afroditaki

Δύο Πιάνα, Μία Φωνή - Black Is Alive, Θεσ/κη (15/02/14)

16 posts in this topic

Μια εξαιρετικη βραδια ζησαμε χθες στην θεσσαλονικη!!!! Τελικα οι πρεμιερες εχουν προβληματα.

Κατ'αρχας θα ξεκινησω απο τον κοσμο ο οποιος εδειξε αγωγη κοσμιοτατη!! Δεν μιλουσαν σχεδον καθολου, χειροκροτουσαν εκει που επρεπε, τραγουδουσαν εκει που επρεπε, αγαπουσαν τον νταλαρα οσο επρεπε (πολυ δηλαδη), ημασταν λιγο "γιαφκα" χθες οπως ειπε μια φιλη!!!!

Βεβαιως, βεβαιως το μεγαλυτερο μεριδιο ευθυνης για αυτο το αποτελεσμα το εχει ο ιδιος ο νταλαρας ο οποιος αλλαξε το προγραμμα. Ενταξει, μαλλον εγινε αντιληπτο οτι το αρχικο προγραμμα ηταν δυσκολο να σταθει σε νυχτερινο μαγαζι. Το πρωτο μερος ηταν σχεδον το ιδιο με καποιες αλλαγες. Αντι για αθανασια, μια στιγμη για παντα ειπε το καπου νυχτωνει. Δεν εχω γραψει την σειρα των τραγουδιων, ισως καποιος φιλος το εκανε. Το δευτερο ομως ηταν εντελως διαφορετικο, σαν να πηγαμε σε αλλο προγραμμα!!! Ρεμπετικα, παλια λαικα ενας χαμος!! Αν η προηγουμενη συναυλια ηταν τα best of του νταλαρα, αυτη ηταν τα best of the best!! Oλες οι επιτυχιες μαζεμενες ξεσηκωσαν τον κοσμο (αξιαγαπητο κοινο, λες και καποιους τους διαλεξε) και τραγουδησαμε, χορεψαμε, διασκεδασαμε, ειπαμε τα ωπα μας, τα αλα μας...Μπορει για τους πιο ψαγμενους το προγραμμα να ηταν κοινοτυπο, αλλα νομιζω η θεσσαλονικη το χρειαζονταν, ειχε χρονια ο νταλαρας να παιξει αυτα τα τραγουδια εδω και να διασκεδασει τον κοσμο! Καποια στιγμη που εδειχνε ενθουσιασμο το κοινο ειπε χαρακτηριστικα "Α τετοια θελετε ε??? Ε βεβαια θεσσαλονικη ειναι εδω!!"

Επιτρεψτε μου να πω οτι ο νταλαρας χθες ηταν πολυ καλυτερος απο την προηγουμενη φορα. Φωνη γεματη, ξεκουραστη, σταθερη, εδινε στο καθε τραγουδι την δεουσα προσηλωση δινοντας του το κατιτις του!! Κορωνιτσες, κορωναρες, γυρισματακια, τσαλιμακια, λυγμους, συναισθημα!! Η βραδια εκλεισε με ενα πολυ συγκινητικο μοιρολοι μονος με την κιθαρα, μετα απο επιμονη απαιτηση του κοσμου να ξαναβγει.

Για την ευτυχια τι να πω... Φτου σου κοπελαρα μου!! Εφυγε και το αρχικο αγχος, ξεδιπλωσε ολο της το ταλεντο..Εγω προσωπικα εχω γινει θαυμαστρια, ανετα θα πηγαινα και μονη της να την ακουσω! Μακαρι να κανει την καριερα που της αξιζει.

Να σημειωσω οτι ηρθαν πολυ νεοι ανθρωποι χθες και νομιζω οτι μ'αυτα και μ'εκεινα η κατασταση εχει αρχισει σιγα σιγα να αναστρεφεται.... Αλληλουια! :music:

4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πρώτη φορά παρακολούθησα το πρόγραμμα και θεωρώ πως, για άλλη μια φορά, ο Γιώργος Νταλάρας έδειξε να κινείται στον παλμό της εποχής, επιλέγοντας μικρούς χώρους και συνειδητά μικρό σχήμα. Θεωρώ πως άργησε (από το 2009 και το Ζάππειο μας είχε δώσει μια γεύση και μια "υπόσχεση"), αλλά το καλλιτεχνικό του μέγεθος και οι υποχρεώσεις που προέκυψαν ενδεχόμενα να καθυστέρησαν την εγκαιρότερη διεκπαιρέωση αυτής της υπόσχεσης.

Για να προλάβω όσους σπέσουν να με διορθώσουν αναφέροντας εμφανίσεις σε Passport κτλ, θεωρώ πως το πρόγραμμα αυτό είναι μακράν πιο εσωτερικό, γιατί "εκτίθεται" περισσότερο ερμηνευτικά αλλά και γιατί συνοδεύεται από μια "άδεια" ορχήστρα. Δύσκολο το εγχείρημα, γιατί το πέρασμα των χρόνων σαρώνει τις βιολογικές ικανότητες. Και όσο πιο άδεια η ορχήστρα, τόσο πιο γυμνός ο καλλιτέχνης - είτε τραγουδιστής, είτε μουσικός...

 

Ο Νταλάρας, κατ' εμέ, δεν έδειξε βέβαια να πτοείται. Πρώτον γιατί είναι γνώστης του τι κάνει. Ξέρει που θα πατήσει και που δεν τον παίρνει. Το ξέρει από πριν... Δεύτερον γιατί γνωρίζει οτι η φωνή του, που έχει ωριμάσει με έναν ξεχωριστό τρόπο, μπορεί να αναδειχθεί και διαφορετικά, αποκτώντας... νιάτα. Και να παραμένει επίκαιρος. Έτσι, καθάριος φωνητικά, (μου) έδωσε πάλι το στίγμα του. Χωρίς πολλά - πολλά, στιβαρός ερμηνευτικά. Το κάνει να φαίνεται τόσο απλό - ενώ δεν είναι...

Δεν αισθάνθηκα να με ξεσηκώνει, αλλά να με προστάζει να καθίσω κάτω. Να τον ακούσω στη "Μοναξιά χιλιάδες φύλλα", στη "Γυναίκα", στην "Ελλοπία", στο "Η Ελλάδα ταξιδεύει", στη "Μικρή πατρίδα"... στις στιγμές εκείνες, που βγάζει τα σωψυχα του για να σου δώσει το τραγούδι σε εικόνες. Και ήταν άψογος. Τόσο γιατί το ζούσε ο ίδιος, όσο και γιατί τον βοηθούσε η ορχήστρα με την... απουσία της, αναδεικνύοντας όλα τα ηχοχρώματα της φωνής του. Να είναι καλά.


Παίρνοντας ως πρώτο δεδομένο λοιπόν το κριτήριο της εσωτερικότητας και δεύτερο την ανάγκη του για έκφραση, εκτιμώ πως χθες απλά "ξέφυγε" από τα όρια του προγράμματός του και οτι δεν το άλλαξε γιατί θεώρησε πως "κάνει κοιλιά". Άλλωστε στην 45χρονη πορεία του δεν ήταν -και ούτε θεωρώ πως είναι ή έχει βλέψεις να γίνει - διασκεδαστής. Ίσως η αίσθηση ζεστασιάς που αποκόμισε περιτριγυριζόμενος από "φίλους", να τον λύτρωσε και να τον απάλλαξε από το άγχος που τον διακατέχει, ειδικά όταν εμφανίζεται με ένα "σφιχτό" πρόγραμμα. Για αυτό και είπε στους μουσικούς "να πω ότι θέλω και με ακολουθάτε".

 

Σπουδαίοι οι δυο... στύλοι της ορχήστρας, που τοποθετημένοι εκατέρωθεν της σκηνης, στηρίζουν με φαντασία το πρόγραμμα. Ο Ανδρέου παίζει με τον Παπαχριστούδη, το βλέπεις πως μεταξύ τους υπάρχει μια αμοιβαιότητα και μια άμιλλα, που δεν κρύβει ανταγωνιστικότητα ή ανάγκη για διάκριση.

Χαίρομαι που ο φίλος μου Μάτσικας, εξελίσσεται σε όλο και πιο ολοκληρωμένο μουσικό, κυρίως γιατί αναδεικνύει το χρώμα του ως μουσικός, αποκτώντας την ταυτότητα του. Κλασική κιθάρα στην αρχή, μπουζούκι στη συνέχεια. Και είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση, γιατί προτίμησε να "βγάλει" τον ήχο του μπουζουκιού του με μικρόφωνο - και μάλιστα πυκνωτικό, γνωρίζοντας τις τεχνικές δυσκολίες που εγκυμονεί μια τέτοια επιλογή. Μπράβο του, γιατί μας χάρισε έναν απόλυτα φυσικό ήχο - ήχο που έχει εκλείψει.

Η Ευτυχία Μητρίτσα αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη - έχει κάτι στην φωνή της που προσελκύει και ακούγεται χωρίς να κουράζεσαι ή να δυσανασχετείς. Δείχνει ορεξάτη και μελετηρή, αν κρίνω απο τις διφωνίες που έκανε στον "Απόκληρο".

 

Δεν ξέρω αν ταιριάζει περισσότερο στον Νταλάρα ένα χαλί από δύο πιάνα ή δύο κιθάρες, ξέρω όμως πως, ακούγοντας τον ξανά χθες, ένιωσα να με αγγίζει σχεδόν εξίσου με την εμφάνισή του στο Ζάππειο. Και λέω σχεδόν, γιατί ένιωθα πως έλειπε ένα μπάσο, ή μια περισσότερο υποστηρικτική κιθάρα. Και έλειπε και αυτός ο αέρας του χώρου της νύχτας: οι άνθρωποι του, η νοοτροπία τους, η αναισθησία τους. Δεν έχει να κάνει με τις φωνές, τα χάχανα ή την βαβούρα που προκαλούν (διόλου κατακριτέο, ποτά πωλούνται) όσο με το οτι δεν ταιριάζει αυτό το σκηνικό με αυτό που στήνει ο καλλιτέχνης στην σκηνή... Ίσως ένα μικρό θεατράκι να ήταν η ιδανική λύση...

 

Σκεφτόμενος το "θεατράκι", τολμώ και πρόβλεψη: θέλω να πιστεύω πως αυτό το σχήμα θα προχωρήσει, απασχολώντας μας και στο μέλλον. Και εξηγούμαι: το σχήμα είναι μικρό, ευέλικτο, με αξιόλογους συντελεστές. Οι υπεύθυνοι των θεάτρων ανα την Ελλάδα σήμερα, δεν θέλουν πάνω απο 1500, 2000 άτομα στα διαζώματα τους, προφανώς για λόγους στατικότητας, φθοράς, συντήρησης κτλ.. Το γεγονός οτι η παράσταση δεν προσελκύει "χιλιάδες κόσμου" και διατίθεται με (λογικά) χαμηλό μπάτζετ, αποτελεί ένα πρόσθετο δέλεαρ... ποιός ξέρει... ίσως σταθούμε τυχεροί και το απολαύσουμε κάτω από τα αστέρια...

 

Υ.γ.: θα μου άρεσε κάποια στιγμή να αφήσει στην άκρη "Τα βεγγαλικά σου μάτια" και να τραγουδήσει το τόσο αδικημένο "Στην Ελλάδα κάνει κρύο"... ή να το προσθέσει και αυτό... όπως θα μπορούσε να προσθέτει το "Δώστε μου μια ταυτότητα" ή το "Ξημερώνει"... Αν ακούει... :rolleyes:

9 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Υ.γ.: θα μου άρεσε κάποια στιγμή να αφήσει στην άκρη "Τα βεγγαλικά σου μάτια" και να τραγουδήσει το τόσο αδικημένο "Στην Ελλάδα κάνει κρύο"... ή να το προσθέσει και αυτό... όπως θα μπορούσε να προσθέτει το "Δώστε μου μια ταυτότητα" ή το "Ξημερώνει"... Αν ακούει... :rolleyes:

 

Στο ίδιο μοτίβο θα ήθελα μία φορά να εντάξει στο πρόγραμμά του και το υπέροχότατο "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά".....

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αρχισαμε τις παραγγελιες παλι βλεπω.. Κι εγω θελω το "ξημερωνει" και "μαγνητοφωνησα αποψε το φεγγαρι" καιιι "τις μακρινες τις θαλασσες"!!!! :music_singguitar:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα είμαι πολύ λιτή αυτή τη φορά. Δεύτερη φορά στη Θεσσαλονίκη με αυτό το πρόγραμμα! Δεύτερη φορά ένα θερμό κοινό να τον καλεί να τους καλεί ξανά στη σκηνή! Και να αποθεώνει! Δεύτερη φορά να χειροκροτούμε έναν καλλιτέχνη που μετά από 46 χρόνια στη μουσική δείχνει να έχει ακόμα το πάθος του πρωτάρη! Πραγματικά τον ευχαριστώ εκείνον και τους άξιους συνεργάτες για την αβίαστη χαρά και συγκίνηση που μας χάρισαν. Να είναι καλά!

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Mε αλλαγές το πρόγραμμα, σε σχέση με την πρώτη βραδιά, με περισσότερα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή, αλλά και του Χρήστου Νικολόπουλου και γενικότερα με πιο πολλά λαϊκά...

 

Ο Γιώργος Νταλάρας με δυο πιάνα στη Θεσσαλονίκη - Βραδιά 2η (ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ!) 

 

Υπογράφει: Θανάσης Γιώγλου

17/02/2014

 

http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=9272&Itemid=125

4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστούμε πολύ για τις εντυπώσεις παιδιά! Μακάρι να φέρει αυτό το πρόγραμμα και στην Αθήνα!!!! Νομίζω θα ταιριάζει πολύ με την ατμόσφαιρα του GAZARTE...με τα κεράκια του και το ημίφως του...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κι εγώ το Gazarte σκέφτηκα για την Αθήνα, που είναι και άκαπνο...  :)  :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από την Πετρούλα.Να είναι καλά!

8 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από την Πετρούλα.Να είναι καλά!

 

1:18:47'  "Η μηχανή σου, που είναι η μηχανή σου; "   :D     :blush:    :love4:  

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...