Sign in to follow this  
Followers 0
Anna

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ concert

20 posts in this topic

Well, my Greek is not he best, but I think in Ta Nea of today they announce a real great concert!

I wanted to post the site,.....but once again problems, I have another check!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Thanks again Anna!

From "TA NEA", an article by Panos Geramanis

«Το δέντρο που δεν απλώνει βαθιές ρίζες μαραίνεται, ξεραίνεται και μετά εξαφανίζεται. Έτσι παρουσιάζεται σήμερα το ελληνικό τραγούδι. Χωρίς ρίζες δεν μπορεί να "πιάσει" τη συνείδηση, την ψυχή του λαού».

Γεμάτος συναισθηματική φόρτιση, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης μιλάει στα «ΝΕΑ» για τη μουσική, το τραγούδι, τον εαυτό του και τη μεγάλη εκδήλωση που οργανώνουν το βράδυ της 11ης Μαρτίου, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, είκοσι από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές, υπό την αιγίδα του υπουργού Πολιτισμού Ευάγγελου Βενιζέλου. Για τη ζωή, το έργο και τα 80 χρόνια του Μπιθικώτση θα μιλήσει ο ποιητής Λευτέρης Παπαδόπουλος.

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά και τη συγκίνηση γι' αυτήν την εκδήλωση: «Δεν μπορώ να βρω λόγια να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους, για τη μεγάλη τιμή που μου κάνουν. Τον υπουργό Πολιτισμού, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τους συναδέλφους και φίλους μου τραγουδιστές. Τους συγχαίρω γι' αυτή την απόφασή τους. Αυτή η εκδήλωσή τους και καμία άλλη δεν με εκφράζει για τα 80 χρόνια μου».

Όταν μιλάει για τη λαϊκή μουσική, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης αναφέρεται πάντα στον Μάρκο Βαμβακάρη. «Ο Μάρκος», λέει, «είναι το δέντρο της λαϊκής μας μουσικής κι εμείς όλοι είμαστε οι κλώνοι. Και οι μεγαλύτεροι κλώνοι είναι ο Τσιτσάνης, ο Χιώτης, ο Μητσάκης».

Δεν σταματά όμως σε αυτά τα ονόματα ο Μπιθικώτσης και μιλάει με λόγια θερμά για τους Χατζηχρήστο, Παπαϊωάννου, Μπαγιαντέρα, Καλδάρα, Καπλάνη, Βασιλειάδη, Δερβενιώτη, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβο, Γκούτη. «Όλοι αυτοί», λέει, «είναι η Εθνική του λαϊκού τραγουδιού όλων των εποχών. Χάρη σ' αυτούς υπάρχουν σήμερα οι ρίζες. Σήμερα το τραγούδι δεν έχει ρίζες, γι' αυτό δεν μπορεί να "πιάσει" στον κόσμο. Οι δημιουργοί έχουν στερέψει».

Σε ερώτησή μας αν υπάρχουν θέματα ή προβλήματα να εμπνεύσουν τους νέους δημιουργούς, ο Μπιθικώτσης απαντά: «Και βέβαια υπάρχουν μεγάλα θέματα και προβλήματα. Δίπλα μας καίγεται ο κόσμος. Η Μέση Ανατολή, το Αφγανιστάν, εντάσεις και πόλεμοι. Από την άλλη πλευρά, μέσα στη χώρα μας συμβαίνουν τόσα γεγονότα καθημερινά. Υπάρχουν τόσοι ξένοι, χιλιάδες μετανάστες με ένα σωρό προβλήματα. Κι εμείς οι Έλληνες έχουμε προβλήματα. Κανένας νέος συνθέτης ή στιχουργός δεν μπορεί να τα αποδώσει, να τα τραγουδήσει. Αυτός ο πόνος, αυτά τα βάσανα, τα δάκρυα που βγαίνουν από τον λαό μας, κανείς δεν μπορεί σήμερα να τα κάνει συνθήματα και τραγούδια».

Δεν υπάρχουν, δηλαδή, τραγούδια που μιλούν για τα σύγχρονα προβλήματα; «Είναι πολύ λίγα αυτά τα τραγούδια κι έχουν μικρή διάρκεια. Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν. Υπάρχει ένα ποσοστό 15%-18% που, κατά την άποψή μου, χάνεται. Γιατί το υπόλοιπο 82% τα πνίγει, τα εξαφανίζει. Και η ποιότητα του τραγουδιού χάνεται, γιατί δεν υπάρχουν οι ρίζες».

«Για μένα είναι πολύ βασικό ότι πρέπει οι νέοι δημιουργοί να μελετούν τις ρίζες», τονίζει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. «Δεν μπορούν να στηρίζονται, σήμερα, στην παλιά μας δουλειά, στις δικές μας δημιουργίες. Είναι σαν να παίρνουν την περιουσία του πατέρα τους, να την τρώνε και μετά να τελειώνουν. Αυτό συμβαίνει τώρα με πολλούς νέους δημιουργούς. Βρίσκουν έτοιμα τραγούδια, τα παίρνουν, τα ανακατεύουν με κάποια καινούργια και κάνουν επιτυχίες με τα παλιά, της δικής μου γενιάς. Αυτό κάποτε θα σταματήσει όμως».

Όταν ο Μπιθικώτσης ξαναγυρίζει στα παλιά, μιλάει με θαυμασμό για το έντεχνο τραγούδι και τους δημιουργούς του. «Σε αυτόν τον χώρο», λέει «υπάρχει και άλλη μία Εθνική Ελλάδας: Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Ξαρχάκος, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Λεοντής, Λοΐζος, Μαρκόπουλος, Μούτσης, Σπανός, Πιτσιλαδής, Κουγιουμτζής, Κηλαηδόνης και όλη αυτή η γενιά που έδωσε ποιότητα στον μουσικό πολιτισμό, αλλά το σπουδαιότερο που έκανε ήταν να φέρει τους ποιητές κοντά στον κόσμο. Οι ποιητές βγήκαν στους δρόμους, στα σχολεία, στις πλατείες, στις αγορές, παντού. Αυτή τη μελοποιημένη ποίηση, είμαι περήφανος και ευτυχής που την τραγούδησα με την ψυχή μου».

Στους τραγουδιστές που θα λάβουν μέρος στην εκδήλωση - συναυλία για τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, το βράδυ της 11ης Μαρτίου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, έχουν δηλώσει συμμετοχή οι εξής: Αλεξίου, Γαλάνη, Καλογιάννης, Κότσιρας, Μακεδόνας, Μαχαιρίτσας, Μητροπάνος, Μητσιάς, Μπάσης, Μπιθικώτσης Γρ. (τζούνιορ), Νταλάρας, Πάνου, Παπακωνσταντίνου, Πάριος, Ρέμος, Σουλτάτου, Τερζής, Τσαλιγοπούλου.

«Ταυτισμένος με την ψυχή του λαού»

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, υπουργός Πολιτισμού, μιλώντας στα «ΝΕΑ» για τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, είπε: «Είναι ταυτισμένος στην ψυχή του ελληνικού λαού, με τις καλύτερες και μεγαλύτερες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού, αλλά και με τη μουσική εκφορά του μεγαλόπνοου ποιητικού λόγου. Είναι συγκλονιστικός, μοναδικός και ανεπανάληπτος. Τον τιμάμε και τον αγαπάμε».

«Κομμάτι της ζωής μας»

Λευτέρης Παπαδόπουλος: «Η εκδήλωση - συναυλία τιμής για τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, αποτελεί πράξη σημαντική και πρωτόγνωρη. Ένα μεγάλο μπράβο αξίζει σ' όλους τους τραγουδιστές που θα τον τιμήσουν το βράδυ της 11ης Μαρτίου. Ο Μπιθικώτσης έχει παίξει μέγα ρόλο στο τραγούδι και τη ζωή μας. Είναι κομμάτι μέσα από την ίδια μας τη ζωή. Είναι χρέος τιμής απέναντί του μια τέτοια εκδήλωση. Μακάρι οι εκδηλώσεις αυτές να γίνουν θεσμός».

ΙΝFΟ

Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας Δευτέρα 11 Μαρτίου Προπώληση εισιτηρίων: Τicket Ηouse - Πανεπιστημίου 42. Τηλ. 010 - 3608366 Δισκοπωλεία: Μetropolis - Virgin. Εκδοτικός Οίκος Νάκας.

Τιμές: 10 και 15 ευρώ.

Ωρα έναρξης 8.30 μμ

Share this post


Link to post
Share on other sites
Thank you   ;)

Did you type the whole article???????

Of course not, Anna... but I can use a computer, you know! :mad:  :razz:  :D  :razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Francois, the one I tried at work is only two years old but I have had problems before with Ta Nea sites.  Maybe it's just unlucky when I try it always says try later.

I've just tried it again at home where the computer is 5 years old and it now works!!!! :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Of course I'll go. I'll take with me, a video camera and a digital photo camera!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

This time I'm NOT going!

But I'm sure we get a detailed report from all of you, so no need for me to envie you! But I do a little....

as this will be a marvellous event! The top of Greek artists, one evening on one stage!!!

Apostoli, I'm already now asking for a copy of the video!  :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

BTW, do you know who's idea the whole concert was? Well, you guessed right! Dalaras had the idea.  ;)  :cool:  At least, so said Leyteris Papadopoulos in an interview two days ago... :D But it makes sence. After all, we all know how much Dalaras admires Bithikotsis. :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Ο καημός που έγινε ψαλμός

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 55 χρόνων δραστηριότητας του δημοφιλούς τραγουδιστή τιμάται η μεγάλη προσφορά του στο λαϊκό τραγούδι

ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Πενήντα πέντε χρόνια παρουσίας συμπληρώνει εφέτος ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης στη μουσική και στο τραγούδι και 18 συνάδελφοί του τον τιμούν αύριο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας σε μια εκδήλωση η οποία τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού. Παράλληλα ο υπουργός Πολιτισμού κ. Ευάγγελος Βενιζέλος θα τιμήσει τον Γρηγόρη Μπιθικώτση για το σύνολο της προσφοράς του. Τη συναυλία θα προλογίσει ο ποιητής Λευτέρης Παπαδόπουλος. Με αδιαμφισβήτητη προσφορά στο λαϊκό τραγούδι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ευτύχησε ανάμεσα στους άλλους δημιουργούς να συνεργαστεί και με τον Μίκη Θεοδωράκη στον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου. Η παρουσία του Γρηγόρη Μπιθικώτση απετέλεσε τότε την «πέτρα του σκανδάλου». Ηταν αδιανόητη για τους σοβαρούς μουσικούς κύκλους της εποχής η χρησιμοποίηση λαϊκού τραγουδιστή σε ένα έργο που και αυτό με τη σειρά του αμφισβητήθηκε. Εκτός από τον λαϊκό τραγουδιστή το μπουζούκι απετέλεσε επίσης το επίμαχο θέμα σε όλες τις συζητήσεις.

--------------------------------------------------------------------------------

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σε στιγμές δημιουργίας με τον Μίκη Θεοδωράκη. Το αυτόγραφο επάνω στη φωτογραφία είναι του τραγουδιστή

--------------------------------------------------------------------------------

Το 1960 ο Θεοδωράκης επιστρέφει στην Αθήνα και εγκαινιάζει την εικοσαετή του ενασχόληση με το «έντεχνο λαϊκό», όπως το ονομάζει, τραγούδι. Οι απαρχές αυτής της περιόδου βρίσκονται όμως στο Παρίσι το 1958, όταν μελοποιεί τον «Επιτάφιο» του Γ. Ρίτσου. Την περίοδο αυτή ο συνθέτης προβληματίζεται έντονα για τον καλλιτεχνικό δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει. «Για δύο λόγους δεν μπήκα στο ρεύμα αυτό της avant garde» λέει ο ίδιος. «Ο ένας ήταν καθαρά, ας πούμε, πολιτικός, ιδεολογικός, υπαρξιακός. Δεν μπορούσα ν' ανεχθώ ότι θα έγραφα έχοντας συνομιλητή μου αυτούς τους επίλεκτους της κοινωνίας οι οποίοι πολιτικά δεν με εξέφραζαν. Ο δεύτερος ήταν ότι δεν μπορούσα να μπω πλέον σ' αυτή τη σχολή, δεν με εξέφραζε. Ετσι έμεινα απ' έξω. Το μόνο που μπορούσα να κάνω εκείνη τη στιγμή, το 1960, ήταν τα λαϊκά τραγούδια. Ηρθε και η σύμπτωση βέβαια με τους στίχους του Ρίτσου, η μεγάλη επιτυχία που είχε ο «Επιτάφιος». Ηταν και η συγκεκριμένη ιστορική στιγμή της Ελλάδας όπου το τραγούδι έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την κοινωνική απελευθέρωση και την κατάκτηση της δημοκρατίας».

Ο «Επιτάφιος» αποτελεί μιαν ευτυχή συγκυρία στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού η οποία πραγματώθηκε ως μια σύζευξη τριών στοιχείων άρρηκτα συνδεδεμένων μεταξύ τους: της ποίησης, της μουσικής (μελοποίησης) και της επιλογής της συγκεκριμένης φωνής (και της ενοργάνωσης με χρήση μπουζουκιού). Με αφετηρία την ποίηση το ένα στοιχείο οδήγησε στο άλλο. Η μουσική βγήκε αβίαστα επειδή ο συνθέτης «παρακολούθησε την ίδια διαδικασία με τον Ρίτσο καθώς παίρνει [ο Ρίτσος] τους αρμούς, τα δυνατά στοιχεία, από τα μοιρολόγια και τη δημοτική μας ποίηση και (...) θέλει να είναι (...) η λαϊκή μούσα». Αντιστοίχως «η φωνή του Μπιθικώτση και ο τρόπος που τον δίδαξα εγώ ο ίδιος να τραγουδήσει νομίζω ότι πάει να γίνει η συνισταμένη αυτής της φωνής του έλληνα, ας το πω έτσι, λεβέντη: του ξωμάχου, του φαντάρου, του φοιτητή, του εργάτη. Του καθένα μας... Και η ποίηση του Ρίτσου; Υπάρχει λέξη μήπως μέσα στον Μπιθικώτση που να μη λέγεται καθαρά, σωστά και με το αληθινό συναισθηματικό της νόημα;». Ο Θεοδωράκης αγνοώντας τις αντιδράσεις της δισκογραφικής εταιρείας (Columbia) που δεν ήθελε τον αποτυχημένο τότε και απαίδευτο Μπιθικώτση, ο οποίος ήταν έτοιμος να φύγει για την Αβησσυνία για να δουλέψει ως υδραυλικός, συνέχισε τις πρόβες μαζί του. Η Μούσχουρη ήταν φυσικά ένα ηχηρό όνομα στον χώρο του τραγουδιού το οποίο θα προσέδιδε κύρος στην παρουσίαση και ηχογράφηση του έργου αλλά δεν θα πετύχαινε την επιθυμητή - αδρή και όχι «αβρή» - ερμηνεία, ίσως και λόγω της χατζιδακικής επιρροής και καθοδήγησής της.

Η απόφαση του Θεοδωράκη να μελοποιήσει και να ενορχηστρώσει τον «Επιτάφιο» χρησιμοποιώντας ως «πρώτη ύλη» ένα λαϊκό μουσικό όργανο (το μπουζούκι) και μια λαϊκή φωνή μπορεί να θεωρηθεί ριζοσπαστική για τα ελληνικά μουσικά χρονικά και καθοριστική για τη μετέπειτα εξέλιξη, την αποδοχή, την οριοθέτηση και τον κοινωνικό επαναπροσδιορισμό του ελληνικού τραγουδιού: «Πολύ αργότερα, όταν συνειδητοποίησα την εργασία που έκανα στον «Επιτάφιο» του Ρίτσου, κατάλαβα ότι το λαϊκό τραγούδι δεν το είδα καθόλου απ' έξω αλλά ότι ήμουν ο ίδιος βουτηγμένος μέσα του ως το κούτελο, δηλαδή, σε τελευταία ανάλυση, φιλοδοξούσα να γίνω ένας από τους λαϊκούς μας συνθέτες, καθαρά και ουσιαστικά (...). Λέγοντας λαϊκή μουσική και λαϊκές συνθέσεις διαπιστώνω ότι γοητεύομαι τόσο από την πόλη, τους ανθρώπους της και τα προβλήματά τους όσο και από το φωτεινό Αιγαίο, την Κρήτη, ακόμη και τα Επτάνησα».

Ο «Επιτάφιος» κυκλοφόρησε τελικά σε δύο διαφορετικές εκτελέσεις και ενορχηστρώσεις τον Σεπτέμβριο του 1960. Η δεύτερη ήταν αυτή του Μ. Χατζιδάκι και της Ν. Μούσχουρη, για την οποία θα πει πολύ αργότερα ο Θεοδωράκης: «Ηταν ωραίο ελληνικό τραγούδι αλλά προς το ελαφρό. Εγώ όμως ήθελα να πάρω τη ρίζα και η ρίζα για μένα ήταν λαϊκό τραγούδι μαζί με τους εκφραστές του, το μπουζούκι και τον λαϊκό τραγουδιστή. Αυτό ήταν μια πρόκληση όχι μόνο προς την Αριστερά αλλά και προς την ιντελιγκέντσια και τη μικροαστική τάξη.

Ο κ. Ηλίας Γιαννόπουλος είναι μουσικολόγος ερευνητής στο μουσικό Αρχείο Μίκη Θεοδωράκη, το οποίο ανήκει στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη Λίλιαν Βουδούρη (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών).

ΤΟ ΒΗΜΑ , 10-03-2002

Κωδικός άρθρου: B13511C091

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0