πεφτω κι εξω στους συνειρμους μου. Ομως η ουσια μενει, οτι ετσι αντιμετωπιζοταν παντα ο Νταλαρας, με χτυπηματα βρωμικα, υπουλα, κατω απο την μεση.... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 13, 2011 · Report post Αλλα το πιο ακραιο το εχει γραψει ο ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ το 1976: και καλα οτι ο Νταλαρας πηγαινε για σαφαρι στην Νοτια Αφρικη (....) και στον γκισε της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ μαλλωσε με την υπαλληλο γιατι ταχα ενω το αεροπλανο ηταν κομπλε, της ελεγε "θελω θεση, ξερεις ποιος ειμαι εγω?" και στο τελος πλακωσε την κοπελλα στο ξυλο! αν ειναι δυνατον !! κι ομως τοτε, ησαν πολλοι αυτοι που ειχαν πιστεψει αυτο το παραμυθι και με κατι τετοια παραμυθια, χτιστηκε το μεγαλο παραμυθι του δηθεν παλιοχαρακτηρα Νταλαρα , το οποιο εχει φτασει μεχρι τις μερες μας με διαφορετικη βεβαια μορφη... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 24, 2011 · Report post Μπορεί να μην είναι πολύ σημαντικό αλλά αποτελούν μνήμες παιδικής ηλικίας κι έχει κάποια αξία. Η Πηνελόπη (Πένυ) Διαμαντοπούλου -κόρη του φωτογράφου Ντίνου Διαμαντόπουλου- φωτογράφος και η ίδια. Λέει στην Μ.Λεμονιά και στο ''Πρώτο Θέμα'' (24.4.11). ''Στο στούντιο που πήγαινα για να δω τον πατέρα μου τους συναντούσα όλους... Θυμάμαι ακόμη την ημέρα που ο πατέρας μου ζήτησε από τον Γιώργο Νταλάρα να φωτογραφηθεί μαζί μου μια και τον λάτρευα. Ήταν τόσο οικείος που αισθάνθηκα πολύ άνετα.'' Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 29, 2011 · Report post Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στο Πρώτο Θέμα (29.4.2011) μιλώντας για την πορεία του στο τραγούδι: «Ήθελα να έχω κάνει τους Rolling Stones σε νέα έκδοση και να με πηγαινοφέρνουν ελικόπτερα. Όμως, είμαι ικανοποιημένος. Δεν έγινα, βέβαια, ο Νταλάρας. Ένας είναι αυτός, δεν μπορεί να υπάρχουν 15!». http://www.protothema.gr/life-style/Gossip...cle/?aid=119267 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted May 25, 2011 · Report post Ο Βασ.Μερτζιώτης των MEGAVAT. http://www.letsgo.com.gr/index.php?option=...enda&Itemid=108 Στον δίσκο σας που κυκλοφόρησε αρχές καλοκαιριού «Χορεύεις με το διάβολο», έχετε ένα κομμάτι που τραγουδάτε με τον Γιώργο Νταλάρα. Πως ήταν αυτή η συνεργασία; Β.Μ. Θα σου πω κάτι, όταν ήμουν στην διαδικασία παραγωγής του κομματιού «Δεν είμαι ποιητής», φανταζόμουνα τον Γιώργο Νταλάρα, ο οποίος είναι και ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων, αφού στο σπίτι μεγαλώσαμε με Γιώργο Νταλάρα και Στέλιο Καζαντζίδη. Έτυχε λοιπόν να ηχογραφούμε την ίδια εποχή στο ίδιο studio και επειδή, όπως λέει και ένας στίχος που έχω χρησιμοποιήσει σε ένα κομμάτι μου«όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το συμπάν συνωμοτεί να το αποκτήσεις», έτσι και έγινε! Όταν έδειξα στον Γιώργο το τραγούδι, δέχτηκε μετά χαράς και πραγματικά είμαι πολύ ευγνώμων για αυτή τη συνεργασία. Μάλιστα, επειδή είναι πολύ ορχηστικό το κομμάτι και σε ένα σημείο οι κιθάρες βαράνε πολύ, φοβήθηκα, αλλά ο Γιώργος μου είπε ότι θα πρέπει να τις ανεβάσω ακόμη περισσότερο. Θεωρώ ότι ο Γιώργος Νταλάρας είναι ο μεγαλύτερος λαϊκός τραγουδιστής που έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και τον ευχαριστούμε εγώ και η Ειρήνη για τη συμμετοχή του στον πρώτο μας δίσκο, ως Megavat. Βασίλη, ποια συνεργασία σου έχεις ξεχωρίσει στην 15ετή σου πορεία στη μουσική; Σίγουρα η πρόσφατη συνεργασία που είχαμε ως Megavat με τον Γιώργο Νταλάρα ήταν και είναι από τις καλύτερες στιγμές μου. Σε ξεχωριστή θέση είναι η συνεργασία που είχα με την μπάντα του Alice Cooper. Δεν κατάφερα να συμπράξω επί σκηνής με τον Alice Cooper, αλλά αυτό που έζησα με την κόρη του και τους δικούς του ανθρώπους είναι πραγματικά απερίγραπτο. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted July 31, 2011 · Report post Η περιγραφή της συνεργασίας με τον Νταλάρα από ένα μέλος του συγκροτήματος ''ΤΕΡΜΙΤΕΣ'', τον Παύλο Κικριλή. Από το blog που διατηρεί ο ίδιος. ''Μετα απο αρκετο καιρο καινουρια τραγουδια ειχαν ετοιμαστει και ολοι μας καναμε μια συμφωνια τοτε απο κοινου. Να μην γραφουμε το ονομα του συνθετη στους καινουργιους μας δισκους, αλλα το ονομα του συγκροτηματος για να μας κραταει πιο δεμενους και πιο μετριοπαθεις. Αυτη η συμφωνια κρατησε για πολυ καιρο, βολευοντας κατα καποιο τροπο αλλους και κρατωντας κατω καποιους αλλους. Και φυσικα αυτο που λεω δεν ειναι υπονοουμενο αλλα η αληθεια. Ομως εκανε καλο στη φιλια μας και στο δεσιμο που ειχαμε μεταξυ μας, τουλαχιστον για εκεινη τη στιγμη. Η καινουρια ιδεα ηρθε ως μαννα εξ ουρανου. Πρεπει να ηταν του Λαρρυ και του Δουλαμη. Η ιδεα ηταν να συμμετεχει ο Νταλαρας σε ενα η δυο τραγουδια στο καινουριο μας δισκο. Ηταν ο τελευταιος δισκος του συμβολαιου μας και επρεπε να τα παιξουμε ολα για ολα. Ετσι μετα απο τη μεσολαβηση του Δουλαμη, κλειστηκε μια συναντηση με το Νταλαρα στο σπιτι του για να ακουσει τα καινουργια τραγουδια που ειχαμε ετοιμασει και να δει αν του αρεσει καποιο, χωρις ομως καμια δεσμευση. Τη μερα αυτη δεν θα τη ξεχασω ποτε. Εβρεχε και εγω πανω στη μοτοσυκλετα μου με το Τακη ακολουθουσαμε το αυτοκινητο του Ατρειδη που μεσα ηταν ο Λαρρυ ο Αντωνης και ο Φιλλιπας, με κατευθυνση το Χαλανδρι οπου ηταν το σπιτι του Νταλαρα. Καποια στιγμη θελοντας να προσπερασω το αυτοκινητο τους, επιταχυνα πιο πολυ απ οτι επρεπε και μετα απο μια θεαματικη τουμπα εγω και ο Τακης βρεθηκαμε ξαπλωμενοι στην ασφαλτο. Εμενα το παντελονι μου σκιστηκε στο γονατο και αιμα ετρεχε απο τη πληγη στο ποδι μου. Οι αλλοι σταματησαν για να δουν τι εγινε και ενας μικρος πανικος επακολουθησε, οχι για το αν παθαμε τιποτα, γιατι το τραυμα ηταν επιφανειακο, αλλα για το πως θα εμφανιζομασταν στον Νταλαρα ετσι. < και τωρα τι κανουμε?> ειπα με ενοχο υφος Λ < πηγαινε να αλλαξεις γρηγορα και ελα. Θα σε περιμενουμε εξω απ το σπιτι του> Α < δεν θα προλαβουμε Λαρρυ. Εχει πολλη κινηση και θα αργησουν> Λ < και τι να κανουμε? Μας περιμενουν ολοι. Η εταιρεια...... ο Νταλαρας!!> Μικρη σιγη. Ξαφνικα μου ηρθε η ιδεα. Π < εμεις θα ερθουμε ετσι. Στο κατω κατω απαγορευεται και ατυχημα να παθουμε?> απαντησα ελαφρως θυμωμενος. <και εγω μαζι σου....>ειπε ο Τακης αποφασιστικα . Λ < δεν ξερω....καντε οτι νομιζετε..> ειπε ο Λαρρυ και ξαναμπηκε στο αυτοκινητο κοιταζοντας το ρολοι του. Μια κυρια ανοιξε τη πορτα του σπιτιου του Νταλαρα και μας ειπε να περιμενουμε. Εγω με σκισμενο παντελονι και ξερα αιματα πανω στο ποδι μου ενιωθα αβολα γιατι το σπιτι που εβλεπα ηταν καπως αλλιως απ οτι το φανταζομουνα. Ενα μεγαλο σαλονι με απλετο φως και η καθαριοτητα ισως να ηταν ο πρωτος κανονας σ αυτο το σπιτι. Δεν αργησε να εμφανιστει ο Νταλαρας που μολις με ειδε ετσι ετρεξε στο μπανιο να μου φερει επιδεσμους και αφου ο ιδιος μου περιποιηθηκε το ποδι καθισε στο καναπε του σαλονιου και αρχισε να μας μιλαει για μηχανες. Η οικειοτητα αυτη μας εκανε να αισθανθουμε πιο ανετα και βολικα, γιατι το τρακ που ειχαμε στην αρχη ηταν αρκετα μεγαλο. Ενας τοσο μεγαλος καλλιτεχνης θα μιλουσε με εμας! Κι ομως ηταν τοσο φιλικος μαζι μας! Μας προσφερε καφε και οτι αλλο ζητησαμε και μετα αρχισε να ακουει τα τραγουδια που ειχαμε αποφασισει να του παρουσιασουμε. Αφου τα ακουσε προσεκτικα, κατεληξε σε δυο απο τα τρια τεσσερα που του παιξαμε. Στη ΣΚΟΝΗ και στο ΑΡΚΟΥΔΕΣ. Ειχε αποφασισει να συμμετεχει στο δισκο μας με δυο τραγουδια! Ομως το βασικο για μας ηταν οτι θα συμμετειχε και οχι ποια τραγουδια θα διαλεγε... Αυτη ηταν η ποιο σημαντικη στιγμη των ΤΕΡΜΙΤΩΝ, γιατι αυτη ηταν και η αφορμη να μας μαθει ο κοσμος. Ολοι περιμεναμε τη μεγαλη στιγμη. Τη στιγμη της εμφανισης του Νταλαρα στο στουντιο για να τραγουδησει τα τραγουδια. Αν δεν το εβλεπα ποτε δεν θα πιστευα τη τελειομανια που τον διακατεχει!!! Εμεις απο τη πρωτη ηχογραφηση νομιζαμε οτι οι φωνες ηταν ετοιμες, ενω αυτος συνεχιζε να τα τραγουδαει παλι και παλι μεχρι να ερθει το αποτελεσμα που αυτος ηθελε'' Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 14, 2011 · Report post Η Τζένη Βάνου για τον Νταλάρα, στο ''ΠΑΡΟΝ''(11.9.11) http://www.paron.gr/v3/new.php?id=70121&co...%EB%DC%F1%E1%F2 ''...Τώρα μπήκε και το ίντερνετ και κατεβάζουν όλα τα τραγούδια δωρεάν. Αλλά αυτό είναι τώρα. Η δισκογραφία καταστράφηκε από μόνη της. Τρία χρόνια δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ από τους δίσκους μου. Δεν μου δίνουν πλέον τα ποσοστά μου. Ο Νταλάρας, η Αλεξίου, η Γαλάνη έφτιαξαν ένα σωματείο, την «Ερατώ». Ένα μουσικό σωματείο, που ανάλογα με τη δισκογραφία σου, κάθε χρόνο σου έχει μια αμοιβή από την τηλεόραση. Φέτος μου είπε ο Τέρρυς Χρυσός «μην περιμένεις, Τζένη, τα κανάλια δεν έχουν χρήματα». Και έτσι λίγα θα έχω να λάβω και από εκεί'' // Πώς βλέπετε τους νέους τραγουδιστές σήμερα; Με εξαίρεση κάποιους, επικρατεί η μετριότητα! Υπάρχει μια Έλενα Παπαρίζου, τεράστιο ταλέντο, το κάτι άλλο, αγάπη μου, και μέχρι εκεί. Νταλάρας δεν θα γίνει άλλος. Σπάνια περίπτωση. Πάει και τέλειωσε. Και τι είπαμε πιο πριν Όταν τα τραγούδια σήμερα γράφονται για να κρατήσουν έξι μήνες, πότε θα σε μάθει ο κόσμος; Πολλά παιδιά ξεκινούν με ένα τραγούδι όχι και τόσο αξιόλογο με την ελπίδα ότι τα πράγματα θα διορθωθούν, αλλά μάταια. Ούτε και μετά τους γράφουν κάτι αξιόλογο. // Τα τάλεντ σόου πώς τα βλέπετε; Μπορεί να έχει μια πίκρα το αποτέλεσμα, καθώς από τα τόσα παιδιά παίρνουν ένα, αλλά εκεί, σ' αυτές τις μουσικές ακαδημίες, τα παιδιά μαθαίνουν μουσική. Εγώ ήμουν αμόρφωτη μουσικά και με πείραζε. Ευτυχώς, ήρθε στη ζωή μου ο Πλέσσας και ορθοφωνικά όταν άκουγε ένα λάθος με διόρθωνε. Πανεπιστήμιό μου ήταν ο Πλέσσας και το λέω με καμάρι. Αυτά όμως τα παιδιά που βγαίνουν στα κέντρα δεν έχουν δασκάλους. Τουλάχιστον αυτά τα παιδιά που θα μπουν σε ένα τάλεντ σόου για 4 μήνες θα κάτσουν δίπλα σε έναν καλό δάσκαλο. Αφήστε τη δόξα, την εφήμερη. Δείτε την ευκαιρία να έχεις έναν καλό δάσκαλο. Αυτό είναι μοναδικό. Η γνώση είναι όπλο στη ζωή. Δεν φτάνει το σώμα για να τραγουδήσεις, αν και ο Νταλάρας είχε πει κάτι χαρακτηριστικό: «Παλιά πηγαίναμε στα κέντρα για να ακούσουμε και σήμερα πάμε για να δούμε». Οι επιχειρηματίες λένε στις τραγουδίστριες ωραία τα είπες, αλλά χάσε 12 κιλά, κουνήσου λίγο, βάλε ένα μίνι. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 14, 2011 · Report post Μεγάλη κυρία,και σεβαστή καθώς και εξαιρετική ερμηνεύτρια! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted September 16, 2011 · Report post Πολύ σωστά... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 5, 2011 · Report post ''Μεταξωτοί άνθρωποι''. Του δημοσιογράφου Γιάννη Τριάντη. Απομονώνω την παράγραφό που αφορά στον Νταλάρα αλλά αξίζει όλο το κείμενο. http://gerasimos-pol...og-post_05.html ''...Κάποτε βρέθηκα σ’ ένα τραπέζι, στο οποίο κυριαρχούσαν οι «επώνυμοι». Απέναντί μου καθόταν ένας πολύ γνωστός καλλιτέχνης, μεγάλο όνομα, ο οποίος ούτε φλυαρούσε ούτε ακκιζόταν όπως κάποιοι άλλοι στη συντροφιά. Όταν άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα κοινά πιάτα, ήταν ο μόνος που δεν επέπεσε για να εξασφαλίσει τη μερίδα του, αλλά ρωτούσε τους διπλανούς του και μοίραζε πρώτα στους άλλους και μετά, ο,τι έμενε, κρατούσε για τον εαυτό του. «Μεταξωτός άνθρωπος», σκέφτηκα. Κι από τότε, ό,τι κι αν λένε για τον Γιώργο Νταλάρα – αυτός ήταν ο «επώνυμος» – εγώ τ’ ακούω βερεσέ...'' 7 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 5, 2011 · Report post Καμία σχέση με το Θοδωρή δηλαδή... 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 8, 2011 · Report post Ίσα ίσα...μοιάζουμε σαν δυο σταγόνες νερό! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 9, 2011 · Report post :shock4: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 25, 2011 · Report post Ο συνθέτης Άγγελος Σέμπος μιλάει στο e-orfeas για τον δίσκο "Συνάντηση" τον Νταλάρα και τον Πάριο: "...Ο Νταλάρας και ο Πάριος ξεκίνησαν από γκρούπς και μπορούσαμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Στο ξεκίνημά τους τραγουδούσαν κατα εποχές, χωριστά βέβαια, με διάφορα γκρουπ στην Πλάκα. Ήταν μορφωμένοι, πολιτισμένοι, και με πολύ καλούς τρόπους συμπεριφοράς, σε σύγκριση με παλαιότερους τραγουδιστές που έπασχαν απο ένα πλέγμα ανωτερότητος. Ο Νταλάρας είχε ποιότητα φωνής και μουσική έκταση Τενόρου και ο Πάριος είχε ποιότητα φωνής και μουσική έκταση Βαρυτόνου. Με αυτή την διαφορά και αντίθεση στις φωνές τους, ήταν ευχάριστο για το κοινό να τους ακούσει να τραγουδούν μέσα στον ίδιο μεγάλο δίσκο. Ο δίσκος είχε τον τίτλο «Συνάντηση» σε στίχους του Κώστα Κινδύνη (1969). Πρώτα τους εκτίμησα σαν άτομα και μετά σαν τραγουδιστές και έτσι τους εμπιστεύθηκα τα τραγούδια μου...." Quote Share this post Link to post Share on other sites
