francois

Δόμνα Σαμίου

19 posts in this topic

ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ

«Η Μικρά Ασία ήταν το παραμύθι μου»

Η βραδιά μνήμης για τη μικρασιατική τραγωδία στο Μουσείο Μπενάκη είναι η αφορμή για την «επιστροφή» της τιμώμενης (στην ίδια εκδήλωση) Δόμνας Σαμίου στα μέρη των γονιών της

ΧΑΡΗ ΠΟΝΤΙΔΑ

«Τίποτ' άλλο δεν άκουγα απο παιδάκι παρά για την πατρίδα των γονιών μου. Η Μικρά Ασία ήταν για μένα το παραμύθι μου», λέει η Δόμνα Σαμίου

«Δεν είναι αυγή να σηκωθώ/ να μην αναστενάξω/ να γύρω στο προσκέφαλο/ κι από καρδιάς να κλάψω...». Δεν είναι περίεργο που η κουβέντα μας ξεκινάει με τραγούδι. Τι να τις κάνει τις περιγραφές και τις αναλύσεις τη στιγμή που ο στίχος είναι τόσο εύγλωττος;

Εκδήλωση Μνήμης στο Μουσείο Μπενάκη για τα ογδόντα χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και η Δόμνα Σαμίου θα είναι εκεί για να θυμίσει τραγούδια από τις χαμένες πατρίδες. Το αφιέρωμα, εκτός από τραγούδι, περιλαμβάνει και προφορικές μαρτυρίες προσφύγων, κυρίως γυναικών, που συγκέντρωσε και θα διαβάσει η ερευνήτρια-λαογράφος Μιράντα Τερζοπούλου. Η Δόμνα Σαμίου θα σχολιάζει... τραγουδιστικά «έχοντας επιλέξει τραγούδια που θα λειτουργούν σαν γέφυρες μεταξύ των κειμένων».

Καθώς η κουβέντα εξελίσσεται η Δόμνα Σαμίου τραγουδάει. Οι στίχοι μπλέκουν φυσικά μέσα στη συζήτηση, το τραγούδι φτάνει με τη διαύγεια νερού στην άλλη πλευρά της γραμμής. Ώρες ώρες λέει ότι κουράζεται να τρέχει διαρκώς και ακαταπαύστως από εκδήλωση σε εκδήλωση, αλλά την επόμενη κι όλας στιγμή η φωνή της αποκτάει άλλου είδους ζωντάνια όταν μιλάει για τη βραδιά που ετοίμασε πέρυσι το καλοκαίρι στο Ηρώδειο (με τα 12 παιδικά συγκροτήματα από όλη την Ελλάδα), το νέο διπλό CD που βγήκε την άνοιξη με τίτλο «Τα τραγούδια της Κυράς Θάλασσας», την παραγωγή που επιμελήθηκε μαζί με τον πρωτοψάλτη Γιώργο Ρεμούνδο, λίγο αργότερα, ηχογραφώντας ζωντανά την Ακολουθία της Μεγάλης Τρίτης και το Τροπάριο της Κασσιανής.

Γενικά σε μια κίνηση. Διαρκή. Ιδίως τον τελευταίο χρόνο που διοργανώνονται τακτικά αφιερώματα για τα 80 χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής, «από δήμους, από κοινότητες, από συλλόγους διάφορους», δεν στέκεται λεπτό. «Βλέπετε κατάγομαι κι εγώ από 'κεί και αισθάνομαι ότι μπορώ να μεταφέρω τις μνήμες». Οι γονείς της ζούσαν σε ένα χωριό έξω από τη Σμύρνη, το Μπαϊντίρι, η μητέρα της ήρθε με την καταστροφή στην Ελλάδα, ο πατέρας της τέσσερα χρόνια αργότερα, «γιατί έμεινε αιχμάλωτος εκεί». Εκείνη γεννήθηκε το 1928 στην Καισαριανή και εκεί μεγάλωσε. «Δεν άκουγα τίποτ' άλλο από παιδάκι. Το παραμύθι μου ήταν η Μικρά Ασία».

Επισκέφθηκε δύο φορές το Μπαϊντίρι. «Πραγματικά έμεινα έκπληκτη από τον πολιτισμό που βρήκα σ' αυτό τον τόπο. Μέσα από έντυπο υλικό και φωτογραφίες είδα ότι υπήρχε άλλο επίπεδο ζωής εκεί, άλλη κουλτούρα ακόμη και στον απλό, φτωχό κόσμο».

Τα μικρασιατικά τραγούδια αντανακλούν άραγε τον πολιτισμό αυτό; «Κάθε τραγούδι αντανακλά τον πολιτισμό που το γέννησε. Αυτό είναι και το μαγικό στοιχείο της παράδοσης. Γνωρίζεις την ιστορία ενός τόπου, αλλά μέσα από τη φωνή της καρδιάς».

Πιο μερακλήδικα τραγούδια

Τη ρωτώ τι διαφορά έχουν τα μικρασιατικά τραγούδια από τα στερεοελλαδίτικα ή τα νησιώτικα.

«Είναι άλλο μουσικό ύφος και εντελώς άλλα θέματα οι στίχοι. Τα μικρασιάτικα τραγούδια δεν έχουν ηρωικούς στίχους όπως δεν έχουν και τα αιγυπτιώτικα. Είναι πιο ερωτικά, πιο μερακλήδικα. Τα τραγούδια των παραλίων έχουν μεγαλύτερη σχέση με τα νησιώτικα, τους μπάλους και τα συρτά. Υπήρχε δε, τέτοια επικοινωνία στους δύο πληθυσμούς τα περασμένα χρόνια που είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιος επηρέασε ποιον». Λέει για τον προπάππο της που καταγόταν από το Πυθαγόρειο της Σάμου και την προγιαγιά της που ήταν από την ʼνδρο, τους γείτονές της στην Καισαριανή πολλοί από τους οποίους μιλούσαν τουρκικά, την ανοιχτή και φιλόξενη διάθεση των Τούρκων όταν οι Έλληνες επέστρεφαν ύστερα από χρόνια για να επισκεφθούν τα σπίτια τους. «Τελικά, κόρη μου, το μόνο που πρέπει να εύχεται ο άνθρωπος είναι να μη γίνονται πόλεμοι. Τι είχαν οι άνθρωποι να χωρίσουν τότε μεταξύ τους; Ακόμη και σήμερα όταν σε ρωτούν και λες "γιουνάν" αλλάζει το ύφος τους, γιατί έχουν σεβασμό στους Έλληνες».

ΙΝFΟ

Εκδήλωση Μνήμης για τα 80 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και τιμητική για τη Δόμνα Σαμίου, σήμερα Δευτέρα, στο Μουσείο Μπενάκη (τηλ. 010-3675.015).

ΤΑ ΝΕΑ , 14-10-2002 , Σελ.: P03

Κωδικός άρθρου: A17464P031

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ

«Σήμερα ανατροπή είναι η αλήθεια»

Αθυρόστομα, ανατρεπτικά, «πορνό» τραγούδια στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης; Με άλλοθι την Αποκριά η Δόμνα Σαμίου «εισβάλλει» για να καταθέσει την λαϊκή δημιουργία

ΒΙΚΥ ΧΑΡΙΣΟΠΟΥΛΟΥ

«Πορνό και χυδαία είναι ορισμένα από τα τραγούδια που γράφονται τελευταία», λέει η Δόμνα Σαμίου, που μιλά για «τα καρναβάλια της καθημερινότητας»

«Δεν είμαι καλή στα λόγια. Να σας το τραγουδήσω;». Ακαπέλα, με σταθερότητα και δυνατότητες φωνητικών ελιγμών που θα ζήλευαν ακόμα και οι χορδές και το δοξάρι του βιολιού και της λύρας, η Δόμνα Σαμίου δίνει «ατάκα» την απάντηση.

«Χορέψετε, χορέψετε τα νιάτα να χαρείτε, γιατί σε τούτο τον ντουνιά δεν θα τα ξαναβρείτε», είναι το σύνθημα των δύο αποκριάτικων παραστάσεων μουσικής, χορού και δρώμενων από τη Βόρειο Ελλάδα που «ευτυχώς, κρατάει ακόμα, συνεχίζει την παράδοση, δεν μαϊμουδίζει, δεν έγινε Ρίο ντε Τζανέιρο, όπως αλλού», δηλώνει σχεδόν αγανακτισμένη με την... εκβραζιλιανοποίηση της Αποκριάς ανά την Ελλάδα η Δόμνα Σαμίου.

«Δεν θα 'ναι συναυλία αυτό που επιχειρούμε στο Μέγαρο. Θα είναι μια παράσταση. Δεν θα πούμε σκέτα, ξερά και μαραμένα τα αθυρόστομα της Αποκριάς. Κοντά 150 άτομα θ' ανεβούμε στη σκηνή».

Στις δύο παραστάσεις του Μεγάρου τη Δόμνα Σαμίου και το πενταμελές συγκρότημά της (κλαρίνο, φλογέρα, βιολί, λάφτα - πολίτικο λαούτο - και λύρα) πλαισιώνουν ομάδες κουδουνοφόρων από τον Σοχό, φανών από την Κοζάνη, ένα «μπουλούκι» από τη Γραμένιτσα της ’ρτας, το συγκρότημα Περπερούνα και καρναβαλιστές από τη Μυτιλήνη.

Με την πρώτη ηχογράφηση και κυκλοφορία των «Αποκριάτικων» πριν από οκτώ χρόνια σας κατηγόρησαν για ερμηνεύτρια «πορνό» τραγουδιών. Η παρουσίασή τους στο Μέγαρο Μουσικής είναι μια μορφή απάντησης;

«Πορνό και χυδαία είναι αυτά που βλέπουμε στα περιοδικά, στην τηλεόραση, καθημερινά, πορνό και χυδαία είναι ορισμένα από τα τραγούδια που γράφονται τελευταία. Και δεν είναι και αποκριάτικα. Στα τραγούδια της Αποκριάς απλώς οι άνθρωποι λένε με τ' όνομά τους αυτό που... απαγορεύεται να πουν σε άλλες χρονικές περιόδους. Τόλμησε κάποτε ένα φίλος λαογράφος - εκτός Αποκριάς - να ζητήσει από μια γιαγιά να του υπαγορεύσει τους στίχους ενός τέτοιου τραγουδιού κι εκείνη τού απάντησε: «Α, αυτά μαναχά τς Αποκριές τα λιέμι. ’μα στου πω τώρα θα ψουριάσει του μνι μ'».

Σε μια «καρναβαλική διαχρονία» σαν αυτή που ζούμε πόσο αναγκαία είναι η εποχική αναστροφή στα «άσεμνα» της Αποκριάς;

«Για τα καρναβάλια της καθημερινότητας λέτε, για τα πορνό των σύγχρονων στίχων, των ειδήσεων, της ζωής έτσι όπως έγινε... Ε, σήμερα η ανατροπή είναι η αλήθεια, η αυθεντικότητα των ήχων και των λέξεων που χρειάζεται την Αποκριά για να λεχθεί».

Γεννημένη στην Αθήνα πριν από 74 χρόνια από γονείς Μικρασιάτες, δηλώνει - αν και δεν δείχνει - κουρασμένη πια, αναζητά τους επόμενους για να παραδώσει τη σκυτάλη, νιώθει πλήρης. «Δεν πέρασε η ζωή μου έτσι, στα χαζά, την υπηρέτησα τη μουσική και την παράδοση», λέει και δεν ξεχνά ποτέ την αναφορά στον δάσκαλο - από τα 13 της χρόνια - Σίμωνα Καρρά, τα ταξίδια του ανά την Ελλάδα και την καταγραφή των ήχων στο χέρι (τα μαγνητόφωνα δεν είχαν καν εμφανισθεί) με αναλυτική παρασημαντική γραφή (μουσική σημειολογία). Θυμάται τα 17 χρόνια (από το 1954 ώς το 1971) στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, τον Διονύση Σαββόπουλο που την έβγαλε για πρώτη φορά στη σκηνή στο «Ροντέο» εν μέσω χούντας το 1971, το ηπειρώτικο μοιρολόι του κλαρίνου του Τάσου Χαλκιά που την εισήγαγε στα αυτιά των νεαρών «κουλτουριάρηδων» της εποχής κι ύστερα τον «Κωνσταντή» - το ακριτικό τραγούδι που πρωτοάρθρωσε ενώπιον του κοινού.

Έκτοτε μετρά εκατοντάδες εμφανίσεις, την ίδρυση του Συλλόγου Δημοτικής Μουσικής που φέρει τ' όνομά της, οκτώ δίσκους και τις καταγραφές χιλιάδων τραγουδιών από τη Μικρά Ασία, τη Θράκη, τον Πόντο, τις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία...

Τα λατρεύει όλα. Τα ερμηνεύει όλα. Σαν να έψαξε μέσα της και να τα βρήκε ριζωμένα, στοιχεία του κυττάρου της - αν και, αν τη ρωτήσεις, τα μικρασιάτικα είναι αυτά που «νιώθει», λέει, τα δυτικομακεδονίτικα αυτά που τη δυσκολεύουν ακόμα.

ΙΝFΟ

Τα «Αποκριάτικα» της Δόμνας Σαμίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης την ερχόμενη Τρίτη και Τετάρτη 4 και 5 Μαρτίου στις 9 μ.μ. Εισιτήρια: 45, 35, 30, 25 και 12 ευρώ (μαθητικό-φοιτητικό).

ΤΑ ΝΕΑ , 26-02-2003 , Σελ.: P32

Κωδικός άρθρου: A17575P321

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τα αποκριάτικα της Δόμνας

Σε ήχο ελληνικό

ΓΙΩΡΓΟΣ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Να 'μουν' νυ - μωρέ να 'μουν' νυ - να 'μουν νύχτα στο γιαλό, ν' ανάψω λυ - μωρέ ν' ανάψω λυ - ν' ανάψω λύχνο για να δω.

Το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης τίμησε φέτος την παράδοση της Αποκριάς καλώντας τη Δόμνα Σαμίου να ζωντανέψει το πνεύμα και τον ήχο αυτής της αρχαιότατης γιορτής.

Η Δόμνα Σαμίου είναι ο πρώτος άνθρωπος που φρόντισε να συγκεντρώσει, να ταξινομήσει και να εκδώσει ηχητικές καταγραφές με τραγούδια που συνοδεύουν τις εκδηλώσεις και τελετές της ελληνικής Αποκριάς (1994) που, ας σημειωθεί, αποτελούν μια κατηγορία ελάχιστα καταγεγραμμένη και μελετημένη, καθώς το άκρως τολμηρό τού περιεχομένου τους αποτελούσε, και ίσως ακόμα αποτελεί, ανυπέρβλητο εμπόδιο για τα μέτρα της αστικής ηθικής. Δεν είναι, άραγε, αξιοπαρατήρητο ότι επί εκατό σχεδόν χρόνια δισκογραφικής δραστηριότητας κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να ηχογραφήσει ένα αποκριάτικο τραγούδι;

Ωστόσο, τα μασκαρέματα, οι αθυροστομίες, ο ενθουσιασμός, η προσωρινή κατάργηση των καθιερωμένων τύπων και διακρίσεων αποτελούν επιβίωση των μανιωδών παραληρημάτων των ασελγών, λάγνων και τραγοντυμένων Σατύρων, των Σειληνών, των Μαινάδων και άλλων μορφών της ελληνικής αρχαιότητας. Οι Ρωμαίοι πήραν, και κατά τη συνήθειά τους, ευτέλισαν την ουσία των τελετών αυτών και έτσι τις διέδωσαν στις χώρες της απέραντης αυτοκρατορίας τους. Η χριστιανική εκκλησία, ιδιαίτερα στους πρώτους αιώνες της ιστορίας της, προσπάθησε με πάθος να καταργήσει τα ειδωλολατρικά αυτά έθιμα ή έστω να τα περιορίσει, μα στάθηκε μάταιο καθώς οι ρίζες τους ήταν πολύ βαθιές. Γι' αυτό (όπως έκανε και με άλλες, ελληνικές παραδόσεις) στο τέλος τις οικειοποιήθηκε.

Το θέαμα που... απεργάστηκαν, και με επιμέλεια παρουσίασαν, η Δόμνα Σαμίου και οι συνεργάτες της, τολμηρό, έτσι κι αλλιώς, ως εκ της φύσεώς του, έγινε ακόμη τολμηρότερο λόγω του περιβάλλοντος εντός του οποίου υλοποιήθηκε. Ενα περιβάλλον που απέχει μάλλον (αν δεν βρίσκεται και σε διάσταση) από εκείνο που ο καθένας θα μπορούσε να φανταστεί ως φυσικό ή αρμόδιο, αν όχι για την τέλεση, έστω και για την επί σκηνής αναπαράσταση παρόμοιας μορφής εκδηλώσεων. Γι' αυτό και μεγάλη μερίδα της τόλμης ανήκει στη Διοίκηση του ΟΜΜΘ για την απόφασή του να εισηγηθεί στο κοινό της πόλης την ιδιαίτερη φύση της παραδοσιακής βωμολοχίας, του άσεμνου, του προκλητικού, της ασέλγειας και του διαλαλήματος παντός «ου φωνητού» κατά τη βυζαντινή έκφραση. Ακούγοντας την πολυτελή και επιβλητική αίθουσα συναυλιών του Μεγάρου να αντηχεί τα λόγια του τραγουδιού: «Το μουνί το λένε Γιώτα...» κ.λπ., δεν μπορούσε κανείς να μην παρατηρήσει την, έστω και στιγμιαία, κατίσχυση του αποκριάτικου πνεύματος επί του υποκριτικού καθωσπρεπισμού και της σεμνοτυφίας, η οποία, πάντως, από κάπου δραπέτευσε και... ξεφύτρωσε στο βιβλιαράκι του προγράμματος με τον κατάλογο των τραγουδιών, όπου προσπαθώντας να αποφύγει την κακοτοπιά, έδωσε στο εν λόγω τραγούδι τον τίτλο...«Η Γιώτα»! Πήγε δηλαδή για μαλλί και βγήκε κουρεμένη.

Η παράσταση, πάντως, που την αποτελούσαν μια σειρά από τραγούδια και δρώμενα από το τυπικό της ελληνικής Αποκριάς, κέρδισε, από την αρχή, το κοινό που την παρακολουθούσε με διαθέσεις, και συχνά εκδηλώσεις, συμμετοχής. Κατάφερε επίσης να επιβληθεί στον «άβολο» γι' αυτή χώρο, πράγμα για το οποίο φαίνεται ότι ήταν αποφασισμένη η σκηνοθέτις κ. Δάφνη Τζαφέρη, που πλην της όλης και εξαιρετικής συμβολής της, στο τέλος, και υπό τους ήχους των χάλκινων πνευστών της ομάδας «Λόζιους κι Ανακατωσιά» από την Κοζάνη, οδήγησε τον πολυπληθή θίασο προς κατάληψιν όλου του... κτιρίου. Κοινό και χορευτές, μουσικοί και τραγουδιστές με προεξάρχουσα τη Δόμνα Σαμίου, βγήκαν από την αίθουσα και κατέλαβαν το φουαγιέ, όπου εδόθη μια ακόμη, εκτός προγράμματος, μουσικοχορευτική παράσταση, αφού κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να φύγει. Τα θορυβώδη χάλκινα μαζί με τα θορυβωδέστερα νταούλια, που αντηχούσαν παντού, μας επιτρέπουν να μιλήσουμε για μια παταγώδη... επιτυχία.

Είναι αυτονόητο πως για κάθε προσπάθεια απαιτούνται η καλή συνεργασία, η γνώση και το ταλέντο πολλών ανθρώπων που συμβάλλουν, ο καθένας στον τομέα του, στην επιτυχία. Αυτονόητο είναι επίσης, πως και οι επιμέρους καλές προσπάθειες πρέπει να επαινούνται. Ετσι, εκτός από τη Δόμνα Σαμίου που ήταν η «ψυχή» αυτού του έργου, εκτός από τη Δάφνη Τζαφέρη που πραγματοποίησε τη σύνθεση των στοιχείων και των σκηνών του θεάματος, συνέβαλαν επίσης με την τέχνη τους η κινησιολόγος Ζωή Μάργαρη, η εθνολόγος και λαογράφος του Κέντρου Ερευνας της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, Μιράντα Τερζοπούλου, οι ομάδες «Περπερούνα», «Φανός Κοζάνης», «Καρναβάλια Δήμου Σοχού», «Μπουλούκι της Γραμμενίτσας» καθώς και πολλοί άλλοι «αφανείς ήρωες» μπροστά και πίσω από τη σκηνή του θεάτρου.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ τους, όχι λίγους, αναγνώστες μας που ανταποκρίθηκαν θετικά στο σημείωμα της περασμένης Τετάρτης με τίτλο «Ευρωαπορρίμματα και μουσικοί πιθηκισμοί». Μεταξύ των άλλων, λάβαμε και συγχαρητήρια επιστολή του διακεκριμένου μουσικοσυνθέτη και ευρωβουλευτή κ. Σταύρου Ξαρχάκου, στην οποία διαβάζουμε: «Με την ιδιότητά μου, ως ευρωβουλευτής, έχω επισημάνει αρκετές φορές στην αρμόδια Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το θέμα του πλουραλισμού των γλωσσών καθώς και της μουσικής ταυτότητας η οποία θα πρέπει να διέπει κάθε χώρα. Δυστυχώς, χωρίς αυτά τα στοιχεία, ενισχύονται τα ακούσματα της εισαγόμενης αμερικανικής μουσικής υποκουλτούρας. Δεν πρέπει, εξάλλου, να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο θεσμός της Eurovision έχει καθιερωθεί από τις εταιρείες δίσκων και υποστηρίζεται από τις κρατικές τηλεοράσεις των χωρών που συμμετέχουν σε αυτόν. Αλλωστε, μια πρόταση που έχω κάνει στο παρελθόν, είναι η μετονομασία του διαγωνισμού αυτού σε Americanovision... Σας δίνω και πάλι τα θερμά μου συγχαρητήρια για το τόσο αξιόλογο άρθρο σας.»

Βρυξέλλες, 6 Μαρτίου 2003

Ευχαριστούμε τον Σταύρο Ξαρχάκο τόσο για την εμψυχωτική, για μας, συμπαράστασή του όσο (και κυρίως) για το γεγονός ότι υψώνει μια φωνή εκεί ακριβώς όπου πρέπει, υπέρ της τιμής των ελληνικών (αλλά και των ευρωπαϊκών) μουσικών όπλων. Ελπίζω, ο ήχος των κανονικών αμερικανικών όπλων, που θα «βροντήξουν» σε λίγο, να αφυπνίσει, σχετικώς, και το Ευρωκοινοβούλιο.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/03/2003

Copyright © 2001 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

post-6-1047484681.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θεματοφύλακας της παραδοσιακής μουσικής, η Δόμνα Σαμίου θα εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 8 και 9 Μαρτίου, στην Αίθουσα των Φίλων της Μουσικής. Μαζί με μουσικούς, τραγουδιστές και χορευτές θα παρουσιάσει παραδοσιακούς σκοπούς, τραγούδια και χορούς των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από τον Πόντο μέχρι την Καππαδοκία και τα παράλια.

Η Δόμνα Σαμίου έχει αφιερώσει τη ζωή της στην έρευνα, καταγραφή και απόδοση της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής. Χάρη στις προσπάθειές της έχει διασωθεί ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής του τόπου, ένα κομμάτι που με τις συνεργασίες της με νέους μουσικούς και τις συναυλίες της στην Ελλάδα και το εξωτερικό παραμένει ζωντανό και εξακολουθεί να παραδίδεται από γενιά σε γενιά.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Παιδί προσφύγων της Μικράς Ασίας, μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον, όπου το δημοτικό τραγούδι αποτελούσε μια καθημερινή εμπειρία. Νωρίς, στα δεκατρία της χρόνια, ευτύχησε να γίνει μαθήτρια στο Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής, με δάσκαλο τον Σίμωνα Καρά, από τον οποίο πήρε τα πρώτα μαθήματα βυζαντινής μουσικής.

Με εφόδια την εμπειρία και τη γνώση που πήρε από το δάσκαλό της, εργάστηκε τα επόμενα χρόνια (1954 - 1971) στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών (ΕΙΡ) και αργότερα στην Ελληνική Τηλεόραση, όπου οι πρωτοβουλίες της απέδωσαν ένα σημαντικό έργο στον τομέα της καταγραφής. Μεταξύ άλλων και την μεγάλης αξίας σήμερα σειρά ντοκιμαντέρ με τίτλο Μουσικό Οδοιπορικό.

Από το 1960 η δραστηριότητά της διευρύνεται και στην έκδοση δίσκων που κυκλοφορούν εντός και εκτός Ελλάδας. Το 1971 επιχειρεί ένα σημαντικό, για την κατοπινή πορεία της, βήμα: εμφανίζεται για πρώτη φορά μπροστά στο κοινό, ως ερμηνεύτρια δημοτικών τραγουδιών.

Ακολουθούν αμέτρητες συναυλίες με επιλεγμένο ρεπερτόριο, όπου τραγουδάει η ίδια, παρουσιάζοντας όμως παράλληλα στο κοινό της και αυθεντικούς μουσικούς και τραγουδιστές.

Το πρόγραμμα των συναυλιών της Δόμνας Σαμίου στο Μέγαρο Μουσικής περιλαμβάνει μικρασιάτικα τραγούδια. Μαζί της θα τραγουδήσει η Γλυκερία και οι νεώτεροι Κατερίνα Παπαδοπούλου, Ζαχαρίας Καρούνης, Ηλίας Υφαντίδης και Θανάσης Γκέκας. Τους πλαισιώνουν μερικοί από τους καλύτερους οργανοπαίκτες: ο Σωκράτης Σινόπουλος (λύρα πολίτικη - πολίτικο λαούτο), ο Νίκος Οικονομίδης (βιολί), ο Θοδωρής Γεωργόπουλος (κλαρίνο-φλογέρα), ο Παναγιώτης Δημητρακόπουλος (κανονάκι), ο Κυριάκος Ταπάκης (ούτι-λαούτο), ο Ευγένιος Βούλγαρης (τοξωτός ταμπουράς-σάζι), ο Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά) και ο Ανδρέας Παππάς (κρουστά).

Συμμετέχουν επίσης η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία, την οποία διευθύνει ο παλιός φίλος της Δόμνας Σαμίου, μαθητής κι αυτός του Σίμωνα Καρά, Λυκούργος Αγγελόπουλος, η Χορωδία του Καλλιτεχνικού Συλλόγου Δημοτικής Μουσικής «Δόμνα Σαμίου», ο Χορευτικός Όμιλος Πνευματικού Κέντρου Νέας Ερυθραίας, η Παιδική Χορευτική Ομάδα του Καλλιτεχνικού Μορφωτικού Συλλόγου Ποντίων Ανω Λιοσίων «Η Τραπεζούντα» και η Χορευτική Ομάδα «Περπερούνα».

Η οργάνωση και η σκηνοθετική επιμέλεια ανήκει στην Δάφνη Τζαφέρη.

Οι συναυλίες ανήκουν στη σειρά Γέφυρες, χορηγός της οποίας είναι η Τράπεζα Πειραιώς.

news.in.gr

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτή την ώρα το κανάλι της Βουλής δείχνει τη "Μουσική βραδιά με τη Δόμνα Σαμίου" του Γ. Παπαστεφάνου. Επιτέλους κάποιες τέτοιες εκπομπές βλέπουν ξανά το φως! Είναι αξιοθαύμαστο αυτό που βλέπω κι ακούω και είναι γυρισμένο 30 χρόνια -περίπου- πίσω! Επειδή ασχολούμαι με την παράδοση χρόνια τώρα, πραγματικά φαίνεται το μεγαλείο αυτής της γυναίκας, στην έρευνα, στην επιμονή, στη συλλογή, στο τραγούδι...Έκανε πράγματα που ακόμα και σήμερα θεωρούνται πρωτοποριακά! :wow:

Μπράβο στη Δ.Σαμίου που ακόμα συνεχίζει, στον Γ.Παπαστεφάνου που την κατέγραψε και στο κανάλι της Βουλής που μας το έδειξε μετά τόσα χρόνια! Μακάρι να υπάρξει και συνέχεια! :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Καλο ταξιδι ΚΥΡΙΑ Δομνα

Σε ευχαριστουμε για οσα μας εχεις προσφερει

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η σημερινή εκπομπή του Σιδερή Πρίντεζη στο Δεύτερο Πρόγραμμα θα είναι δίωρη (6-8μμ) και αφιερωμένη στη Δόμνα Σαμίου.

Καλεσμένος της εκπομπής ο Γιώργος Τσάμπρας.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μεταφέρω εδώ το post από το νέο topic που άνοιξε το μέλος avinishri σχετικά με τη Δόμνα Σαμίου.

Hi all!

The story of Domna Samiou, the prominent researcher and a performer of Greek folk music who passed away on 10 of March is on my blog:

http://greeksongstor...for-folk-music/

Avi

Ίσως θα ήταν καλό να σβηστεί και το άλλο ( http://www.dalaras.com/forum/index.php?showtopic=5010 ).

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτός ήταν, μάλλον, ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησε και συγκέντρωνε κάλαντα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, των Φώτων και του Λαζάρου, από όλη την Ελλάδα...

 

Τα «Ελληνικά Κάλαντα» της Δόμνας Σαμίου

 

Γράφτηκε από τον  Θανάσης Γιώγλου

Πέμπτη, 24 Δεκεμβρίου 2015

 

 

 

http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/ta-ellinika-kalanta-tis-domnas-samiou

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μια από τις τελευταίες τηλεοπτικές εμφανίσεις της Δόμνας Σαμίου που έφυγε σαν σήμερα, πριν από πέντε χρόνια, από τη ζωή... Μαζί της τρεις νεώτεροι ερμηνευτές, με πολλά «χιλιόμετρα» στο δρόμο του παραδοσιακού τραγουδιού, ο Ζαχαρίας Καρούνης, η Κατερίνα Παπαδοπούλου και ο Μιχάλης Ζάμπας...

Η Δόμνα Σαμίου στην ΕΡΤ… 10 χρόνια πριν

10/03/2017
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

http://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/i-domna-samiou-stin-ert-10-xronia-prin

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ρεμπέτικα και μικρασιάτικα τραγούδια τραγούδια με την Δόμνα Σαμίου, που έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή, να τραγουδά χωρίς ορχήστρα στην εκπομπή της Ρηνιώς Παπανικόλα στο Πρώτο Πρόγραμμα το 1977...

Η Δόμνα Σαμίου με ρεμπέτικα τραγούδια στο Πρώτο Πρόγραμμα (1977)

 

10/03/2021

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

 

Θανάσης Γιώγλου

 

https://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/i-domna-samiou-me-rempetika-tragoydia-sto-proto-programma-1977

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...